A A+ A++

Silniejsze państwo – potencjał i równowaga

Współczesne państwo staje przed wyzwaniem rozwijania swoich instytucji w kontrze do coraz bardziej skomplikowanej rzeczywistości. Komplikacje wynikają z nadmiaru informacji, nad którymi nie jest w stanie zapanować jeden człowiek. Przywódca może zebrać najważniejszą esencję umożliwiającą podjęcie decyzji. Brak działania lub podjęcie akcji we właściwym momencie staje się kluczem do sukcesu. Jest to możliwe, jeśli odpowiednie zespoły będą w stanie wcześniej określić wyzwania, szanse czy też zagrożenia, czyli sprzyjać gromadzeniu informacji. Zespoły są tworzone w instytucjach, które działają w ramach tworzonego prawa. Cennym zadaniem dla decydentów jest zachowanie równowagi pomiędzy koniecznością pewnej centralizacji – szybkości podejmowania decyzji. A uzyskania pewnego zrównoważonego stanu decentralizacji, który będzie sprzyjał elastyczności działania systemu, ale negował partykularyzm. Instytucje są w takim razie podporą państwa, to ich skuteczność i jakość działania będzie coraz bardziej determinowała nasze życie.

Co w takim razie z narodem? Jak postrzegać wybory jego członków w kontekście ustroju demokratycznego? Naród jako szersza zbiorowość dzięki określonemu językowi, kulturze oraz historii wyraźnie wyróżnia się na tle innych. Każda jednostka jest jego częścią i czy tego chce lub nie – stanowi element całości – podlegający zmianom, a więc historii. Najważniejszym zadaniem członków tak określonej wspólnoty jest podnoszenie swojego życia na wyższy poziom. Sprzyja temu państwo, ale to naród poprzez mechanizm demokratycznego wyboru decydentów politycznych, kreuje politykę. Jego rola jest bardzo mocno ograniczona do cyklicznie odbywających się wyborów. Błędem członków wspólnoty narodowej jest przekonanie, że wszelkie zaniechania i porażki są winą wyłącznie polityków. Odpychanie od siebie odpowiedzialności za stan państwa jest efektem braku szerszej refleksji nad sobą. Każdy w ramach swojej percepcji intelektualnej ma proste zadania życiowe. Realizować swoje potrzeby. Ale w ramach prawa, a więc przestrzegając go, jak również dbając o własne życie – edukację, zdrowie i wiele innych. Często proste wybory decydują o naszym życiu, ale podsumowane statystycznie, tworzą pewien obraz: demografia, stan zdrowotny społeczeństwa, patologie różnego typu etc. Nasze indywidualne biografie, poglądy czy też to jaki jest poziom naszego zmanipulowania przez inny podmiot, powoduje w konsekwencji ograniczenie naszych zdolności do podejmowania decyzji. Dlatego dążymy do posiadania większej wiedzy, umiejętności i to one są kluczem do odpowiedzialnego postępowania – przekłada się to na nasze poglądy polityczne oraz szacunek wobec oponenta.

Naród jest odpowiedzialny za swoje przetrwanie w ramach własnego organizmu politycznego. Co to oznacza? Mianowicie, że to ty podejmujesz decyzje w ramach prawa stanowionego w swoim kraju, a nie w ramach prawa narzucanego przez obcy podmiot. W niebezpiecznym świecie, gdzie liczą się zasoby, a w zasadzie pojawia się problem ich wyczerpywania się, będzie to sprzyjać poważnym zaburzeniom na arenie międzynarodowej. A w konsekwencji nasz stan bezpieczeństwa będzie obniżał się. Przykład pandemii pokazuje jak bardzo jesteśmy uzależnieni od zmian przychodzących z zewnątrz. Możemy być na nieprzygotowani, jeżeli odpowiednio będziemy kierować swoje zasoby, ale to zależy od naszych zdolności intelektualnych – a w zasadzie od tego jak wielkimi jesteśmy egoistami. Myślenie w kategoriach wspólnoty może zostać szybko wyparte przez skrajny indywidualizm. Wyobraźmy sobie hipotetyczną sytuację.

