Stosunek pracy – nabrzmiały problem adwokatury

Powyższa wypowiedź, przecząca możliwości nawiązywania stosunku pracy przez adwokatów, nacechowana jest wielkim pozytywnym zaangażowaniem o niezależność adwokatury, o jej siłę i zaufanie do tego zawodu. Sam autor wywodzi swe stanowisko z europejskich „tradycji prawnych”. Z przedstawioną w jego wypowiedzi argumentacją nie sposób się nie zgodzić i nie uszanować tego zdania. Nie można jednak pominąć braku pełnej analizy wszystkich okoliczności, koniecznych do racjonalnego zajęcia stanowiska.

Czytaj też:

Adwokacie, chcesz umowy o pracę, zmień zawód

Nie manipulujmy orzecznictwem luksemburskim. Replika

Poniżej dalsza część artykułu

W okresie socjalizmu pracowaliśmy w Zespołach Adwokackich, obsługując jedynie klientów indywidualnych, a mimo tego dla wszystkich adwokatów zajęcia i środków utrzymania wystarczało. Problem zatem wykonywania zawodu w dodatkowej formie stosunku pracy nie istniał. Dziś sytuacja jest diametralnie odmienna, tak pod względem liczby adwokatów i radców prawnych, jak i ilości i rodzaju klientów oraz form wykonywania zawodu. Podział na adwokatów pracujących na umowę o pracę i umowę zlecenie zależy od rodzaju i potrzeb klienta. Osoby prawne chcą zawierać umowy o pracę z uwagi na gwarancje pełnej i stałej obsługi. Odmiennie zaś osoby fizyczne incydentalnie poszukujące pomocy prawnej.

Obecnie bardzo wielu adwokatów, nie tylko tych młodych, dopiero rozpoczynających swoją karierę zawodową ma rzeczywiste problemy egzystencjalne, upokarzające ich i obniżające prestiż zawodu. Właśnie to stanowi o genezie powyższego problemu i pilnej potrzebie jego rozwiązania.

W moim przekonaniu o sile i godnej tradycji zawodu adwokata nie stanowi rodzaj stosunku prawnego je … czytaj dalej