Zmarł Ryszar Sadaj, autor kilku książek na róży sposób związanych z Tarnobrzegiem. Nie będę powielał notek biograficznych, chociaż postać z bardzo oryginalnym życiorysem, ale wspomnę o okołotarnobrzeskim dorobku autora, czyli tym co wciąż jest pomijane.
Mały Człowiek – to warto przeczytać
Małego Człowieka polecałem, jak widzę, już 7 lat temu i przyznaję, że wówczas pierwszy raz zetknąłem się z twórczością Ryszarda Sadaja. Po przebrnięciu przez kilka pozycji wciąż to właśnie „Małego Człowieka” polecam najbardziej. Nie tylko ze względu na unikalny klimat, ale to też najbardziej tarnobrzeska z książek.
Żeby nie powielać, odeślę do pierwotnego tekstu:
Ławka pod kasztanem, czyli całkiem inne czasy
Akcja „Ławki pod kasztanem” nominalnie dzieje się w Dzikowie, ale to przeniesienie historycznej i osiedlowej nazwy na cały Tarnobrzeg. Jest zatem rynek z pomnikiem Bartosza i radzieckich bohaterów, są dominikanie, są autentyczne nawiązania, jak przenoszenie kwiatów spod jednego pomnika pod drugi. Jest też sporo fantazji, a humor wciąż pozostaje nieco ponury.
Bohaterem powieści (czy tam noweli, dawno nie miałem polskiego) jest niepełnosprawny chłopiec, którego matka, upadła szlachcianka, zajmuje się nielegalnym handlem alkoholem, a ojciec, im bardziej pijany, tym bardziej kreśli pomysłowe i odleciane jednocześnie wizje i wynalazki. Czas to jednak zupełnie inny. Lata 90-te to czas chaosu, ale też niespotykanych wcześniej możliwości, w tym przypadku twórczej współpracy z sąsiadami ze wschodu. Zaniedbany chłopiec dorasta, przy stopniowym wykuwaniu sukcesu i w jego konsekwencji szerokiego zakresu władzy. A władza, jak wiadomo, deprawuje.
Prowincjusz, jeszcze bardziej odlotowo
Tym razem akcja dzieje się w Tomaszowie nad Wisłą, w pobliżu Tarnobrzega. Nie kojarzę w okolicy żadnego Tomaszowa, ale to tylko kolejna przykrywka dla naszego miasta, bo skąd nagle w Tomaszowie bierze się Złodziejówka z ulicą Słonecznikową? Bohater rozpoczyna jako pracownik inspektoratu PZU i niektóre wątki dotyczą tej branży z lat 70tych. Dla mnie te historyjki, wyglądające na autentyki, są szczególnie interesującej, bo właśnie w PZU przez większość życia pracował mój Tato. Życie głównego bohatera gwałtownie się zmienia, rzuca zatem swoje miasto rodzinne i rusza koleją w Polskę. Po powrocie, jego życie zmienia się jeszcze gwałtowniej, ale jednocześnie mamy zapowiedź stabilizacji.
Pamiętam, że czytałem parę lat temu „Galicjadę” – kolejną barwną opowieść o kilku pokoleniach szlacheckiego rodu, aczkolwiek tu elementów typowo tarnobrzeskich nie kojarzę. Wiem, że w „Zaklęciach” i „Brzytwie Niecikowskiego” przewijają się nasze okoliczne elementy, ale książki wciąż czekają na swoją kolej.
Jest okazja do twórczości Ryszarda Sadaja wrócić. A kto nie napoczął, twórczość tę napocząć. Dostępność szeroka, a ceny śmiesznie niskie. Styl bardzo charakterystyczny, historie niby codzienne, ale często nieco odleciane, jak na czołowego tarnobrzeskiego hipisa przystało. Odpoczywaj w pokoju.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS