Sensacyjne odkrycie na strychu klasztornym w Przemyślu. Późnogotyckie rzeźby

Wstępna analiza historyczna i porównawcza, opracowana przez dr. hab. Piotra Łopatkiewicza – profesora Karpackiej Państwowej Uczelni w Krośnie, konsultanta naukowego Krakowskiej ASP – określiła datowanie i poprzez analogie środowiska artystyczne, w których rzeźby mogły powstać.

• Najstarszą rzeźbą jest figura św. Anny Samotrzeć, datowana na przełom lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, a najpóźniej na początek lat siedemdziesiątych XV w. (1470-1475).
• Rzeźby św. Mikołaja i Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej (?) są późniejsze i datowane na pierwszą tercję wieku XVI, a dokładniej św. Mikołaj – 1510-1515, figura Marii – ok. 1530 r.

Rzeźby. Stan nie jest dobry

Jak informują służby konserwatorskie – stan zachowania rzeźb ze względu na złe warunki przechowywania nie jest dobry, pomimo ogólnie dobrego stanu zachowania form rzeźbiarskich. Drewno jest przesuszone, ze śladami działalności owadów. Polichromia posiada niekiedy spore ubytki, uszkodzenia gruntów kredowych i warstwy malarskiej. Rzeźby są niekompletne. Zapakowane w oddzielnym zawiniątku fragmenty dają się dopasować jako dłonie Marii czy też fragmenty szaty. Niektórych detali jednak nie ma – na przykład pastorału św. Mikołaja.

Wśród zbiorów zakonnych, dużo później, odnaleziono jeszcze jedną niewielką rzeźbę przedstawiającą Dzieciątko Jezus. Wstępna analiza porównawcza sposobu opracowania obu rzeźb, Marii i Dzieciątka, pozwala przypuszczać, że stanowiły one jedną grupę, Maria trzymała na lewej ręce Dzieciątko. 

Rzeźby zostały wpisane do rejestru zabytków.