W bliżej nieokreślonej sytuacji dochodzi do serii ataków niezidentyfikowanych formacji wojskowych na północnym-wschodzie i wschodzie kraju. W graniczących z Obwodem Kaliningradzkim lokalne struktury, urzędy powiatowe i miejskie zostają zajęte przez uzbrojone oddziały. Przed gmachami instytucji zaczynają powiewać flagi głoszące powstanie separatystycznej republiki, której nazwy nikt nie zna. Na te działania reaguje Policja, która w pierwszej kolejności została szybko odparta lub zniszczona. Napastnicy posiadają ciężką broń i są wspierani przez krążące drony różnego typu. Przemieszczanie się służb jest bardzo mocno utrudnione. Oznakowane pojazdy są szybo niszczone z powietrza. Bardzo dużą skutecznością wykazują się drony przenoszące kierowane zestawy rakietowe. Lokalna obrona terytorialna nie posiada lekkich oraz cięższych systemów przeciwlotniczych. Droższe i znacznie skuteczniejsze zostały zlokalizowane w większych miastach z naciskiem na stolicę. Wojska terytorialne reagują na agresję, ale są zbyt nieliczne. Sytuacja niebezpiecznie rozwija się w kierunku szerszej agresji, ponieważ dochodzi do coraz częstszego ostrzału rakietowego i artyleryjskiego. Strona polska nie może odpowiedzieć przeciwnikowi, gdyż nie ma stanu wojny. Zabrakło szybkiej neutralizacji przeciwnika dzięki rozbudowanej obronie, zaś przybycie wojska następuje zbyt późno. Napięcie dyplomatyczne narasta i nikt nie kwestionuje tożsamości agresora. Reakcja sojuszników jest ograniczona, zwłaszcza ze strony partnerów europejskich – padają tylko deklaracje słowne. Strona amerykańska zapewnia pomoc w razie szerszej agresji i stawia stacjonujące wojska w stan gotowości bojowej – są utrzymywane w bezpiecznej odległości od teatru działań wojennych. W kraju zostaje ogłoszona mobilizacja, pomimo wysiłku części mediów krytykujących zbyt wojownicze postępowanie rządu, następuje wyczekiwana i spóźniona operacja wojskowa. Dochodzi do całkowitego zniszczenia oddziałów separatystycznych i pojmania wielu rosyjskojęzycznych żołnierzy – zwłaszcza członków elitarnego specnazu. Kreml oskarża stronę polską o przekroczenie granicy obwodu oraz naruszenie terytorium zwasalizowanej Białorusi. Następuje gwałtowna ofensywa, która spycha polskie siły zbrojne w kierunku Warszawy. Przez kilka dni trwają zażarte walki o dużej intensywności i straty po obu stronach są wysokie. Jednak napastnik dysponuje dużymi uzupełnieniami, a więc może sobie pozwolić na utrzymanie inicjatywy. Bardzo duże znaczenie ma wymiana ognia z użyciem systemów artyleryjskich i rakietowych. Walka w powietrzu początkowo przynosi stronie rosyjskiej duże sukcesy. Wiele ważnych obiektów strategicznych zostaje zniszczonych, zwłaszcza elektrownie. Kraj zostaje sparaliżowany i narasta chaos, który pogarsza cybernetyczne uderzenie w system bankowy. Do walki włącza się strona amerykańska, co pozwala zatrzymać rosyjską ofensywę. Trwa wymiana ciosów, ale sytuacja jest uzależniona od wyniku starcia sił lotniczych. Amerykanie pod tym względem okazują swoją bardzo wydatną pomoc i udaje się uzyskać przewagę. Umożliwia to rozpoczęcie poważnej ofensywy lądowej i stopniowe spychanie wojsk wroga w kierunku jego terytorium. Wynik tego starcia nie jest jednoznaczny, nadal nie wiadomo, jak zachowa się strona rosyjska – czy w wyniku rysującej się porażki zostanie użyta broń jądrowa w celu deeskalacji? Czy może dojdzie do kolejnej ofensywy, tylko z innego kierunku?

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułKoronawirus: 10 zgonów w województwie, 3 w powiecie
Następny artykułstyczen_1920x1080