Responsywne rozszerzanie diety

Responsywne, czyli jakie?

Wyobraź sobie swój ulubiony sklep internetowy. Otwierasz na komputerze stronę i zamawiasz sobie nowe buty. Czerwone szpilki. Nagle dzwoni telefon – musisz szybko pojechać po dziecko do szkoły, bo źle się poczuło.

Nie kończysz zakupów („Kurczę!”) tylko pakujesz torbę i pędzisz do autobusu.

W autobusie na komórce logujesz się na stronie sklepu i… kończysz transakcję zakupu czerwonych szpilek.

Nie ma różnicy czy kupujesz w domu na komputerze czy kupujesz na komórce w autobusie. Gdziekolwiek jesteś sklep jest tak samo dostępny i dostosowany do Twojego urządzenia na którym pracujesz.

To nazywa się responsywna strona internetowa. Odpowiada ona na twoje potrzeby i twoją sytuację.

Rozszerzanie diety dziecka powinno być responsywne – czyli powinno być jak ten sklep z butami. Tak dostosować swoją treść, żeby dziecko mogło z niej bez problemu skorzystać – czyli jeść.

Wg WHO responsywne rozszerzanie diety powinno opierać się na następujących zasadach:

1. Karmienie niemowlęcia bezpośrednio i pomoc starszym dzieciom w jedzeniu

WHO w swoich wytycznych dotyczących rozszerzania diety rekomenduje, żeby dzieci w 6 miesiącu  otrzymywały przeciery o gładkiej /pół-gładkiej/miękkiej konsystencji, po 8 miesiącu, posiłki o różnorodnej konsystencji i jedzenie w kawałkach do rączki i posiłki z rodzinnego stołu. Wiem, że wiele z was stosuje metodę BLW i jest to super jeżeli dziecko jest do tego gotowe. Jestem na tak! Ale jeżeli nie ma u dziecka gotowości do BLW, to nie powinno się opóźniać rozszerzania diety po 180 dniach – czyli około pół roku. Ponadto produkty pół-gładkiej i miękkiej konsystencji mogą mieścić się w zakresie BLW.

Wiąże się to w dużej części z tym, że dziecko potrzebuje już dodatkowych składników odżywczych, witamin, mikro i makro elementów. A w szczególności uwagę należy zwrócić na żelazo, którego może zacząć brakować oraz gęstość kaloryczną posiłków, tak żeby dziecko nie było np. głodne w nocy (o dzieciach bardzo głodnych w nocy napiszę niebawem).

Tak więc zgodnie z wytycznymi jak trzeba dziecku pomóc to trzeba pomóc jeść inne pokarmy a jak nie to niechaj obsługuje się samo.

2. Wrażliwość na oznaki głodu i sytości

Jeżeli dziecko ma dietę rozszerzaną metodą BLW to ono reguluje sobie samo ile weźmie do buzi i realnie zje. Tak też mówią wytyczne – to rodzic decyduje co i kiedy pojawi się na stole dziecka, a dziecko decyduje co i ile zje.

Kiedy natomiast dziecko karminy łyżeczką należy ostrożnie obserwować to co się dzieje. Jeżeli dziecko zamyka buzie, odwraca głowę, odpycha łyżeczkę to nie pchajmy w niego łyżki na siłę. Nie ociera się dziecku jedzonka o dziąsła żeby „spadło do buzi”, nie zbiera się jedzonka wokół ust łyżeczką żeby wsunąć je do ust dziecka. Dziecko musi nabrać umiejętności samodzielnego zgarniania jedzenia z łyżki – dlatego nie wpycha się łyżki dziecku do buzi a jedynie przysuwa do ust.

3. Karmienie powinno przebiegać powoli i należy wykazać się cierpliwością – trzeba dziecko zachęcać ale nie zmuszać do jedzenia

To jest jedna z najważniejszych wytycznych responsywności. Nie jest ważne żeby było szybko, ważne jest żeby było jakościowo. Będzie brudno! Będzie to trwało! Bo tak uczą się dzieci.

Często np. w kontekście tubek pojawiają się takie komentarze że tubki są super bo jest „szybko i czysto”. U dzieci w rozszerzaniu diety i w żywieniu w okresie ważnego programowania żywieniowego szybko nie jest dobrze. Dziecko też musi jako człowiek poznać proces jedzenia. Musi nauczyć się delektować jedzeniem. W jedzeniu nie chodzi tyko o to żeby zjeść, ale żeby się odżywić.

