Rozmowa z Leną Frankiewicz, reżyserką spektaklu „Momo”
Przemysław Gulda: Twój spektakl to kolejna w ostatnim czasie – po warszawskiej „Niekończącej się historii” Magdy Miklasz – adaptacja tekstu Michaela Endego. Co jest tak przyciągającego w jego prozie? Co ciebie najbardziej do niej przyciąga?
Lena Frankiewicz: Opowieść o dziewczynce, która uratowała ludzi przed złodziejami czasu i odzyskała ich skradziony czas, w ogóle się nie zestarzała, a wręcz można powiedzieć, że się jeszcze bardziej zaktualizowała. Żyjemy w momencie, w którym cały świat nieprawdopodobnie przyspieszył i trzeba być niezwykle świadomym, żeby wygospodarować sobie rezerwuar przestrzeni na czytanie książek, słuchanie muzyki, rozmowy z bliskimi czy zwyczajnie sen. Szarzy Panowie wszystkie te czynności nazywają „stratą czasu” – dla nich liczy się wydajność, efektywność, rentowność. Brzmi znajomo, prawda?
Oryginalne źródło: ZOBACZ
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS