– Ile waży ulotka? Czy wielcy ludzie mogą zniżyć się do jej rozdawania? Komu spadłaby korona od bycia blisko ludzi? – pytał Franek.
CZYTAJ RÓWNIEŻ: NASZ NEWS. W PO mają plan powołania triumwiratu. Jakie w nim role Tuska, Budki i Trzaskowskiego?
Dzisiaj musimy być wszyscy razem. Jeśli bowiem jesteśmy oddzielnie, to nie jesteśmy razem i nie możemy razem zrobić tego, co da się zrobić tylko wspólnie, choćby nawet nie udało nam się zapamiętać, co trzeba wspólnie zrobić albo choćby nie było nic specjalnego do zrobienia
– mówił Rafał raźno gestykulując.
Nie ma alternatywy wobec współpracy środowisk i osób, które nie akceptują obecnych porządków. Na wszelkich polach i opartej na elementarnym zaufaniu. W końcu jedziemy na tych samych wózkach
– dodał Grzegorz uśmiechając się tajemniczo.
Mamy jakoś wspólnie powitać Donalda czy nie jest jeszcze wiadomo, kiedy go do nas dostarczą
— spytał Sławomir.
Borysie, czy ty z nim coś ustalałeś?
Ustaliłem tylko, że w następnym tygodniu spotkamy się po raz 1749 i wtedy już na pewno będą znane jakieś szczegóły
– odparł Borys.
Uważam, że porozumienie po naszej stronie musi być jak najszersze, także co do tego, kto i jak ma witać Donalda
— wtrącił się Rafał.
Ja jestem patriotą naszego kręgu i mi zależy na tym, żeby ten nasz krąg był najsilniejszy. Ale jestem też patriotą samorządów i zależy mi na tym, żeby samorządy były silne i żeby nie pozwolić wszystkiego centralizować. Natomiast oczywiście, że drugim krokiem będzie porozumienie z Szymonem, z Włodkiem, z Władkiem, dlatego że bez tego porozumienia nie wygramy
– dodał Rafał.
Proszę zobaczyć, jak zmieniła się współpraca naszych grup od planu wycieczki do Brukseli do jesiennych spacerów po parku. W pierwszym wypadku było blisko, ale nie udało się dołączyć Roberta i pojechali nieliczni. Gdybyśmy wtedy byli razem, przynajmniej zablokowalibyśmy decyzję, że wszyscy nie mogą jechać
— tłumaczył Grzegorz.
Chwilę później, ruszając jednym blokiem, udało się zabrać kierownikowi większość na stołówce, co procentuje do dzisiaj. Co wybory jesteśmy mądrzejsi, teraz przyszedł moment na wyciągnięcie wniosków
– dodał Grzegorz.
Ustaliliśmy zasadę: wszystkie ręce na pokład. Oczywiście, jeśli Donald będzie chciał nas wspierać, jeżeli będzie chciał nam pomagać w tym, żebyśmy byli silniejsi, to należy się z tego cieszyć. Natomiast na razie mamy mnóstwo szumu medialnego, na razie nie ma żadnych faktów. Reprezentuje nas Borys, ja jestem lojalny wobec swojego reprezentanta
– mówił Rafał.
Jeżeli potwierdzą się doniesienia, że Borys nosi się z zamiarem rezygnacji, będziemy mieli do czynienia z zupełnie nową rzeczywistością, oczekuję, że będziemy wtedy mieli jasne deklaracje co do aspiracji Donalda
— dodał Rafał.
Ja widzę u Borysa gotowość do ustąpienia na rzecz Donalda, a to nowa okoliczność
– zauważył Sławomir.
Oby Donald rozdawał ulotki, a nie karty
– włączył się zazwyczaj roztargniony Franek.
Uważasz, że Donald ma wrócić, aby rozdawać ulotki? Drogi Franku, mam wrażenie, że jesteś młodszy niż myślałam
– zirytowała się Iwona.
Twierdzisz, że Donald nie poradziłby sobie z rozdawaniem ulotek?
— spytał Franek.
Pytanie Franka jest typowym działaniem mediów, by pytać ludzi bez znaczenia
— włączył się Szymon, kiedyś rzucający młotem.
Zwyciężymy, jeśli liderzy, razem z młodszymi stażem, będą ramię w ramię, z ulotkami, z kawą co rano na dworcu, w terenie, z otwartością na inne postawy, szczerą rozmowę i po prostu blisko ludzi. To nie zniewaga, tylko konieczność
– tłumaczył Franek.
Ile waży ulotka? Czy wielcy ludzie mogą zniżyć się do jej rozdawania? Komu spadłaby korona od bycia blisko ludzi? Czemu młodsi mają czelność mieć swoje zdanie i chcą być traktowani po partnersku?
— pytał zdenerwowany Franek.
Wiele osób jest być może przewrażliwionych na punkcie Donalda. Widzą w nim świętego, którego trzeba nosić w lektyce. Moje pokolenie i ja uważamy, że trzeba podchodzić do wszystkich po partnersku
— dodał Franek.
I zapewnił, że „wierzy w pokolenie Rafała, które powinno przewodzić, narzucać narrację i prowadzić do zwycięstwa”.
Wymiana zdań trwała jeszcze z pół godziny, po czym jej uczestnicy zostali opatuleni kocami (mimo lata) i odwiezieni na poobiednią drzemkę. Rzecz działa się 28 czerwca 2057 r. w podwarszawskim Domu Spokojnej Jesieni. Na najnowszej generacji wózkach uczestniczyli w niej 116-letnia Iwona Śledzińska-Katarasińska, 94-letni Grzegorz Schetyna, 85-letni Rafał Trzaskowski, 84-letni Sławomir Nitras, 80-letni Szymon Ziółkowski, 79-letni Borys Budka i odwiedzający ich 69-letni Franciszek Sterczewski. Rozmawiali o 100-letnim Donaldzie Tusku. Zdecydowana większość przytoczonych zdań została faktycznie wypowiedziana przez wymienione osoby.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS