Sekretarz Spraw Zagranicznych Rządu Jej Królewskiej Mości Anthony Eden
do Prezydenta Stanów Zjednoczonych F.D Roosvelta
Cały problem z Żydami w Europie jest bardzo trudny. Powinniśmy być bardzo ostrożni, proponując zabranie wszystkich Żydów z jakiegoś kraju. Jeśli to zrobimy, Żydzi z całego świata będą się spodziewali, że to samo zaproponujemy Polsce i Niemcom. Hitler mógłby na to przystać, ale na całym świecie nie ma wystarczającej ilości statków i środków transportu, aby wszystkich pomieścić…
Jak zatem pozostawiona sama sobie, okupowana Europa próbowała poradzić sobie z problemem eksterminowanych przez Niemców Żydów.
Norwegia – z około 2000 Żydów zamieszkujących ten kraj, kolaboracyjny rząd Quislinga deportował do Auschwitz ponad 700 Żydów. Nie odntowano przypadku ukarania Norwega za pomoc udzielaną Żydom.
Holandia – zamieszkała przez 140 tys. Żydów. Za pomoc udzielaną Żydom groziła konfiskata majątku i zsyłka do obozu koncentracyjnego.
Belgia – zamieszkała przez 90 tysięcy Żydów. Do Auschwitz deportowano 30 tys. Żydów. Powróciło 1650. Nie odnotowano aresztowań za pomoc w ukrywaniu Żydów.
Dania – zamieszkała przez 6 tys. Żydów. Znany jest jeden przypadek zastrzelenia Duńczyka o nazwisku Heiteren, podczas próby przemycania Żyda na prom do Szwecji.
Francja – zamieszkała przez 270 tys. Żydów. Za pomoc w ukrywaniu Żydów groziła zsyłka do obozu. Znany jest przypadek aresztowania księży z diecezji lyońskiej za ukrywanie żydowskich dzieci. Rząd Petaina – Lavala aktywnie uczestniczył w wyłapywaniu Żydów i deportacji do obozów zagłady, na długo przed otrzymaniem rozkazów z paryskiego referatu d/s Żydów.
Włochy – zamieszkałe przez 50 tys. Żydów. Mimo wprowadzenia praw antyżydowskich, rzeczywiste prześladowania i deportacje Żydów na terenach okupowanych przez Niemców, rozpoczęly się dopiero po upadku Mussoliniego. Z Wenecji do Auschwitz deportowano ok. 1 tysiąca Żydów. Nie jest znany fakt ukarania Włocha za pomoc w ukrywaniu Żydów.
Polska – zamieszkała przez 3,5 mln Żydów. Za pomoc udzielaną Żydom rozstrzelano wg szacunków ponad 2,5 tys. Polaków.
Z inicjatywy działających w okupowanej Polsce organizacji podziemnych, za zgodą Delegata Rządu, we wrześniu 1942 powstała Rada Pomocy Żydom – Żegota. Filie Żegoty działały w Warszawie, Krakowie, Lwowie, Zamościu i Lublinie, a oddziały w Radomiu, Kielcach i Piotrkowie. Rada Pomocy Żydom zajmowała się organizowanem pomocy Żydom ukrywającym się poza gettem. Organizowano kwatery, dokumenty, żywność, opiekę medyczną i pomoc finansową. Organizacja umożliwiała również komunikację między członkami rodzin ukrywających się w różnych miejscowościach. W Warszawie Żegota zorganizowała pomoc dla 4 tysięcy osób, w tym 600 dzieci. Środki finansowe na działalność Żegoty przekazywała Delegatura Rządu. Początkowo było to pół miliona złotych. Najwyższe kwoty na pomoc Żydom przekazała Delgatura Rządu w listopadzie i grudniu 1944 roku i było to aż 14 milionów ówczesnych złotych. Dodatkowo na rzecz organizacji przekazano ponad milion dolarów, 200 tys. franków szwajcarskich i 37 mln 400 tys. złotych.
Nie jest znany fakt powołania organizacji podobnej do Żegoty, w żadnym z okupowanych przez Niemców krajów europejskich.
Tak mniej więcej wyglądał słynny polski antysemityzm, wysysany z mlekiem matki.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS