Jak wskazują badania zarówno zbyt mała, jak i zbyt duża ilość snu może wiązać się z podwyższonym ryzykiem rozwoju cukrzycy typu 2 w różnych populacjach. Co więcej szkodzić mogą także nieregularne godziny zasypiania i wstawania.
Już wcześniejsze badania wskazywały na powiązanie między słabym wysypianiem się i podwyższonym ryzykiem cukrzycy – przypominają naukowcy z Vanderbilt University Medical Center. Dotychczasowe wyniki wskazywały też np., że czarnoskórzy Amerykanie śpią statystycznie wyraźnie gorzej i częściej chorują na cukrzycę.
Na łamach magazynu “Diabetologia” (https://link.springer.com/article/10.1007/s00125-024-06202-8) opisali oni jednak badanie obejmujące aż 36 tys. osób pochodzących z grup różnorodnych pod względem ekonomicznym i rasowym. Uczestnicy byli w wieku średnim i starszym.
“Nasze badanie wnosi nowe informacje pokazujące wagę zdrowego snu w średnim wieku, szczególnie utrzymywania regularnego snu przez dłuższy czas. Pozwala to zmniejszyć ryzyko zaburzeń kardiometabolicznych” – mówi autorka projektu, prof. Kelsie Full.
“Jedną z mocnych stron naszego badania jest to, że skupiliśmy się na nawykach związanych ze snem, działających w długiej perspektywie, zamiast dokonywania tylko pojedynczego pomiaru. Co więcej, przeprowadziliśmy badanie w dużej grupie ludzi, szczególnie o niskich dochodach i w populacjach osób czarnoskórych, które często w badaniach pomijano. Dzięki koncentracji na długofalowym działaniu przyzwyczajeń związanych ze snem pokazaliśmy wagę zachowania prawidłowych wzorców snu dla zdrowia metabolicznego” – dodaje główna autorka badania, prof. Qian Xiao z University of Texas Health Science Center w Houston.
Jednym z głównych warunków wysypiania się jest naturalnie odpowiednia długość snu. Średnio zbyt krótki czas to mniej niż 7 godzin, a zbyt długi – więcej niż 9.
Najbardziej szkodliwe okazały się jednak ekstremalne oraz częste zmiany długości snu.
Wynik ten potwierdził rezultaty wcześniejszych badań, wiążących wysoką zmienność snu z większym ryzykiem otyłości oraz cukrzycy. Według naukowców to właśnie nieregularny sen może być czynnikiem, który sprawia, że populacje w gorszej sytuacji ekonomiczno-społecznej częściej chorują na cukrzycę.
Jeśli natomiast chodzi o zbyt długi sen, to – zdaniem badaczy – niekoniecznie musi on być przyczyną zwiększonego ryzyka, ale może być sygnałem świadczących o innych zachodzących w organizmie procesach, które cukrzycy sprzyjają.
Autorzy zalecają dalsze badania w celu zidentyfikowania zaburzających cen czynników społecznych i środowiskowych, które mogą zakłócać sen. Proponują także sprawdzenie, jak zakłócenia snu mogą przyczyniać się do rasowych i społeczno-ekonomicznych nierówności w zdrowiu. “Niezbędne są również badania interwencyjne, aby ocenić, czy poprawa snu może zmniejszyć nierówności zdrowotne w USA” – podkreślają naukowcy. (PAP)
Marek Matacz
mat/ zan/
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS