Dom Pińczów – czyli pałac Jana Głowacza
Sławna rezydencja polskich królów oraz katedra to jedynie 1/3 część Wzgórza Wawelskiego. Pod koniec średniowiecza jego przestrzeń była mocno zabudowana. Posadowione tu były kościoły, domy duchownych, rezydencje rycerskie.
Do dziś zachowały się trzy pałace, połączone na początku w XVIII wieku w jedną całość (poprzez nadbudowanie do spójnej wysokości), pełniącą pierwotnie funkcję Seminarium. Autorem przebudowy, w trakcie której dodano widoczny na zdjęciu ganek, był Kacper Bażanka.
Pałac Oleśnickich nazywany Pińczowem, bo o nim będziemy mówić, to pałac Jana Głowacza – rodzonego brata potężnego kardynała Zbigniewa Oleśnickiego. Wybudowany został na początku XV wieku.
Przejął on miano gniazda rodowego Oleśnickich. Składał się z dwóch bardzo wysokich kondygnacji. Na parterze ulokowano reprezentacyjną aulę. Do jej ogrzewania wykorzystano pomysł rodem z czasów cesarstwa rzymskiego. Ogrzewano ją z piwnic przy użyciu hypocaustum, którego pozostałości widoczne są pod szybą, zamontowaną specjalnie w tym celu w podłodze jednego z pomieszczeń. Jak na owe czasy był to luksus. Na jego zastosowanie rzadko się decydowano nawet w królewskich komnatach. A jeżeli już, to tylko w nielicznych pomieszczeniach.
W ramach gruntownej renowacji, przeprowadzonej na początku XXI stulecia, wyeksponowano i odtworzono ślady pierwotnej, XV-wiecznej postaci trzech pałaców, a także historyczne elewacje z czasów Władysława Jagiełły i Kazimierza Jagiellończyka.
Średniowieczne okna Domu Pińczów
Dom Pińczów od strony zewnętrznej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS