RPP odrzuciła wniosek o podwyżkę stopy referencyjnej do 2 proc.

We wrześniu Rada Polityki Pieniężnej po raz kolejny odrzuciła wnioski o podwyżki stóp procentowych – wynika z protokołu z posiedzenia RPP z dn. 8 września.

“Rada odrzuciła wniosek o podwyższenie stóp procentowych NBP do następujących poziomów: stopa referencyjna 2,00 proc.; stopa lombardowa 3,00 proc.; stopa depozytowa 1,00 proc.; stopa redyskontowa weksli 2,01 proc.; stopa dyskontowa weksli 2,02 proc.; oraz o ustalenie oprocentowania środków utrzymywanych w formie rezerwy obowiązkowej na poziomie 1 proc.” – napisano. Obecnie stopa referencyjna wynosi 0,1 proc. i jest na najniższym poziomie w historii. Przed pandemią COVID-19 sięgała 1,5 proc.

“Rada odrzuciła wniosek o podwyższenie stopy referencyjnej NBP o 15 punktów bazowych” – zaznaczono.

Większość RPP na razie przeciw podwyżce stóp proc.

Większość RPP ocenia, że do podwyżki stóp może dojść po zmniejszeniu
niepewności pandemicznej, prognozach utrzymania dobrej koniunktury oraz
wobec ryzyka utrzymania CPI powyżej celu w kolejnych latach – napisano w
protokole z wrześniowego posiedzenia RPP.

“W ocenie większości
członków Rady, jeżeli niepewność dotycząca pandemii i jej wpływu na
gospodarkę zmniejszy się, a jednocześnie prognozy będą wskazywały na
utrzymywanie się korzystnej koniunktury oraz na ryzyko kształtowania się
inflacji powyżej celu inflacyjnego NBP w kolejnych latach, wówczas
uzasadnione będzie rozważenie dostosowania polityki pieniężnej. W tym
kontekście istotne będą także wyniki listopadowej projekcji inflacji i
PKB” – napisano.

Jednocześnie większość członków Rady była zdania, że na wrześniowym
posiedzeniu należy utrzymać stopy procentowe na niezmienionym poziomie
oraz kontynuować pozostałe działania podjęte przez NBP.

“Utrzymywanie stóp procentowych NBP na niezmienionym poziomie jest
obecnie zasadne ze względu na przyczyny przekraczania przez inflację
celu NBP, a jednocześnie utrzymującą się niepewność dotyczącą trwałości i
skali ożywienia gospodarczego wobec ryzyk związanych z nadchodzącą
kolejną falą pandemii. Ich zdaniem zacieśnienie warunków monetarnych w
reakcji na kształtowanie się inflacji powyżej celu inflacyjnego, które
jest wynikiem wystąpienia negatywnych szoków podażowych i czynników
regulacyjnych, nie ograniczyłoby dynamiki cen w 2021 r. natomiast
mogłoby zahamować proces odbudowy aktywności gospodarczej po jej silnym
spadku w wyniku pandemii” – napisano w protokole.

Członkowie Rady oceniali, że w 2022 r. – po wygaśnięciu części
czynników podbijających obecnie dynamikę cen – oczekiwane jest obniżenie
się inflacji.

“Skala tego spadku będzie jednak zależała od trwałości ożywienia
koniunktury, w tym od sytuacji na rynku pracy po zakończeniu programów
pomocowych, a także od oddziaływania prawdopodobnych kolejnych szoków
regulacyjno-podażowych, w tym dalszych podwyżek cen energii elektrycznej
oraz cen gazu” – napisano.

Możliwość wzrostu presji płacowej w kolejnych kwartałach

We wrześniu część Rady wskazała, że podwyższona inflacja może
zwiększać żądania płacowe i spowodować zwiększenie presji płacowej w
kolejnych kwartałach – napisano w protokole z posiedzenia RPP 8
września.

“Większość członków Rady wskazywała także, że wobec
silnego wzrostu wydajności pracy roczna dynamika jednostkowych kosztów
pracy w gospodarce spadła w II kw. w pobliże zera, a w przemyśle od
wielu miesięcy jest ujemna. Zdaniem niektórych członków Rady podwyższona
inflacja może podwyższać żądania płacowe różnych grup zawodowych, co
oznacza, że w kolejnych kwartałach presja płacowa może wzrosnąć” –
napisano w protokole po posiedzeniu.

Główny Urząd Statystyczny podał 16 sierpnia, że przeciętne
wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw w lipcu 2021 r. wyniosło
5.851,87 zł, co oznacza wzrost o 8,7 proc. rdr. Zatrudnienie w tym
sektorze rdr wzrosło o 1,8 proc.

31 sierpnia GUS w szacunku flash podał, że ceny towarów i usług
konsumpcyjnych w sierpniu wzrosły o 5,4 proc. W odczycie z 15 września
wskaźnik został skorygowany do 5,5 proc. rdr.

pat/ asa/

Zgłoś naruszenie/Błąd