Najważniejsze informacje (kliknij, aby przejść)
Bastion Sakwowy na wzgórzu przy ul. Piotra Skargi jest otwarty od 8 czerwca. Dokładnie po dwóch miesiącach od tego dnia rozpoczyna się kolejna część rewaloryzacji tego miejsca. Na razie w biurze Zarządu Inwestycji Miejskich, który w środę ogłosił przetarg i szuka wykonawcy. Zainteresowane firmy mogą składać oferty do końca sierpnia.
Budynek toalet, ścieżki, schody, oświetlenie
Drugi etap inwestycji składa się z dwóch części: przebudowy zabytkowego budynku toalety (z końca XIX wieku) i prac w terenie otaczającym zabytkowe budowle.
Remont i przebudowa budynku toalety:
- będą ogólnodostępne sanitariaty damskie, męskie i dla osób niepełnosprawnych;
- renowacja muru za budynkiem oraz balustrady;
- przebudowa i renowacja schodów przy budynku obserwatorium oraz balustrady;
- montaż balustrady wzdłuż ścieżki od ul. Nowej do budynku toalety z pochwytem dla osób z niepełnosprawnościami;
- oświetlenie ścieżki od ul. Nowej do budynku toalety.
Zagospodarowanie terenu wzgórza:
- remont i przebudowa ścieżek, chodników na wzgórzu;
- zmiana nawierzchni na szczycie wzgórza, wykonanie oświetlenia oraz monitoringu;
- renowacja betonowej podstawy i granitowych schodów po budynku belwederu;
- przebudowa południowej ścieżki: nawierzchnia, oświetlenie oraz balustrady z pochwytem dla niepełnosprawnych;
- remont północnej ścieżki: nawierzchnia, oświetlenie, balustrady;
- montaż ławek, koszy na śmieci, stojaków na rowery oraz tablicy informacyjnej.
Ponieważ zdecydowanie poszerzy się dzięki temu przestrzeń dostępna do spacerów, pojawia się potrzeba rozbudowy monitoringu zewnętrznego. To też zostanie zrobione.
dyrektor ZIM, Jolanta Wnęk
Prace budowlane zajmą kilka miesięcy
Kiedy? Najpierw wybór wykonawcy, później podpisanie umowy. Od tego czasu będzie 8 miesięcy na wykonanie zadania. Możemy się zatem spodziewać, że drugi etap inwestycji – nieporównywalnie mniejszy niż poprzedni – zakończy się, jeżeli wszystko pójdzie gładko, latem 2025. Co ważne, Bastion Sakowy pozostanie otwarty. — Prace będą prowadzone tak, by zminimalizować niedogodności wynikające z remontu — informuje Michał Guz z Urzędu Miejskiego Wrocławia.
Wcześniej – do tegorocznego września – pojawi się na wzgórzu platforma, po której osoby niepełnosprawne łatwiej dostaną się do placu z fontanną i do loggii z kawiarnią. Teraz korzystają ze ścieżek o kilkunastoprocentowym nachyleniu.
Etap drugi, ale nie ostatni
Zakończony wczesnym latem pierwszy etap inwestycji trwał ponad dwa lata i kosztował ponad 30 milionów złotych. Polegał przede wszystkim na restauracji i częściowej odbudowie pawilonu perystylowego, półkolistej loggii i fontanny. Wystawną architekturę zaprojektował Karl Schmidt w stylu czerpiącym z neorenesansu włoskiego i klasycyzmu. Za budowę, zakończoną w 1867 roku, zapłacili majętni bracia Liebichowie – cukrownicy z Kleciny, którzy dorobili się także na kolei.
Wszystko po kolei. Gdy w 2025 roku skończy się drugi etap rewaloryzacji dawnego Wzgórza Liebichów, zacznie się trzeci.
Nawet najstarsi mieszkańcy naszego miasta nie pamiętają Bastionu Sakwowego w takiej formie, do jakiej właśnie go doprowadziliśmy. Powinniśmy to kontynuować. Wyremontowaliśmy najważniejszą część tego miejsca, ale Bastion to nie tylko perystyl, plac z fontanną i kolumnada, tylko duże założenie architektoniczne z elementami parkowymi. Chcemy mieć perełkę, miejsce spotkań, kultury, wypoczynku, z którego Wrocław będzie dumny.
prezydent Jacek Sutryk
Wzgórze z Bastionem Sakwowym jest otwarte cały czas. Od niedawna na kawę i ciastko zaprasza Freska. Na restaurację trzeba jeszcze poczekać.
Tablica informacyjna ze wzgórza
„Wzgórze mieści pozostałości po bastionie wzniesionym ok. 1591-1593 r. (projekt H. Schneider von Lindau), który stanowił część systemu miejskich fortyfikacji Wrocławia, wyburzonych następnie na skutek decyzji podjętej w 1807 r. przez dowódcę wojsk napoleońskich Hieronima Bonaparte. Wzgórze Sakwowe włączono w ciąg promenady widokowej (dziejsza Promenada Staromiejska), a po wybudowaniu w 1867 r. belwederu (budynek wysadzono w 1945 r.), kolumnady, fontanny i pawilonu perystylowego (styl całości – włoski neorenesans; projekt – Carl Schmidt) przemianowano, od nazwiska fundatora, na Wzgórze Liebicha. Od 1948 r. nazywane jest Wzgórzem Partyzantów.”
Źródło: materiały prasowe
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS