Skąd węgiel wziął się w Układzie Słonecznym? Nowe odkrycie może to wyjaśnić

Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (PAH), do których należy pyren, to związki, które przez dekady badano w przestrzeni kosmicznej. Już w latach 80. pojawiła się hipoteza, że PAH mogą zawierać od 10 do nawet 25 proc. całego węgla obecnego w kosmosie. Ich ówczesne obserwacje opierały się jednak na technikach, które nie dawały jednoznacznych dowodów na obecność konkretnych związków. 

Dopiero w ostatnich latach, z wykorzystaniem bardziej zaawansowanych metod, naukowcy uzyskali zdolność zbadania tych cząstek, choć w dość nieoczywisty sposób.

Zespół badaczy kierowany przez Bretta McGuire’a z MIT zastosował zaawansowaną technikę radioteleskopową, która pozwoliła im wykryć specyficzne formy PAH w obłoku molekularnym TMC-1.

Z uwagi na swoją budowę standardowy pyren jest niewidoczny dla radioteleskopów, które użytkowane są do detekcji około 95 proc. cząstek w przestrzeni kosmicznej. Naukowcom udało się jednak zidentyfikować cyjanopyren, czyli jego izomer powstały przez reakcję z cyjankiem.

Wyniki badań MIT wzmocniły przypuszczenia, że PAH mogły być źródłem węgla w Układzie Słonecznym. W 2023 roku zespół badaczy z Japonii odkrył pyren na asteroidzie Ryugu. Obecność tej samej molekuły w próbce z asteroidy oraz w odległym obłoku molekularnym TMC-1 sugeruje, że pyren mógł przetrwać podróż przez przestrzeń kosmiczną, a następnie wpłynąć na procesy, które doprowadziły do powstania planet i innych obiektów Układu Słonecznego.

Technika wykrywania cyjanopyrenu umożliwia naukowcom dokładniejsze badanie rozmieszczenia PAH w kosmosie. Choć cyjanopyren stanowi zaledwie 0,1 proc. całego węgla w TMC-1, to jest to ilość znacząca, biorąc pod uwagę tysiące innych związków zawierających węgiel obecnych w przestrzeni kosmicznej. 

“To, że węgiel jest … czytaj dalej