Rzeczywistość symetryczna Romana Timofiejuka

“Ocena obrazowa widoku w aparatach, w których obraz widziany był na matówce jako odwrócony stronami, zmuszała artystę do określenia położenia obiektu, jego umiejscowienia w otoczeniu, znalezienia właściwego znaczenia tematu i starannego skomponowania treści w trakcie procesu myślowego przebiegającego nieświadomie w umyśle fotografującego. Znalezienie właściwego odniesienia do rzeczywistej rzeczywistości wymaga procesów percepcyjno-myślowych. Jak złożone i skomplikowane są te procesy wie każdy kto próbował iść wprost kierując się bezpośrednio obrazem na matówce. Oglądanie rzeczywistości na podstawie wyświetlonego obrazu na matówce lub odbioru lustrzanego bez procesów myślowych nie pomoże w prawidłowym zakwalifikowaniu właściwej rzeczywistości. O ile jesteśmy świadomi tego, co widzimy bezpośrednio i przyjmiemy ten widok za jak najbardziej miarodajny, to do końca nie jestem pewien, czy obraz matówkowo-lustrzany jest fałszywy. Sama obserwacja odwróconej strony na matówce powoduje w umyśle człowieka samoistne naprawianie i podświadome nałożenie dwóch procesów, optycznych i myślowych, dając w ostatecznym wyniku obraz zgodny z naszym codziennym postrzeganiem otoczenia.

Natomiast sam moment połączenia tych dwóch obrazów i transformacja na właściwy obraz umyka naszym zmysłom. Zatrzymanie na płaszczyźnie obrazowej tego procesu uzmysławia jakie frapujące formy są nam niewidoczne. Proces transformowania dwóch obrazów w jeden „prawdziwy” jest metafizyczno-ulotny, dlatego chciałem zaprezentować go w formie stałej dając możliwość zaobserwowania na ostatecznej fotografii momentu tworzenia właściwego obrazu.

Widzenie czegoś i myślenie o czymś to dwa różne procesy zachodzące w naszym umyśle, składające się ostatecznie na właściwe obrazy zgodne z ludzkim widzeniem, bo proces obserwowania na matówce to transformacja umysłowa, która, odwzorowuje dany obiekt na niego samego i z tego tworzy właściwy.

Pojęciem „rzeczywistość symetryczna” oczywiście określam same przekształcenia obrazów widocznych na matówce aparatu i jego projekcji umysłowej. Dlatego moje wybrane fotografie sprowadziłem do zmontowania „ właściwego obrazu” z jego przenicowaną wersją, w efekcie otrzymałem obrazy zniekształconej rzeczywistości nie poddające się realnemu osądowi i nie mające swojego odpowiednika w otoczeniu.” – piszę o swojej wystawie Roman Timofiejuk.

Zgłoś naruszenie/Błąd