A A+ A++

Jesteśmy spółką, która od kilkunastu lat tworzy ZFŚS, jednak chcemy z niego zrezygnować. Na dzień 1 stycznia 2020 r. nasz stan zatrudnienia wynosił 34 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Czy w związku z tym możemy zrezygnować z tworzenia ZFŚS tylko w styczniu br.? Jeżeli tak, to w jakiej formie dokonać rezygnacji, jeżeli posiadamy (z lat wcześniejszych) regulamin wynagradzania?

Pracodawca spoza sfery budżetowej, który na dzień 1 stycznia danego roku zatrudnia poniżej 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, generalnie nie jest zobowiązany do tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jak też nie jest zobligowany do wypłaty świadczenia urlopowego. Może on prowadzić ZFŚS lub wypłacać świadczenie urlopowe na zasadzie dobrowolności (art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, Dz. U. z 2019 r. poz. 1352 ze zm.). Zwolnienie z obowiązku tworzenia ZFŚS i wypłaty świadczenia urlopowego obwarowane jest jednak koniecznością dopełnienia przez pracodawcę określonych formalności, które różnią się nieco, w zależności od stanu zatrudnienia w danym zakładzie. Rezygnacja z tworzenia Funduszu i/lub z wypłaty świadczenia urlopowego następuje poprzez wprowadzenie zapisu o rezygnacji z ZFŚS i/lub z wypłaty świadczenia urlopowego do:

  • układu zbiorowego pracy, jeżeli pracodawca jest nim objęty,
     
  • regulaminu wynagradzania – jeżeli na dzień 1 stycznia danego roku stan zatrudnienia w zakładzie nieobjętym układem zbiorowym pracy wynosi mniej niż 50 pełnych etatów, jednak co najmniej 50 pracowników liczonych osobowo (pracodawcy zatrudniający co najmniej 50 pracowników w ujęciu osobowym są bowiem zobowiązani do tworzenia m.in. regulaminu wynagradzania).

Odrębny tryb rezygnacji z Funduszu (i/lub rezygnacji z wypłacania świadczenia urlopowego) dotyczy tych pracodawców spoza sfery budżetowej, którzy na dzień 1 stycznia danego roku zatrudniają poniżej 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty i jednocześnie poniżej 50 pracowników w ujęciu osobowym (co zwalnia ich z obowiązku tworzenia m.in. regulaminu wynagradzania). W takich firmach ogłoszenie o rezygnacji z tworzenia Funduszu (i w zależności od decyzji pracodawcy z wypłaty świadczenia urlopowego) następuje w pierwszym miesiącu danego roku, w sposób zwyczajowo przyjęty w danym zakładzie.

Forma rezygnacji z ZFŚS (świadczenia urlopowego) zależy więc od tego, czy pracodawca jest zobowiązany do tworzenia regulaminu wynagradzania. Przepisy ustawy o ZFŚS nie dają jednak odpowiedzi na to, jaki tryb rezygnacji obowiązuje pracodawców, którzy – ze względu na stan zatrudnienia – nie są już zobowiązani do tworzenia tych regulaminów, ale posiadają je z uwagi na to, że we wcześniejszym stanie prawnym byli do tego zobowiązani. W tej kwestii nasze Wydawnictwo zwróciło się z zapytaniem do Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, które w piśmie z dnia 23 stycznia 2017 r. uznało, że:

“(…) jeśli u pracodawcy zatrudniającego na dzień 1 stycznia 2017 r. mniej niż 50 pracowników pracownicy objęci są regulaminem wynagradzania, wówczas postanowienia o nietworzeniu funduszu oraz o niewypłacaniu świadczenia urlopowego powinien zawierać regulamin wynagradzania uzgodniony ze związkami zawodowymi, a gdy one nie działają – z reprezentantem załogi. (…)”

Resort pracy uznał więc, że w sytuacji takiej jak opisana w pytaniu pracodawca powinien dokonać rezygnacji z tworzenia ZFŚS i/lub z wypłacania świadczenia urlopowego przez wprowadzenie zapisu do regulaminu wynagradzania (patrz: przykład aneksu do regulaminu). Należy mieć na uwadze, że zmiana takiego regulaminu wchodzi w życie nie wcześniej niż po upływie 2 tygodni od podania zmiany do wiadomości pracowników w sposób zwyczajowo przyjęty u danego pracodawcy (art. 772 § 6 K.p.).

Przykładowy zapis o rezygnacji z ZFŚS i z wypłaty świadczenia urlopowego:

(dane nagłówkowe pracodawcy pominięto)

Aneks nr 3 do Regulaminu Wynagradzania

W Zakładzie Rolno-Spożywczym “Rolex” sp. z o.o. w Lublinie nie będzie tworzony zakładowy fundusz świadczeń socjalnych i nie będzie wypłacane świadczenie urlopowe. Postanowienie w sprawie rezygnacji z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i z wypłaty świadczenia urlopowego wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od podania treści aneksu nr 3 do regulaminu wynagradzania do wiadomości pracowników w sposób zwyczajowo przyjęty w zakładzie pracy.

Zgodnie z art. 3 ust. 3a ustawy o ZFŚS, pracodawca zatrudniający na dzień 1 stycznia danego roku poniżej 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty i niemający obowiązku tworzenia regulaminu wynagradzania (tj. zatrudniający poniżej 50 pracowników w ujęciu osobowym), powinien przekazać pracownikom informację w sprawie rezygnacji z tworzenia ZFŚS/wypłaty świadczenia urlopowego w sposób zwyczajowo przyjęty w danym zakładzie, w pierwszym miesiącu danego roku kalendarzowego. Jednak ani przepisy ustawy o ZFŚS, ani też przywołane stanowisko resortowe nie odnoszą się do tego, czy styczniowy termin na rezygnację z tworzenia ZFŚS (wypłaty świadczenia urlopowego) dotyczy pracodawców, którzy wprawdzie posiadają ww. stan zatrudnienia, ale objęci są regulaminem wynagradzania. Naszym zdaniem, w takiej sytuacji bezpieczniejszym dla pracodawcy rozwiązaniem jest dokonanie rezygnacji w styczniu danego roku (o ile czasowo jest to możliwe).

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułMikrorachunek a identyfikator podatkowy wpłacającego
Następny artykułI Gminny Bal Ósmoklasisty – nagranie i zdjęcia