Przypomnienie Misterium Męki Pańskiej w Górce Klasztornej z 2019 roku (fotorelacja)

Pytanie to, jest wielokrotnie zadawane przez reporterów, ludzi zainteresowanych zapleczem tego całego przedsięwzięcia, pytanie które zadają sobie pielgrzymi przybywający z odległych miejsc Polski. Ten dwu godzinny spektakl niesie z sobą ogromne przeżycia. Z jednej strony słowa płynące z ewangelicznego skarbca, przeplatane wielkopostną muzyką, a z drugiej strony realizm odgrywanych postaci. Postacie z Ewangelii, które możemy rozpoznać z daleka patrząc jak poruszają się po scenach „Góreckiej Jerozolimy”. Wiele pracy włożyli w misterium okoliczni ludzie, którzy od piętnastu już lat tworzą wizualnie to dzieło. To właśnie to miejsce doczekało się adaptacji Męki i Śmierci Jezusa Chrystusa. Na pewno lata pracy, lata doświadczeń. Na pewno nie można powiedzieć, że jest to już idealne, ponieważ ani środki materialne ani ukształtowanie terenu ani też warunki atmosferyczne nie pozawalają na realne przeniesienie i odtworzenie lat Chrystusowych, ale przecież nie o to chodzi. Ludzie wkładając całe swoje serce, wraz z rozpoczęciem Wielkiego postu rozpoczynają swoje przygotowania do odgrywania postaci misteryjnych. Duży wpływ na wewnętrzne nastawienia, mają rekolekcje parafialne, które rozpoczynają się od środy popielcowej. Do tak ważnych wydarzeń trzeba się dobrze przygotować. Trzeba przede wszystkim uświadomić sobie jaką postać będę w tym przedstawieniu ożywiać. Przypomnieć sobie tekst, który od tylu już lat wpisany jest głęboko w życie poszczególnych osób. Następnie, kolejne próby, poszczególnych grup takich jak apostołowie, sanhedryn, żołnierze, matki płaczące. A po tych próbach osiemdziesięcioosobowy zespół łączy wszystko w całość. Łączy się wtedy dekoracje, stroje, słowa, muzykę. Chrystus po raz pierwszy na próbie, bierze drewnianą belkę krzyża, biczowany pejczami umazanymi czerwoną farbą, potyka się, upada. Musi się do tego również dobrze przygotować, bo to aż cztery razy będzie pokonywał tę drogę, na małe usypane z ziemi wzgórze golgoty. Wiele poświęconego czasu, aby dwadzieścia tysięcy ludzi przypomniało sobie te ważne wydarzenia. Stajemy naszą wyobraźnia pomiędzy tymi problemami z przed dwóch tysięcy lat, aby jeszcze raz i na nowo stanąć obok Chrystusa. Tak bardzo blisko przeżywając Jego cierpienia.

Teatr, profesjonalizm – wszystko w pewnym sensie. Teatr bo scena, mikrofony, oświetlenie, dekoracje, stroje. Profesjonalizm – bo dobry odbiór widza, dobre chęci i autentyczne wtapianie się w poszczególne postacie. I to na pewno jest tajemnica tradycji Męki Pańskiej w Górce Klasztornej. Tu nie usiądziesz jak w teatrze czy w kinie, Chrystusa trzeba szukać, trzeba dobrze nasłuchiwać. Czasem popychany, szturchany, czasem niezadowolony, nie obsłużony jak na dwudziesty wiek przystało, czasem zmarznięty, może mokry, umęczony daleką podróżą próbujesz się skupić nad kolejną sceną. Trud, cierpienie które jest twoim udziałem, to właśnie są te sekrety powrotu do „Góreckiej Jerozolimy” i ponownego przeżywania Misterium Męki Pańskiej. Coraz więcej ludzi pragnie przeżyć tych kilka chwil w tym właśnie czasie i miejscu wcielając się w Jerozolimski lud.

źródło: Sanktuarium w Górce Klasztornej

zdjęcia archiwum: Zbigniew Kubisz