Reklama
Obecnie trwa remont sądeckiego ratusza. Kolejny raz symbol Nowego Sącza odświeży swoje oblicze i będzie pięknie się prezentował w centrum miasta. W historii to nie jedyny „lifting” centrum miasta. Z tej okazji warto przenieść się do roku 1965 i remontu placu rynkowego.
Obraz i realia remontu sprzed 60 lat wyłaniają się ze wspomnień Janusza Pieczkowskiego, który stał na czele Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Nowym Sączu w latach 1956–1975. Zdaniem Pieczkowskiego inwestycja była w dużej mierze zasługą inż. Władysława Kołpaka, który zarządzał nowopowstałą Miejską Służbą Drogową, przekształconą później w Miejski Zarząd Dróg i Mostów. Ta jednostka miejsca bardzo szybko przeszła ważne przeobrażenia. Był samodzielny, rzutki, pełen inicjatywy i zaradności. (…) Niemal z niczego, własnymi ludźmi, rozbudował zaplecze – wspominał Kołpaka Pieczkowski.
To właśnie inwestycja w sercu miasta pokazała sprawność działania inż. Władysława Kołpaka i Miejskiej Służby Drogowej. Drugą inwestycją udowadniającą te zdolności okazała się budowa obwodnicy nad rzeką Kamienica. Ale dziś o remoncie Rynku.
Reklama
Decyzje o przebudowie Rynku zapadły w 1965 r. Dla władz miasta i Miejskiego Zespołu Urbanistycznego niezwykle ważne było opracowanie koncepcji, która będzie wiązała się z rozwojem ruchu turystycznego. Architekt Zenon Trzupek, razem z inżynierami Ryszardem Żurkiem i Stanisławem Szewczykiem, sporządzili dokumentację projektową i kosztorysy. Oczywiście wykonawcą miała być Miejska Służba Drogowa. Jednocześnie włączono w działania Przedsiębiorstwo Robót Odkrywkowych i Budowlanych z Krakowa, które odpowiadało za ułożenie kamiennych płyt. Zostały one zamówione w Szydłowcu.
Rejon Eksploatacji Dróg Publicznych odpowiadał za roboty brukarskie z kostki granitowej. Natomiast Miejskie Przedsiębiorstwo Robót Budowlanych za prace związane z kablami, oświetleniem, a przede wszystkim za renowację ratusza. To tylko część z zaangażowanych zakładów i przedsiębiorstw. Dla Nowego Sącza remont Rynku to było wydarzenie wielkiej wagi!
Z początkiem II kwartału 1966 roku MSD przystąpiła do prac, a już z końcem czerwca całkowicie przebudowane były jezdnie i chodniki wokół Rynku. Rozpoczęło się zrywanie starych otoczaków, którymi wybrukowana była płyta Rynku i podjęto prace ziemne. Ułożone zostały kable, studzienki i kraty ściekowe, rozpoczęto wykonywanie podbudowy pod płytę. Zajmowała ona powierzchnię 8 tys. m2, a towarzysząca jej zieleń 1380 m2 – wspomniał po latach Janusz Pieczkowski.
Zmiany objęły 19 lokali sklepowych, przez co odmieniło się handlowe oblicze Rynku. Znalazły wreszcie w Rynku pomieszczenia trzy biura obsługi turystycznej, sklepy ,,Delikatesów”, ,,Jubilera”, „Cepelii”, sklepy spożywcze, warzywno-owocowy, pamiątkarski, z galanterią skórzaną i kwiaciarnia. Zainstalowanych zostało 16 reklam neonowych – pisał Pieczkowski.
Szacowano, że na remont wydano 8 mln zł. Aż 1,9 mln zł pochodziło z dobrowolnego opodatkowania się mieszkańców i ich robocizny. 3 mln stanowiła dotacja Wojewódzkiej Rady Narodowej. Trzeba pamiętać, że wówczas Nowy Sącz był jeszcze miastem powiatowym. Rynek został oddany do użytku 21 lipca 1967 roku bez gali, fanfar i fety, a szkoda, bo mogła to być okazja do wyróżnienia inżynierów Kołpaka i Szczygła – podsumowywał Pieczkowski.
Niemniej inwestycję opisywał „Dziennik Polski” w wydaniu z 25 lipca 1967 r. Naszemu miastu poświęcono artykuł pt., Turystyczny big-beat w Nowym Sączu. Warto go tutaj przytoczyć i poczuć atmosferę tamtego Sącza i nadziei związanych z odmianą jego centrum:
To był prawdziwy big-beat, uderzenie dostatecznie mocne, by słychać było o nim w całym województwie. W przeddzień lipcowego święta Nowy Sącz otrzymał Rynek-cudo, Rynek-bajkę, wypieszczone i wychuchane, przemyślane w najdrobniejszych szczegółach, kolorowe cacko, w którym doskonale połączone zostały estetyka i mądra funkcjonalność. Nawierzchnia z płyt równie wspaniałych i trwałych jak te spod Sukiennic, fontanna symbolizująca naturalne bogactwo Sądecczyzny – zdroje wód mineralnych, pięknie odnowiony Ratusz i wszystkie kamieniczki przylegające do Rynku oraz – rzecz bardzo ważna – sklepy. Wszystkie jasne, czyste, o dużych, ba, nawet bardzo dużych oknach wystawowych, wszystkie dobrze zaopatrzone i zaprojektowane z myślą o turystach i wczasowiczach.
Tak więc Nowy Sącz pokazał raz jeszcze na co go stać, spointował pierwszy etap swego ,,eksperymentu” akcentem – można by rzec – plastycznym. Tu zresztą chodzi nie tylko o Rynek. Dwa świąteczne dni w Nowym Sączu świadczyły wymownie, że naddunajecki gród umie organizować turystykę, posiada ku temu odpowiednie możliwości, właściwe zaplecze gastronomiczno-noclegowe, przede wszystkim zaś – zapraszając turystów nie obiecuje gruszek na wierzbie. Bardzo ładne kolorowe plansze informują o nauce pływania (bezpłatnie), o przedłużeniu godzin otwarcia lepszych restauracji do białego rana, o kąpieliskach strzeżonych, o możliwościach wyjazdu nad Jezioro Rożnowskie, czy do Krynicy, o szaszłykach i przewodnikach, o kiermaszach turystycznych. A za tymi informacjami kryje się rzetelna, szybka obsługa, jakiej w Polsce nie uświadczysz – przynajmniej nie za polskie złote.
Łukasz Połomski
Reklama
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS