- W ZSRR ateizm i zwalczanie religii stało się oficjalnym, państwowym programem. Utworzona do tego specjalna organizacja zabrała się do pracy z dużym zaangażowaniem
- Związek Bezbożników Wojujących prowadził kilka pism, w tym jedno dla Polaków. Tłumaczono w nim, że obchodzenie Wielkanocy przeszkadza w pracy na roli, że religia “to broń burżuazji”, a w Polsce i innych krajach rządzi faszyzm do spółki z Kościołem
- “Wbrew wysiłkom kleru i pomagających im socjalfaszystów wieś polska szybko zrzuca z siebie przeklęte jarzmo religii” – mógł dowiedzieć się czytelnik “Bezbożnika”. Tezom takich artykułów przeczyły listy przysyłane do redakcji
- Bezbożnicy organizowali też m.in. wieczorki antybożonarodzeniowe. Były odczyty, muzyka i wyśmiewające religię przedstawienia. W czasie jednego z takich spotkań aktywiści zbierali pieniądze na… “bezbożniczą łódź podwodną”
- Więcej informacji znajdziesz na stronie głównej Onet.pl
Ateizm od początku stanowił jeden z głównych elementów komunistycznej ideologii, zgodnie ze słowami Karola Marksa, że religia to “opium ludu”. XIX-wieczny filozof pisał: “Odrzucenie religii, jako złudnego szczęścia ludu, jest żądaniem rzeczywistego szczęścia. (…) Krytyka religii jest więc zaczątkiem krytyki tego padołu płaczu, którego uświęconą aureolą jest religia”.
W ślad za nim podążał wódz bolszewickiej rewolucji Włodzimierz Lenin: “Religia jest jednym z rodzajów duchowego ucisku, ciężącego wszędzie na masach ludowych przytłoczonych wieczną pracą na innych, nędzą i samotnością”. Lenin dodawał też słynne słowa: “Religia to opium ludu. Religia to rodzaj duchowej gorzałki, w której niewolnicy kapitału topią swoje ludzkie oblicze, swoje żądanie choć cokolwiek godnego życia”.
Dlatego też natychmiast po przeprowadzeniu rewolucji w Rosji, bolszewicy zajęli się oficjalną promocją ateizmu i zwalczaniem religii. Głównym wrogiem rewolucyjnej władzy stała się Cerkiew Prawosławna, ale na celowniku znalazły się wszystkie religijne organizacje i wyznania.
“Nie wolno w Bolszewii dzwonić w dzwony cerkiewne. Pop nie ma prawa do życia, nic mu nie wolno (…). Dziecko, które się modli, jest wyrzucane ze szkoły. Człowiek, który się modli, traci posadę. Na każdym kroku uczucie religijne jest najpotworniej obrażane. Cerkwie są walone. (…) Mnisi siedzą w więzieniach lub są setkami rozstrzeliwani” – pisał o sytuacji w ZSRR Stanisław Cat-Mackiewicz w reportażu pt. “Myśl w obcęgach”.
Katedra Chrystusa Zbawiciela w Moskwie, wysadzona w ramach kampanii antyreligijnej.
7 lutego 1925 r. powstał Związek Wojujących Bezbożników, organizacja będąca narzędziem Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) – WKP(b). Na czele stanął Jemieljan Jarosławski (prawdziwe nazwisko: Miniej Izrailewicz Gubelman). Bezbożnicy ściśle współpracowali z OGPU i NKWD. Celem organizacji stała się walka z religią i Kościołem – nie tylko słowem i piórem, ale też bezpośrednio. Organizacja była odpowiedzialna np. za niszczenie świątyń i urządzanie w nich muzeów ateizmu. W latach 30. do Związku Wojujących Bezbożników należało nawet 5 mln osób.
Ważnym elementem działalności Związku była propaganda. Toteż organizacja wydawała ateistyczne pisma: “Bezbożnik”, “Nauka i Życie” oraz “Antyreligioznik”. Antyreligijne treści miały trafiać również do mniejszości narodowych. Polacy w ZSRR otrzymali więc wydawany po polsku magazyn “Bezbożnik Wojujący”, wydawany jako organ Sekcji Antykatolickiej przy Centralnej Radzie Związku Bezbożników Wojujących.
Jak Wielkanoc przeszkadza w siewach?
Co w “Bezbożniku Wojującym” mógł przeczytać Polak z Rosji Sowieckiej? W jednym z dostępnych numerów widnieje na przykład informacja, że Rada Centralna … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS