Jak wynika z art. 14 ust. 1m updof i art. 12 ust. 3j updop, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.
W odniesieniu do korekty kosztów zastosowanie znajdą art. 22 ust. 7c updof i art. 15 ust. 4i updop. Regulacje te stanowią, że jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.
Przepisy ustaw o podatku dochodowym nie przewidują szczególnych rozwiązań dotyczących zasad przeliczania na złote przychodów lub kosztów wyrażonych w walutach obcych w związku z korektą tych przychodów lub kosztów. Zauważyć należy, że powołane przepisy regulujące moment ujęcia korekty w przychodach lub kosztach podatkowych nie mają wpływu na wyznaczenie właściwego kursu waluty w celu przeliczenia danych wyrażonych w walutach obcych na złote.
W licznych interpretacjach organów podatkowych prezentowany był pogląd, że faktura korygująca doprecyzowuje jedynie prawidłową wysokość uzyskanego przychodu lub poniesionego kosztu. Nie jest to dokument odnoszący się do nowego zdarzenia gospodarczego. Dokonana korekta dokumentuje tę samą czynność (dostawę towarów lub wykonanie usługi), co faktura pierwotna. Z tego względu do przeliczenia kwoty z faktury korygującej należy przyjąć taki sam kurs waluty, jaki był przyjęty do przeliczenia uzyskanego przychodu lub poniesionego kosztu na podstawie faktury pierwotnej.
Przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 4 grudnia 2018 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.408.2018.1.MM stwierdził: “To, że podatnik może dokonać korekty przychodu na bieżąco nie oznacza, że powinien przyjąć do przeliczenia korygowanego przychodu kurs bieżący, tj. z dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury korygującej lub zbiorczej faktury korygującej. Faktury korygujące wystawione przez Spółkę służą rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu należnego. Wystawienie takiej faktury nie prowadzi do powstania przychodu podatkowego, ale skorygowania przychodu już uzyskanego.
Podsumowując, do przeliczenia na złote korekty przychodu w związku z wystawieniem faktury korygującej lub zbiorczej faktury korygującej należy zastosować kurs, jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych”.
Z kolei w interpretacji indywidualnej z 4 grudnia 2018 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.504.2018.1.MM Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odniósł się do przeliczenia na złote korekty kosztu, wyjaśniając: “To, że podatnik może dokonać korekty kosztu uzyskania przychodu na bieżąco nie oznacza, że powinien przyjąć do przeliczenia korygowanego kosztu uzyskania przychodu kurs bieżący, tj. z dnia roboczego poprzedzającego wystawienie dokumentu korygującego. Dokumenty korygujące otrzymane przez Spółkę służą rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już poniesionego kosztu uzyskania przychodu. Wystawienie takiego dokumentu nie prowadzi do powstania kosztu uzyskania przychodu, ale skorygowania kosztu już poniesionego.
Podsumowując, do przeliczenia na złote korekty kosztu uzyskania przychodu w związku z otrzymaniem faktury korygującej lub zbiorczej faktury korygującej należy zastosować kurs, jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych”.
W praktyce powszechnie przyjmuje się, że do przeliczenia kwoty z faktury korygującej należy przyjąć taki sam kurs waluty, jaki był przyjęty do przeliczenia uzyskanego przychodu lub poniesionego kosztu na podstawie faktury pierwotnej.
Niemniej jednak brak uregulowania tej kwestii prowadzi do tego, że mogą pojawiać się też odmienne stanowiska. Przykładem jest wyrok WSA w Krakowie z 9 kwietnia 2019 r., sygn. akt I SA/Kr 207/19 (orzeczenie nieprawomocne). Zdaniem Sądu stosując art. 15 ust. 1 updop odpowiednio uznać należy, że kwoty wyrażone w walucie obcej w fakturach korygujących (lub innych korygujących dokumentach księgowych) otrzymanych przez podatnika powinny być przeliczone po średnim kursie z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej (lub innego korygującego dokumentu księgowego).
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS