Tomasz Kowalczyk i Rafał Ciesielski. Dwaj bramkarze Promienia. Dwie legendy. Dwie piękne kariery piłkarskie. Specjalnie dla „Regionalnej” wspominają swoją przygodę z żarskim klubem i zapraszają czytelników na sobotnie świętowanie 75-lecia Promienia (26.06.).
Przygodę w bramce Promienia zaczynali pod koniec lat 80., gdy żarski klub grał w III lidze, był na fali. Rafał miał 9 lat, Tomasz – 8, gdy trafili do najmłodszej drużyny „Dumy Łużyc”.
– W Promieniu grał mój tata, który zaraził mnie futbolem. Gdy tylko zacząłem chodzić, ciągnął mnie na stadion przy Zwycięzców. Szybko pokochałem ten sport – wspomina T. Kowalczyk. – Z racji dobrych warunków fizycznych zostałem bramkarzem. Pod okiem doskonałych fachowców, takich jak trenerzy Issel, Górski czy Kaczmarek, szybko zdobyłem wiedzę i doświadczenie w drużynach młodzieżowych. Gdy w 1996 roku ikona żarskiego klubu, Mariusz Liberda, przeszedł z Promienia do pierwszoligowej Polonii Warszawa, o miejsce między słupkami konkurowałem z Rafałem Ciesielskim. To była zdrowa rywalizacja, o tym, kto bronił w danym meczu, decydowała dyspozycja dnia. Do dziś pamiętam, jak będąc 17-letnim juniorem usłyszałem od drugiego trenera Promienia, Jerzego Stysia: „Pakuj się, bo trzeba jechać na mecz do Słubic”. Wtedy szkoleniowiec powiedział mi, że będę drugim bramkarzem w Promieniu, bo Liberda odszedł do stolicy. Od tego czasu zaczęła się moja przygoda z pierwszą drużyną. Z Rafałem wymienialiśmy się w bramce kilkanaście lat, po jego odejściu byłem pierwszym golkiperem. W sumie te ponad 35 lat w Promieniu zleciało jak jeden dzień. Promień zawsze będzie w moim sercu.
Wzloty i upadki
R. Ciesielski podkreśla, że nigdy między nim a Kowalczykiem nie doszło do spięcia.
– Mieszkałem przy stadionie i jak prawie każdy chłopiec, kibicowałem Promieniowi. Zgłosiłem się na jeden trening, potem kolejny. Trenerzy zauważyli potencjał. I tak się zaczęło – mówi z uśmiechem Ciesielski, który po tym sezonie definitywnie kończy ponad 30-letnią karierę piłkarską. – Z Tomkiem tworzyliśmy świetny, wymienny duet bramkarzy. Potem nasze drogi się rozeszły, bo grałem w Olbrachtowie, Szprotawie czy Kunicach, ale Promień był moją pierwszą miłością i tak już zostanie – zaznacza Rafał. – W żarskim klubie spędziłem pięknych ponad 20 lat. Przeżywaliśmy wzloty i upadki, jak to w futbolu. Oczywiście największym sukcesem był powrót do III ligi, gdzie mogliśmy grać z drużynami, które dziś stanowią zaplecze ekstraklasy, np. z Odrą Opole. Pamiętam jak opolanie grając u siebie i będąc faworytami, mieli duży problem ze strzeleniem nam gola. Co chwilę bombardowali strzałami moją bramkę, ale trafili tylko raz. I choć przegraliśmy 0:1, byliśmy z siebie dumni. To był też ten moment, że interesowały się mną kluby z wyższej ligi. Zostałem jednak w Promieniu. Pamiętam też piękne lata juniorskie. I te różne przygody, również pozaboiskowe, gdy np. zepsuł się nam autobus i musieliśmy iść na mecz do Nowej Soli około 7 kilometrów, taszcząc sprzęt sportowy i napoje.
Wszyscy na stadion!
W sobotę, 26 czerwca, kibiców Promienia czeka piłkarskie święto. Podwójne. Z jednej strony jubileusz 75-lecia klubu, z drugiej – feta z okazji awansu do IV ligi.
– Zapraszamy na stadion przy ul. Zwycięzców od godz. 13.30, będzie poczęstunek przy grillu i dmuchańce dla dzieci. Świętowanie zaczniemy meczem najmłodszych drużyn Promienia – mówi Jerzy Styś, prezes żarskiego klubu.
O godz. 16.00 pierwsza drużyna seniorów zagra ostatni mecz w klasie okręgowej. Podopieczni Łukasza Czyżyka zmierzą się ze Spartą Grabik. Pierwotnie goście mieli podejmować Promień u siebie, ale ze względu na jubileusz zgodzili się na zamianę boisk. Będzie też czas na odznaczenie działaczy żarskiego klubu przez przedstawiciela Lubuskiego Związku Piłki Nożnej.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS