“Straciłem ulubioną osobę”. Kieran Culkin o śmierci swojej siostry

“Prawdziwy ból” opowiada historię dwóch kuzynów, którzy po tym, jak umiera im babcia, decydują się przyjechać do jej rodzinnego kraju, by odkryć swoje korzenie. Film był kręcony w wielu miejscach w Polsce. “Przez wiele lat myślałem o napisaniu scenariusza i wyreżyserowaniu filmu w Polsce. Kręciliśmy w całym kraju. W pięciu miastach. W pociągach, samolotach, na lotniskach. Przy pomnikach Postania Warszawskiego i Bohaterów Getta w Warszawie, w obozie koncentracyjnym Majdanek, na starych cmentarzach w Lubelskiem.” – mówił reżyser filmu Jesse Eisenberg w rozmowie z  “Vogue Polska”.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Kieran Culkin o swoim rodzeństwie

Dla Kierana Culkina to kolejny projekt, w którym kluczowym tematem jest rodzina. Widzowie na świecie poznali go ostatnio jako Romana Roya z “Sukcesji” – tam rodzina milionerów walczyła o przejęcie władzy nad wielką, medialną korporacją, zarządzaną przez surowego, despotycznego wręcz ojca. Z kolei inną rolą Kierana, którą często mu się przypomina jest ta… Fullera McCallistera, kuzyna Kevina z “Kevin sam w domu”.

Gwiazdą filmu był Macaulay Culkin, który starszy jest od Kierana zaledwie o dwa lata. Po sukcesie “Kevina…” zaczęła się wielka kariera Macaulaya, której Kieran w ogóle nie chciał doświadczyć. – Myślałem sobie: Okej, wiem jak to jest. Nigdy tego nie zrobię! – mówi w rozmowie z CBS News.

Kieran grał w mało znanych filmach, skupiał się raczej na projektach teatralnych. Jeszcze jako dziecko wystąpił w “Ojcu panny młodej”, miał też małą rolę w “Kevin sam w Nowym Jorku”. Niektórzy mogą go kojarzyć z “Movie 43” czy z netfliksowego “Bez gwałtownych ruchów”. Ale ten ostatni film pojawił się w streamingu, gdy Kieran był już rozpoznawalny na świecie jako przebojowy Roman Roy z niezwykle ciętym językiem. “Sukcesja” przyniosła mu cztery nominacje do Złotego Globu i jedną wygraną statuetkę.

Jak wyznał w rozmowie z CBS News, specyficzne poczucie humoru serialowego Romana kojarzyło mu się ze zmarłą siostrą.

– Po kilku sezonach “Sukcesji” zdałem sobie sprawę, że wiele rzeczy, które robił Roman, zrobiłaby moja siostra. To było jej poczucie humoru. Wiedziała dokładnie, co powiedzieć, żeby drzeć z ciebie łacha, ale w taki naprawdę zabawny sposób, nie krzywdząc cię. To była cała ona – mówi.

Po 16 latach od śmierci Dakoty Culkin wciąż nie może się z tym pogodzić. – Gdy tracisz jedno z rodzeństwa, tracisz też część siebie. Po utracie najbardziej ulubionego człowieka na świecie nic nie staje się z czasem łatwiejsze. Ale chyba się do tego przyzwyczajasz – powiedział aktor.

Dakota Culkin zmarła w wypadku 9 grudnia 2008 roku. Stało się to na oczach Macaulaya. Spacerowali bulwarami zachodniego Los Angeles. W pewnym momencie, bez żadnego wyraźnego powodu, 29-letnia siostra aktora weszła na jezdnię. Pech chciał, że właśnie wtedy raczej mało ruchliwą o tej porze ulicą, przepisową prędkością jechał samochód osobowy. Jego kierowca nie zdołał wyhamować pojazdu i potrącił kobietę, wywołując rozległe obrażenia i pozbawiając ją przytomności.

W obecności zaszokowanego Macaulaya Culkina, sprawca wypadku próbował pomóc Dakocie w odzyskaniu przytomności, jednak jego starania nie przyniosły oczekiwanego rezultatu. Kiedy w okolicy pojawiła się policja kierowca zachowywał się spokojnie – wylegitymował się i spełniał wszystkie polecenia stróżów prawa. Dakota zmarła dzień później w szpitalu. Według pierwszego oświadczenia wydanego przez policję, nie zostało popełnione żadne przestępstwo. Kierowca nie był pijany, ani pod wpływem środków odurzających, a całe zajście zostało zakwalifikowane jako nieszczęśliwy wypadek spowodowany przez pieszego. Niedługo później poinformowano opinię publiczną, że Dakota w chwili wypadku była pod wpływem alkoholu.

W najnowszym odcinku podcastu “Clickbait” opowiadamy o “Napadzie” na Netfliksie, zastanawiamy się, dlaczego Laura Dern zagrała w koszmarnej “Planecie samotności” i zachwycamy się nowym serialem Max, “Franczyza”. Znajdź nas na Spotify, Apple Podcasts, YouTube, w Audiotece czy Open FM. Możesz też posłuchać poniżej: