Sprzedawcy żywności zobowiązani do stosowania ustawy o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności mają obowiązek zawarcia z organizacją pozarządową umowy dotyczącej nieodpłatnego przekazywania żywności, spełniającej wymogi prawa żywnościowego, w tym określone w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002), a nieprzeznaczonej do sprzedaży, w szczególności ze względu na wady wyglądu tej żywności albo jej opakowań. Obowiązek przekazywania żywności nie dotyczy napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%.
Umowa musi być zawarta w formie pisemnej lub elektronicznej pod rygorem nieważności. Powinna ona zawierać w szczególności postanowienia dotyczące:
1) czasu i sposobu przekazywania żywności organizacji pozarządowej oraz rodzaju przekazywanej żywności organizacji pozarządowej,
2) podziału kosztów odbioru i dystrybucji żywności pomiędzy stronami umowy,
3) przypadków, w których organizacja pozarządowa może zrezygnować lub odmówić odbioru żywności,
4) okresu obowiązywania umowy oraz odpowiedzialności stron za niedotrzymanie warunków umowy, w tym warunków wypowiedzenia.
Co ważne sprzedawca żywności jest zobowiązany do zawarcia pierwszej umowy dotyczącej nieodpłatnego przekazywania żywności na cele społeczne w terminie 5 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności.
Podmiotem obowiązanym do zawarcia z organizacją pozarządową umowy jest sprzedawca żywności prowadzący przedsiębiorstwo spożywcze w zakresie sprzedaży żywności w jednostce handlu detalicznego lub hurtowego o powierzchni sprzedaży powyżej 250 m2, w której przychody ze sprzedaży żywności stanowią co najmniej 50% przychodów ze sprzedaży wszystkich towarów (por. art. 2 pkt 3 ww. ustawy). Przy czym w okresie przejściowym, tj. w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie ww. ustawy wprowadzone nią obowiązki dotyczą jedynie sprzedawcy żywności prowadzącego przedsiębiorstwo spożywcze w zakresie sprzedaży żywności w jednostce handlu detalicznego lub hurtowego o powierzchni sprzedaży przewyższającej 400 m2 (por. art. 17 ww. ustawy).
Należy zaznaczyć, że żywność może być przekazana jedynie do organizacji pozarządowej, przez którą na potrzeby ustawy rozumie się organizację pozarządową oraz podmiot, o których mowa odpowiednio w art. 3 ust. 2 i ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2019 r. poz. 688 ze zm.), których celem statutowym jest wykonywanie zadań w sferze zadań publicznych w zakresie:
1) pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób,
2) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej,
3) działalności charytatywnej, polegającej m.in. na przekazywaniu żywności osobom potrzebującym lub prowadzeniu zakładów żywienia zbiorowego dla osób potrzebujących.
Każde nieodpłatne wydanie składników aktywów wymaga dokonania odpowiednich zapisów w ewidencji księgowej z uwzględnieniem regulacji art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. h) ustawy o rachunkowości. Z przepisu tego wynika, że nieodpłatne przekazanie, w tym w drodze darowizny aktywów, jako koszt pośrednio związany z działalnością operacyjną jednostki, zalicza się do pozostałych kosztów operacyjnych.
|
Ewidencja księgowa nieodpłatnego przekazania żywności spełniającej
|
Zwracamy uwagę, iż niezawarcie umowy podlega karze pieniężnej w wysokości 5.000 zł. Karę pieniężną wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska właściwy ze względu na miejsce prowadzenia przez sprzedawcę żywności działalności w zakresie sprzedaży żywności. Wnosi się ją w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna, na rachunek bankowy wskazany w tej decyzji.
W księgach rachunkowych – na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. g) ustawy o rachunkowości – kary zalicza się do pozostałych kosztów operacyjnych. Są to koszty związane pośrednio z działalnością operacyjną jednostki.
|
Ewidencja księgowa kary za brak umowy z organizacją pozarządową
|
Kary pieniężnej nie nakłada się jednak w przypadku, gdy sprzedawca żywności wykaże, że nie było możliwe zawarcie umowy dotyczącej nieodpłatnego przekazywania żywności na terenie powiatu, w którym prowadzi on działalność w zakresie sprzedaży żywności.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS