“Punkt wrzenia”
Nie bez powodu przywołuję właśnie epos Mendesa o pierwszej wojnie światowej. Nagrodzony trzema Oscarami “technicznymi” “1917” zachwycał przede wszystkim zdjęciami Rogera Deakinsa stylizowanymi na mastershot rozciągnięty do długości pełnometrażowego filmu – i podobnym wyczynem popisuje się w “Punkcie wrzenia” operator Matthew Lewis.
Wrażeniowo podobnym, bo o ile w “1917” mamy poczucie jednego ujęcia – ale jest ono kreatywnie sklejone z wielu krótszych – o tyle w “Punkcie wrzenia” jest to w istocie jedno nieprzerwane ujęcie: aktorzy ani na sekundę nie wychodzą z roli, reżyser przez półtorej godziny jakimś cudem kontroluje ten jakże realistyczny świat, a operator lawiruje między blatami i stolikami, oddając bez cięć cały zgiełk, stres i chaos restauracyjnej rzeczywistości. Emocje, nie przymierzając, rodem z frontu.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS