Przykładowe sygnały ostrzegawcze kryzysu samobójczego – na co zwracać uwagę?

Szybkie dostrzeżenie zagrożenia, związanego z głębokim kryzysem psychicznym oraz adekwatna na nie reakcja może zapobiec nieszczęściu.

Na co zwracać uwagę, by rozpoznać kryzys?

• Mówienie o samobójstwie, chęci śmierci.
• Mówienie o cierpieniu, ciężarze życia, poczuciu bezradności, beznadziejności lub braku sensu i celu w życiu.
• Mówienie o byciu ciężarem dla innych, własnej bezwartościowości, osamotnieniu, niedopasowaniu i poczuciu izolacji.
• Poszukiwanie informacji, w jaki sposób odebrać sobie życie, gromadzenie leków, potrzebnych przedmiotów, narzędzi.
• Pożegnania, przygotowywanie listu, sporządzenie testamentu, porządkowanie i domykanie różnych spraw, rozdawanie rzeczy.
• Długotrwałe przygnębienie, utrata spontaniczności, większa płaczliwość.
• Wycofanie się z kontaktów, niechęć do rozmów, zabaw, spotkań, rezygnowanie z zajęć do tej pory ważnych i lubianych, odrzucanie pomocy.
• Silne wahania nastroju, rozdrażnienie, większa skłonność do konfliktów,
• wybuchów, zachowań autoagresywnych, agresywnych.
• Zachowania impulsywne, lekkomyślne, niespokojne, niszczycielskie.
• Pierwsze sięganie po środki psychoaktywne (np. alkohol, narkotyki, dopalacze) lub nasilenie ich używania.
• Problemy ze snem (np. za mało lub za dużo snu).
• Brak dbałości o siebie, wygląd i higienę.

Pierwsza pomoc emocjonalna w trzech krokach – co zrobić?

ZAUWAŻ niepokojące zachowania, które mogą być sygnałem ostrzegawczym kryzysu samobójczego.

• Traktuj poważnie wszystkie swoje obserwacje.
• Nie zostawiaj osoby w kryzysie samej.
• Zachowaj spokój.
• Okaż zainteresowanie, życzliwość i troskę.

POROZMAWIAJ, aby lepiej zrozumieć trudności i ocenić bezpieczeństwo.

• Zaproponuj czas, uwagę i zachęć do rozmowy.
• Wysłuchaj bez osądzania, bagatelizowania i zaprzeczania.
• Okaż akceptację i zrozumienie.
• Wystrzegaj się pocieszania na siłę, szybkiego udzielania rad, dyskusji.
• Zapytaj wprost o myśli, plany, próby samobójcze.
• Pomóż szukać i odkrywać alternatywne rozwiązania i możliwości wyjścia z kryzysu, w szczególności zachęć do skorzystania z wizyty u specjalisty (psychologa, psychoterapeuty, pedagoga, psychiatry).

DZIAŁAJ na miarę potrzeb.

• Pomóż rozproszyć negatywne myśli wspólną aktywnością, np. spacerem, przejażdżką rowerem, obejrzeniem filmu itp.
• Pomóż zaplanować małe, ale realne w danej chwili działania na rzecz poradzenia sobie z trudnościami.
• Pomóż znaleźć specjalistę i dotrzeć do niego.
• Ogranicz dostęp do środków, które mogą być użyte podczas próby samobójczej.
• Jeśli nie wiesz, co robić i jak pomóc, zadzwoń pod numery telefonów pomocowych i skonsultuj swoje działania ze specjalistami.
• W przypadku bezpośredniego zagrożenia życia zadzwoń pod numer alarmowy 112.

/źr.: zapobiegajmysamobojstwom.pl/

Tu znajdziesz pomoc

Obawami gorszego stanu psychicznego mogą być np. problemy ze snem, koncentracją uwagi, brak siły i chęci do podejmowania codziennych aktywności. Niekiedy gorsze samopoczucie psychiczne wymaga pomocy specjalistów.

Jeśli czujesz się gorzej psychicznie, nie bój się porozmawiać o swoich problemach. Pomyśl o osobie, której ufasz – może być to rodzic, koleżanka, starsze rodzeństwo, nauczyciel. Rozmowa z kimś do kogo mamy zaufanie o tym, jak się czujesz to często pierwszy krok do poprawy nastroju. Jednak, jeśli niepokojące objawy utrzymują się dłużej albo są bardzo dokuczliwe, warto pomyśleć o rozmowie ze specjalistą.

Możesz na przykład zacząć od kontaktu ze szkolnym psychologiem lub pedagogiem.

Jeśli z jakichś względów nie chcesz skorzystać z ich pomocy, możesz też skorzystać z całodobowego, bezpłatnego Dziecięcego Telefonu Zaufania Rzecznika Praw Dziecka. Zadzwoń pod numer tel. 800 12 12 12 z czatu na stronie: https://czat.brpd.gov.pl/

Co ważne z tej formy możesz skorzystać całkowicie anonimowo – nikt nie będzie prosił Cię o podanie Twoich danych. Nikt się nie dowie o tej rozmowie, ani rodzice, ani szkoła, ani znajomi.

/źr. Ministerstwo Zdrowia/

Zgłoś naruszenie/Błąd