„Orkiestra”, „Obłąkana dziewczyna”, czy „Bunt więźniów” – to tylko niektóre tytuły wyjątkowych rzeźb autorstwa Samuela Willenberga, jednego z nielicznych ocalałych więźniów obozu zagłady w Treblince. Siedemnaście prac rzeźbiarskich właśnie przywieziono do podziemnej trasy turystycznej w Opatowie.
Pracownik Powiatowego Centrum Kultury w Opatowie Andrzej Żychowski mówi, że rzeźby są wspomnieniem artysty z tragicznego pobytu w obozie. Dwie z nich wyłamują się z kanonu, ponieważ przedstawiają Jana Pawła II oraz torę.
– To poszczególne etapy pobytu ludności, także opatowskiej, w Treblince. Od transportu w wagonie, poprzez wyjście i dalsze funkcjonowanie – informuje historyk. Przypomina, że ok. 7 tys. osób z Opatowa zostało w październiku 1944 roku wywiezionych do Treblinki i zabitych.
Prace wykonane zostały z brązu. Najlżejsza waży 40 kilogramów, najcięższa ponad 120 i obrazuje bunt więźniów 2 sierpnia 1943 roku, w którym sam autor brał udział. W zbiorze znajduje się także rzeźba obrazująca ucieczkę więźniów, czy ojca wiążącego buty małemu chłopcu. Jedna z rzeźb zatytułowana „Orkiestra” upamiętnia znanego warszawskiego muzyka Artura Golda, który w obozie stworzył trio skrzypcowe. Każdej pracy towarzyszy krótkie wspomnienie Samuela Willenberga.
Dlaczego rzeźby światowego formatu trafiły do Opatowa? Andrzej Żychowski wyjaśnia, że autor przez trzy lata mieszkał w Opatowie.
– Przybył tutaj pod koniec września 1939 roku i był aż do momentu wysiedlenia do 22 października 1942 roku. Jego ojciec był malarzem i został wynajęty przez opatowskich Żydów do odnowienia opatowskiej synagogi – wyjaśnia historyk. Wraz z młodym Samuelem przyjechała mama i dwie siostry. W ciągu trzech lat był mocno zaangażowany w życie społeczne Opatowa.
Niestety, z powodu obostrzeń rzeźb nie można oglądać na żywo. Zobaczyć je można online na stronie internetowej Powiatowego Centrum Kultury w Opatowie. Co kilka dni pojawiać się będą kolejne rzeźby wraz ze wspomnieniem, rozszerzonym o historyczny kontekst. Rozpoczęto od rzeźby „Wyjście Żydów z wagonu na peron obozu w Treblince”.
Wystawa pozostanie w Opatowie do końca lutego.
Samuel Willenberg (16.02.1923-19.02.2016) był jednym z 200 więźniów, którym 2 sierpnia 1943 roku udało się uciec z niemieckiego obozu zagłady w Treblince. W chwili śmierci w 2016 roku pozostawał ostatnim z żyjących ocalałych buntu w Treblince.Urodził się w Częstochowie jako syn Maniefy z domu Popow i Pereca Willenberga. Miał dwie siostry: starszą Itę i młodszą Tamarę. W październiku 1942 roku przybył do obozu w Treblince w transporcie 6 tysięcy Żydów deportowanych z getta w Opatowie. Większość została wysłana na śmierć; był jedynym który pozostawał przy życiu. W Treblince przebywał do 2 sierpnia 1943 roku o czasu wybuchu buntu. Willenberg wziął udział w rebelii, aby pomścić zamordowanych, w tym obie jego siostry. Mimo postrzelenia w nogę i ciągłego ostrzału udało mu się zbiec z obozu i dotrzeć do Warszawy. Pod przybranym nazwiskiem Ignacy Popow („Igo”) walczył w powstaniu warszawskim, najpierw w szeregach Armii Krajowej, a potem Polskiej Armii Ludowej. Po wojnie pozostał w Polsce, jednak po śmierci ojca w 1950 roku wraz z matką i żoną Adą wyemigrował do Izraela. Za swoją działalność podczas i po drugiej wojnie światowej Samuel Willenberg otrzymał najwyższe odznaczenia państwowe, w tym Order Wojenny Virtuti Militari, Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Walecznych, Warszawski Krzyż Powstańczy, Order Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Order Odrodzenia Polski oraz Medal Wojska Polskiego. W Izraelu pracował jako geodeta. Dopiero na emeryturze zainteresował się plastyką i rzeźbiarstwem.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS