“Tydzień z…” to nowy cykl na Sport.pl, w którym codziennie, przez siedem dni publikujemy artykuły dotykające wspólnego tematu. Od 6 do 12 kwietnia piszemy o największych oszustwach w historii sportu.
W 2002 roku doświadczyliśmy najgorszych możliwych kibicowskich doznań. I nie chodzi tu wcale o reprezentację Jerzego Engela, która, pomimo hucznych zapowiedzi, totalnie rozczarowała polskich kibiców. Wracam myślami do meczów naszych grupowych rywali, a zarazem współgospodarzy mundialu – Koreańczyków. Po tym jak pokonali Polaków (2:0) i Portugalczyków (1:0), a także zremisowali z USA (1:1), trafili na Włochów w 1/8 finału. Świat sportu widział wiele skandali, ale w XXI wieku futbol nie widział większego przekrętu.
Już samo wyjście z grupy było dla Koreańczyków sukcesem. Mecz z Włochami miał być raczej czymś w rodzaju nagrody dla kibiców. Zdecydowanymi faworytami była Italia. W końcu dwa lata wcześniej drużynie Squadra Azzura zabrakło tylko kilku sekund, by w finale Euro pokonać Francuzów. Dlatego turniej w Korei Południowej i Japonii był dla reprezentacji Giovanniego Trapattoniego szansą na kolejny finał. Gianluigi Buffon, Paolo Maldini, Alessandro Nesta, Gianluca Zambrotta, Francesco Totti, Alessandro Del Piero, Filippo Inzaghi czy Christian Vieri – takie gwiazdy nie mogły sobie pozwolić na przegraną z anonimowymi Koreańczykami. Ale już początek meczu przypomniał im, że mierzą się z gospodarzami turnieju. – Wiedziałem, że sytuacja nie jest dobra, gdy kilka godzin wcześniej odpadli Japończycy. Miałem złe przeczucia. Powiedziałem wtedy mojemu asystentowi, Pietro Ghedinowi: “to zły znak, poczekaj, aż zobaczysz, co się stanie” – mówił po meczu Trapattoni.
Była 5. minuta spotkania, gdy ekwadorski sędzia Byron Moreno podyktował karnego. Arbiter o pseudonimie “El Justicero” [sprawiedliwy] dopatrzył się przewinienia Christiana Panucciego [ZOBACZ]. W tej sytuacji nie można mówić o rażącym błędzie, ale raczej o tzw. miękkim karnym, bo pewnie pięciu na dziesięciu arbitrów nie odgwizdałoby jedenastki. Buffon jednak nie dał się pokonać. Ba, Włosi objęli prowadzenie w 18. minucie po celnej główce Vieriego.
W drugiej połowie Seon-hong Hwang zaatakował wślizgiem z wyprostowaną nogą Zambrottę tak mocno, że Włoch musiał opuścić boisko, a Koreańczyk nie otrzymał żadnej kartki. Ukarany nie został także jego rodak, który w zamieszaniu w polu karnym kopnął w tył głowy Maldniego [ZOBACZ].
I choć Włosi przeważali, to Vieri marnował wiele dogodnych okazji, zaś Ki-hyeon Seol w 88. minucie pokonał Buffona strzałem głową. Doszło do dogrywki, gdzie obowiązywała Złota Bramka. W 103. minucie Totti został sfaulowany w polu karnym [ZOBACZ], jednak Byron Moreno pokazał mu żółtą kartkę za symulowanie i odesłał go na trybuny, bo Włoch wcześniej był już karany kartką. – Co za absurd! Co za absurd! – krzyczeli włoscy komentatorzy, a rozwścieczony Trapattoni kopnął bidon i pięścią uderzał w szybę ławki rezerwowych.
Chwilę później ekwadorski arbiter nie uznał gola Damiano Tomassiego, bo stwierdził, że piłkarz Romy był na spalonym [ZOBACZ], choć pewnie nawet Koreańczykom musiało być wtedy głupio. W 118. minucie Jeong-hwan Ahn pokonał Buffona i wprowadził Koreańczyków do ćwierćfinału mundialu.
“Jest za gruby, by sędziować”
Prezes włoskiej Perugii, gdzie grał Ahn, był tak wściekły, że po mundialu rozwiązał z nim kontrakt. “Corrierre dello Sport” pisało o arbitrze złodzieju, a “La Gazzetta dello Sport” o hańbiących decyzjach skandalicznego sędziego. – Sędzia Moreno został umieszczony na boisku jedynie w celu wyeliminowania Włochów. Jest bandytą. Spójrzcie jak on wygląda, jest za gruby żeby być zawodowym sędzią – mówił rozżalony po meczu Panucci. Z kolei Sepp Blatter, ówczesny szef FIFA, przyznał, że arbiter popełnił błędy, ale błędy to rzecz ludzka. A pomyłki Ekwadorczyka na pewno nie były zrobione z premedytacją.
Tyle tylko, że już rok później sędzia Moreno – podczas starcia ligi ekwadorskiej pomiędzy LDU Quito a Barceloną Guayaquil – znowu okazał się antybohaterem. W 89. minucie przerwał spotkanie, bo zgłosił swój uraz. Po chwili mecz wznowił i przedłużył go aż o sześć minut. Ostatni raz zagwizdał jednak dopiero w 13 minucie doliczonego czasu. W 90. minucie zespół z Quito przegrywał 2:3, ale ostatecznie wygrał 4:3. Nie dość, że w protokole pomeczowym napisał, że oba gole z dogrywki padły w regulaminowym czasie gry, to wcześniej uznał im bramkę, choć sędzia liniowy sugerował spalonego. Kluczem do wyjaśnienia szalonego meczu z ligi ekwadorskiej będzie zapewne fakt, że Byron Moreno kandydował wówczas w wyborach władz lokalnych w… Quito. Po tamtym meczu Ekwadorczyk został zawieszony na 20 spotkań. Po odbyciu kary wrócił i wciąż kontrowersyjnie sędziował. W 2003 roku zakończył karierę, skarżąc się, że został niesłusznie krytykowany przez działaczy związkowych.
Kanciarz, oszust, przemytnik
Ale choć odszedł z piłki, to nie zniknął z mediów. Wykorzystał swoje pięć minut sławy i robił karierę telewizyjną w ojczyźnie, ale także we Włoszech, gdzie w programach telewizyjnych często parodiował sam siebie. Stał się wręcz celebrytą i podobno zaczął żyć ponad stan. Jak kilka lat później tłumaczył jego adwokat, to właśnie z powodu długów, został złapany na lotnisku JFK w Nowym Jorku, gdy próbował przemycić sześć kilogramów heroiny do Ekwadoru.
– Sześć kilogramów heroiny? Myślę, że sędzia Byron Moreno miał je już w 2002 roku. Tyle tylko, że nie przy sobie, a już w organizmie – powiedział po latach Buffon. W 2012 roku, po blisko trzech latach spędzonych w więzieniu – wrócił na wolność.
Okradziona Hiszpania
Ale wróćmy do mundialu z 2002 roku. Koreańczycy, po wyeliminowaniu Włochów, trafili na Hiszpanów. Ale choć nie sędziował już Moreno, a Egipcjanin Gamal el-Ghandour (oraz liniowi arbitrzy z Trynidadu i Tobago), to skala “pomyłek” była podobna. Nieuznane dwa prawidłowo strzelone gole Hiszpanów (trafiali: Fernando Morientes i Ruben Baraja), niepodyktowane karne i niesłuszne spalone. Z tymi kłopotami mierzyła się się drużyna Jose Antonio Camacho, która ostatecznie przegrała po rzutach karnych. W półfinale Koreańczykom ściany już nie pomagały, Urs Maier był sprawiedliwy, więc Niemcy ograli ich 1:0, a w meczu o trzecie miejsce lepsi okazali się Turcy (3:2).
Szkoda jedynie, że reprezentacja prowadzona przez Guusa Hiddinka, która jako pierwsza w historii azjatyckich drużyn awansowała do półfinału mundialu, nie została zapamiętana z dobrej gry, żelaznej dyscypliny taktycznej i świetnego przygotowania fizycznego, a głównie z sędziów, którzy ich wspierali. Może bez pomocy Moreno i el-Ghandoura półfinał nie zostałby osiągnięty, ale ich kadra nie byłaby przynajmniej kojarzona z największym piłkarskim przekrętem w XXI wieku.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS