Rój dronów na ratunek: AI w segregacji medycznej na polu walki i w cywilu

Wyobraźmy sobie, że w tym momencie za pomocą magicznego przyciskiem wyłączam wszystko i nagle się okazuje, że wszyscy jesteśmy rani. I teraz jest nas dwóch, ewentualnie jestem sam i mam zdecydować, kto ma przeżyć i kto ma szansę na to, że tak naprawdę będzie pracował na moją, Waszą emeryturę i przede wszystkim odwiedzi rodzinę, chociażby na święta

To, co może nas zafiksować podczas segregacji medycznej, a zwłaszcza w takich trudnych warunkach, jak pole walki, to chociażby jeśli napotkacie na dziecko i osobę dorosłą, to komu byście Państwo w pierwszej kolejności pomogli? Prawdopodobnie psychika będzie nam podpowiadała – może to dziecko, tylko że jeśli dziecko jest gorszym stanie iż osoba dorosła, to my cokolwiek byśmy nie zrobili, to nagle się okazuje, że to dziecko i tak umrze, bo jest to brutalna prawda, taka pragmatyczna medyczna

Stworzyliśmy rój dronów, mający biosensory, czyli takie czujniki, które mogą nam wybadać podstawowe parametry życiowe pacjenta, czyli to jest radar szumowy, który mierzy czy jest tętno i oddech. Jest chociażby coś takiego, jak kapnometr, czyli urządzenie, które będzie mierzyło końcowo-wydychowe ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla w drogach oddychowych, dla osób niemedycznych, każdy z nas wydycha dwutlenek węgla. Jeśli ten dwutlenek węgla jest wydychany, to znaczy, że wiemy, że ta osoba żyje. Kolejna rzecz, tworzymy ortofotomapę, która ogólnie jest idealnym rozpoznaniem terenu, w którym będziemy się znajdować, ale również tak naprawdę segreguje te osoby, w takiej brytyjskiej skali, która ogólnie liczy punkty za parametry życiowe – wyjaśnił Paweł Wiktorzak.

Zacieramy ręce, bo chcemy rzeczywiście, żeby to zadziałało. Zwłaszcza ten radar szumowy, który opracowali nasi koledzy z Wojskowi Akademii Technicznej może mieć zastosowanie, nie tylko na polu walki, bo widzimy to, co się dzieje za wschodnią granicą, że te drony są szybkie, małe. 

Jeśli mamy sytuację, że zlokalizowaliśmy nawet najlepszą kamerą na świecie, osoby, które są poszkodowane, to teraz musimy się zastanowić, jako dowódca, czy ja w ogóle mam szansę na to, żeby wysłać kolejne osoby, które będą ryzykowały swoje życie, ewentualnie zdradzą chociażby naszą lokalizację wrogowi, a nagle się okazuje, że my tam przyjdziemy i nikogo nie zastaniemy, bo dawno ta osoba nie przeżyła, więc w taki sposób podchodzimy do tego tematu, a zajmujemy się symulacją medyczną na co dzień – mówi Paweł Wiktorzak.

Widzimy rzeczywiście, że możemy odwzorować pewne warunki. Robiliśmy to, choćby na stadionie narodowym, robiliśmy to ostatnio na lotnisku Okęcie, wszędzie, gdzie robimy zdarzenia masowe, np. na lotnisku Okęcie koordynowaliśmy ćwiczenia na 300 osób, gdzie mieliśmy pełny Dreamliner, do tego mieliśmy jeszcze inny samolot i nagle się okazuje, że wszędzie, ale to wszędzie, każde ćwiczenia pokazują, że gdy komunikacja i wyćwiczenie ludzi siada i wtedy umierają ludzie. Bo wyroby medyczne służą nam medykom, jako pewien substytut do tego, żebyśmy ratowali ludzi, ale jedno i drugie bez siebie nie może istnieć – podsumował Paweł Wiktorzak.

W pierwszej kolejności ludzi zabijają to przede wszystkim masywne krwotoki. W takiej sytuacji kluczowe są opaski uciskowe, opatrunki wszelkiego rodzaju, opatrunki hemostatyczne, czyli nowa technologia, która ogólnie pomaga wytworzyć nam skrzep i  zatamować ten masywny krwotok – mówił Paweł Wiktorzak.

Trzecia rzecz, która zabija na polu walki, to jest odma. Natomiast musimy sobie uświadomić, że w świetle prawa w świecie cywilnym, tylko i wyłącznie osoba medyczna może taką odmę odbarczyć. Czyli gdybyśmy wyobrażali sobie, że w klatce piersiowej mamy narastający balon, który uciska nam nie tylko i wyłącznie same płuco po stronie urazu, ale również uciska nam śródpiersie, czyli duże naczynia i pompę, którą jest serce. To jedyną szansą, którą możemy zrobić, to przede wszystkim wbić igłę i wypuścić to powietrze na zewnątrz, ewentualnie jeśli mamy duży uraz, otwartą ranę klatki piersiowej, to musi go jak najszybciej zakleić”.

Zabija również chociażby hipotermia, czyli obniżona temperatura głęboka ciała. To ważne, aby mieć świadomość, że wystarczyć tak naprawdę przykryć tego pacjenta, przykryć tego poszkodowanego. Jest październik/listopad, jest zimno, poranki chociażby z mgłą, czy z deszczem powodują, że nawet na naszych warszawskich ulicach ci ludzie mogą zginąć, tylko przez to, że się wyziębią

To, co powinniśmy mieć w zasobach zwykłej apteczki, nawet samochodowej, to opatrunki, coś do przykrycia, jakieś nożyczki, które powodują to, że możemy sobie przeciąć, chociażby ubranie, czy nawet zwykły opatrunek, rękawiczki, które służą wyłącznie do tego, żeby zabezpieczyć siebie przede wszystkim, nie tylko poszkodowanego, ale pamiętajmy, że pierwsza pomoc, gdziekolwiek by ona nie była, czy w świecie cywilnym, czy w świecie medycyny pola walki, to będziemy do czynienia mieli po pierwsze z potem, krwią, innymi płynami ustrojowymi, które pacjent może rzeczywiście wydalić, więc to jest choćby dla nas zabezpieczenie – wylicza ekspert.

Nie pytaj czy, tylko kiedy coś się wydarzy. Powinniśmy wyciągać lekcję, nie tylko z COVID-19 i ze wschodniej granicy, ale tak naprawdę przewidywać to, co jest praktycznie niemożliwe. Więc do tego się powinniśmy przygotowywać nie tylko wyłącznie po względem zabezpieczenia wyrobów medycznych i innowacji i nowych technologii, jakiekolwiek by one by one były, natomiast powinniśmy się szkolić, jako całe społeczeństwo, bo bez Państwa medycy i system sobie nie poradzą. Szkólmy się, udzielajmy pierwszej pomocy, nie bójmy się!