Rafał Trzaskowski chciał potańczyć w Palomie. Wybrał się na złą imprezę

Jak dowiedział się Pudelek, Rafał Trzaskowski wybrał się w sobotę do warszawskiej Palomy, gdzie trwała zabawa urodzinowa jego znajomej. Zabawa nie była do końca udana, bo z głośników nie dobiegały taneczne dźwięki. – Od godziny 21 “grupka urodzinowa” regularnie nękała DJ-ów, że muzyka nie taka, że powinna bardziej taneczna. Przewracali oczami i byli bardzo nieprzyjemni – mówił uczestnik imprezy. Na nagraniu przesłanym do Pudelka widać moment, w którym prezydent Warszawy oznajmia żartobliwie, że “to jego miasto” i próbuje wynegocjować zmianę muzyki. Nie wiadomo, czy w końcu zatańczył do upragnionego Jamiroquai, ale na pewno stał się bohaterem memów i zrobił darmową reklamę warszawskiej Palomie.

Paloma to stosunkowo nowe miejsce na kulinarno-imprezowej mapie Warszawy. Lokal powstał niewiele ponad rok temu, zastępując istniejące wcześniej w tym miejscu Powidoki. A miejsce samo w sobie jest niezwykłe i nietypowe jak na lokale tego typu – Paloma działa bowiem w budynku Muzeum Sztuki Współczesnej, tuż nad samą Wisłą. Składa się z części zamkniętej – bardzo wysokiego pomieszczenia ozdobionego charakterystyczną, monumentalną pracą Alicji Bielawskiej “Śnione w nocy w blasku dnia”, czyli długich pasm pofałdowanego materiału, zmieniających kolor wraz z oświetleniem. Ale Paloma ma też pełen drewna ogródek z widokiem na rzekę.

Jego założycielkami są właścicielki dwóch innych charakterystycznych i popularnych warszawskich lokali: Prochowni Żoliborz i Baru Pacyfik. Ta pierwsza położona jest w jednym z budynków dawnych stołecznych fortyfikacji i przyciąga tłum zwłaszcza latem, kiedy cały teren wokół niewielkiego lokalu zapełnia się leżakami. Ten drugi to coraz bardziej uczęszczane miejsce w centrum miasta, słynące przede wszystkim z bajecznie kolorowych drinków i nietypowej kuchni, wywodzącej się z obu brzegów Pacyfiku. I z tego, że działa ona do bardzo późna. Nawet w środku nocy można tam więc zjeść tacos czy frytki bogato okraszone dodatkami.

W Palomie miały się spotkać doświadczenia z prowadzenia tamtych lokali. A więc z jednej strony oferuje ona kuchnię czynną do późnych godzin nocnych, serwującą dania związane z Kalifornią, z drugiej – w ofercie są barwne koktajle. Otwierając lokal właścicielki z góry deklarowały też, że będzie można w nim potańczyć. I to do białego rana.

I od samego początku było wiadomo, że będzie tam brzmiała jasno określona muzyka – progresywna, nowoczesna i na swój sposób alternatywna, nawet jeśli czasem oznacza to popowe piosenki, podane jednak w ironicznym kontekście. I jeszcze jedno: techno w różnych odmianach.

Wystarczy spojrzeć na muzyczny program otwarcia Palomy, w długi majowy weekend ubiegłego roku. Pierwszego wieczoru wystąpili tam artyści związani z cyklem imprez Muzyka Nieheteronormatywna. Taki wybór to ze strony właścicelek Palomy deklaracja zarówno estetyczna, jak i ideowa: twórcy tego cyklu stawiają na muzykę z alternatywnymi korzeniami i jasno deklarują swoje otwarcie na osoby ze środowiska LGBT+.

Potem do Palomy artyści i artystki związane z Muzyką Nieheteronormatywną wracali bardzo często. W podobnych rejonach muzycznych i ideowych mieszczą się także inni stali rezydenci i rezydentki klubu, związani z cyklami Progrefonik i Mestiço. Ten pierwszy promuje muzykę o nieco bardziej eksperymentalnym charakterze, w ofercie tego drugiego jest za to bardzo dużo dźwięków o latynoamerykańskich korzeniach. Stałe miejsce w programie klubu mają też Dancingi Międzypokoleniowe, czyli imprezy, podczas których DJ-e i DJ-ki starają się grać muzykę łączącą generacje. Udaje się to znakomicie – to rzadka okazja, kiedy wieczorem, czy raczej popołudniem, bo Dancingi zaczynają się, zgodnie z tradycją sprzed dekad, o godz. 17, na parkiecie można zobaczyć wiekowe pary i nastolatków bawiących się zgodnie przy tych samych piosenkach.

Najlepszym dowodem na to, że Paloma nastawiona jest bardzo alternatywnie do muzyki, była impreza, która odbywała się tam w ostatnią sobotę, gdy doszło do incydentu z udziałem Rafała Trzaskowskiego. Było to – nieoficjalne – afterparty w ramach nowego warszawskiego festiwalu Ephemera. To inicjatywa organizatorów międzynarodowego, nieustannie zmieniającego miejsce i charakter, przedsięwzięcia zwanego Unsound. I Unsound, i Ephemera to wydarzenia nastawione na bardzo progresywne nurty we współczesnej muzyce, przede wszystkim elektronicznej.

Gwiazdą koncertu, który w ramach Ephemery odbył się w sobotni wieczór w klubie Mińska była islandzka kompozytorka i wiolonczelistka Hildur Guðnadóttir. Najbardziej znana jest dziś za sprawą soundtracku do popularnego serialu “Czarnobyl”. Trudno się więc dziwić, że muzyka, która zabrzmiała tego wieczoru w Palomie – ambientowa, wyciszona, eksperymentalna – była dostosowana do programu koncertu i raczej daleko jej było do dźwięków, przy których się zwykle tańczy.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl