Łukasz Skorupski ma 31 lat i już od niemal dekady gra we Włoszech. W 2013 roku Górnik Zabrze sprzedał go do Romy, ale w jej barwach rozegrał zaledwie 16 meczów. Renomę wyrobił sobie na wypożyczeniu w Empoli. Od pięciu lat reprezentuje Bolonię, dla której rozegrał ponad 150 spotkań. Okazuje się, że niewiele brakowało, a Skorupski wcale nie zostałby bramkarzem. Być może dziś… siedziałby za kratkami.
Reprezentant Polski otworzył się w rozmowie z “Przeglądem Sportowym”, gdzie cofnął się do lat młodzieńczych, gdy był osiedlowym łobuzem.
– Wychowałem się z kibicami Górnika, to co? Miałem z nimi nie wychodzić? Wszyscy szli [na imprezę – red], a ja miałem zostać, bo trening? No nie. Szedłem, a rano trenowałem. Jak to łączyłem? Nie wiem, szczerze ci powiem. Może miałem talent i na tym talencie jechałem? Czasem wracaliśmy z imprezy o ósmej rano, a o dziewiątej byłem już w szatni. Świeżynka. Wiesz, masz 20 lat i nie musisz spać, żeby zrobić trening. Dziś nigdy w życiu bym się tak nie zachował. Nigdy. Nawet bym nie chciał. Rodzina, syn, spokój. A dwa, to nie chcę stracić treningu, rozumiesz? Chcę potrenować jak najlepiej, żeby później w meczu dobrze zagrać. Na takim poziomie, jakim jest Serie A, nie pociągnąłbyś długo przy takim trybie życia. Inny świat (…) Gdybym nie wyjechał do Włoch, to bym coś odwalił i poszedł siedzieć albo zaczął pracę na kopalni – zdradził Skorupski.
– Boję się, że gdybym dalej grał w Górniku, to prędzej czy później mogłoby stać się coś głupiego. Przede wszystkim przez to wychodzenie. Znasz moją historię – kontynuował piłkarz.
– Polska ją poznała, gdy zdemolowaliście w Katowicach bistro “Lorneta z Meduzą” – wtrącił Łukasz Olkowicz, dziennikarz “PS”.
– Takich akcji było więcej, tylko nie wychodziły. Nie biłem się bez powodu. Ale wiesz, jak to jest na Śląsku w dyskotekach: “Na ch…j się patrzysz”, “Nie, na ch…j ty się patrzysz”. I jazda. Tak było na Śląsku. Nie wiem, czy nadal, ale kiedyś tak było – opowiadał Skorupski.
Bramkarz Bolonii w długiej rozmowie opowiada także o śmiertelnej chorobie swojego ojca, o partnerce, która “ogarnęła” jego życie, oraz o problemie rozpoznawalności. Na koniec zdradza plany na przyszłość.
– Grać chcę do czterdziestki. Myślę, że w tym wieku będę dobrze się czuł, również fizycznie. Wiadomo, dopóki gram w Serie A, to chcę w niej być. Nie planuję, ale nie zamykam się na powrót do ekstraklasy – kończy.
Bolonia – pozytywne zaskoczenie ligi
Przez wiele lat Bolonia była typowym ligowym średniakiem. Ale takim średniakiem bez aspiracji, by cokolwiek namieszać w lidze, jak inne kluby z podobnej półki, jak np. Sassuolo. Ale w tym sezonie Bolonia wreszcie zaczęła dobrze. Po 25 kolejkach ma 35, czyli tyle samo co Juventus, choć turyńczycy zostali ukarani minus 15 punktami.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS