Statystyki resortu Ziobry: mało kaucji, dużo aresztów

W 2020 r. mieliśmy o 60 proc. więcej podejrzanych tymczasowo aresztowanych niż jeszcze w 2016 r. O 10 proc. spadła liczba zastosowanych poręczeń. W 2019 r. odnotowano blisko 8, 5 tys. poręczeń, rok później było ich ok. 8 tys.

Poniżej dalsza część artykułu

Najnowsze statystyki Ministerstwa Sprawiedliwości zostały właśnie opublikowane po wielu miesiącach oczekiwania.

I tak, w 2020 r. było ponad 12 tys. aresztowań, w 2019 r. – ponad 11 tys,, a w 2010 r. niewiele ponad 10 tys. O areszt wnosi prokurator, ale stosuje go sąd.

Czytaj także:

– Rosnąca tendencja budzi obawy – twierdzi rzecznik praw obywatelskich. Wtórują mu prawnicy.

– Tymczasowe aresztowanie to najbardziej restrykcyjny, izolacyjny środek zapobiegawczy przewidziany przez polskie prawo. Stosowany jest, kiedy nie można jeszcze stwierdzić odpowiedzialności karnej – mówi „Rzeczpospolitej” adwokat Paweł Ignatjew z Kancelarii Dąbrowska, Poręcki, Ignatjew. To najsurowszy ze środków, który ma zapewnić prawidłowy tok postępowania, ale trzeba pamiętać, że w samym tym postępowaniu konkretną osobę chroni cały czas domniemanie niewinności. –To nie może być jednak substytut kary – podkreśla adwokat. I zapewnia, że pewną ochroną prawidłowego przebiegu postępowania mogłaby być wysoka kaucja. Wkrótce jednak wejść może w życie przepis, który zabroni tzw. zrzutki na poręczenie.

Obok liczby aresztów znaczenie ma też ich długość, który w rekordowych sprawach wynosi ponad dwa lata, a bywa, że i dłużej.

Zgodnie z kodeksem postępowania karnego środki zapobiegawcze można stosować, by zabezpieczyć prawidłowy tok postępowania, a wyjątkowo też, by zapobiec popełnieniu przez oskarżonego nowego, ciężkiego przestępstwa. Można je stosować tylko wtedy, gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa.

Na problem nadużywania … czytaj dalej