4. Jeśli dziecko odmawia niektórych produktów spożywczych, zaleca się podawanie ich w różnych kombinacjach, eksperymentowanie ze smakami, teksturami i metodami zachęcania;

Dzieci muszą coś na talerzu zobaczyć kilka a nawet kilkanaście razy żeby chcieć to naprawdę zjeść. Szczególnie w kontekście potraw wytrawnych. Dzieci mają preferencję słodką, więc nie trzeba ich do niej przekonywać, ale już wytrawna preferencja to preferencja której się trzeba wyuczyć. Jeżeli dziecko dzisiaj nie zje brokuł w oliwie z ziołami w mielonych orzechach (tak, można tak dziecku podać) to spróbuj jutro. Pamiętajcie też, że jeżeli macie takie doświadczenie, że dziecko „ze słoika zje a mojego nie ruszy”, że w słoikach często są dosładzacze (np. sok z winogron). Przez to dziecko chętniej zje słodkawego gotowca niż naszą wytrawną zupę domową. Ale jakoś naszej zupy domowej jest wyższa, a i WHO rekomenduje produkty przygotowane w domu z lokalnych i sezonowych produktów. Wartość domowego jedzenia jest o tyle wyższa, że proces przygotowania jest krótki. Dzieci powinny otrzymywać produkty jak najmniej przetworzone. Oznacza to, że od surowego produktu do talerza dziecka droga musi być jak najkrótsza, a posiłki nie powinny być solone ani dosładzane (dodanie soku owocowego też jest dosładzaniem – więcej o cukrach poczytaj TUTAJ)

No i jeżeli brokuł nie wejdzie z oliwą i mielonymi orzechami to może brokuł na parze z kawałkiem ryby i rozgniecionym awokado? A może jak nie w postaci różyczki to krem z brokuła z jogurtem naturalnym i czosnkiem i grzankami razowymi. Ten sam brokuł można podać na 100 sposobów. I dobrze! My też jemy ziemniaki w różnej postaci! Truskawki w całości, w jogurcie lub w szaszłyczkach. Czasem ogórek jest w mizerii a czasem w paskach do pogryzienia.  To nadal jest ogórek. I nadal dziecko go poznaje.

5. Należy zminimalizować czynniki dekoncentrujące podczas posiłków, jeśli dziecko łatwo traci zainteresowanie;

Jeżeli nauczymy dziecko jeść przy bajce to będzie tak jadło. Da sobie wepchnąć wielkie ilości jedzenia zagapione na telewizor. Ale wracamy do punktu numer 2, 3 i 4. Powoli, z uważnością na oznaki głodu i sytości. Dziecko musi się skupić na czynności jedzenia żeby ją dobrze wykonać, poznać i zrozumieć. Jedzenie to nie jest mechaniczna czynność. Uczmy dzieci żeby była to czynność świadoma i podyktowana własnymi potrzebami – uczuciem głodu i sytości.

6. Karmienie to okresy nauki i miłości – warto rozmawiać z dziećmi podczas karmienia, utrzymywać kontakt wzrokowy.

Jedzmy z dzieckiem. Włączmy go do rytuałów naszej rodziny. Róbmy to razem. Pokazujmy i tłumaczmy – nie zmuszajmy. Towarzyszmy. Tak to wymaga czasu. Tak wymaga cierpliwości. Tak wymaga pracy i zaangażowania. Ale nie od razu Kraków zbudowano i na tym także polega rodzicielstwo – bądź wtedy z dzieckiem i przy dziecku. Nawet jeżeli brokułu zjadł pies i trochę dostało się dziecku do… oka.

A moje dziecko nie je no, próbowałam już wszystkiego!

Jeżeli masz problem z rozszerzaniem diety dziecka to spróbuj:

• porozmawiać z dobrym dietetykiem dziecięcym, który pomoże wybrać produkty
• idź do neurologopedy/fizjoterapeuty – sprawdź czy dziecko nie ma wzmożonego lub obniżonego napięcia mięśniowego, sprawdź czy nie ma zaburzeń SI, sprawdź czy nie potrzebuje terapii czucia głębokiego

Ź:

1. Commercial foods for infants and young children in the WHO European Region A study of the availability, composition and marketing of baby foods in four European countries, © World Health Organization 2019

2. Guiding principles for complementary feeding of the breastfed child; Pan American Health Organization, World Health Organization; 2003

3. Does marketing of commercially available complementary foods affect infant and young child feeding? Commissioned by the World Health Organization May 2015

4. Health effects of commercially available complementary foods: a systematic reviewEmma Tzioumis MPH, Melissa Kay MS, MPH, RD, Melecia Wright, Linda Adair, PhD, Department of Nutrition Gillings School of Global Public Health University of North Carolina at Chapel Hill

5. Ending inappropriate promotion of commercially available complementary foods for infants and young children between 6 and 36 months in Europe (2019); © World Health Organization 2019

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