A A+ A++

Sędziowie, przyobleczeni w togi i łańcuchy z orłem, sprawują realną władzę w państwie. Jest ona co prawda rozproszona na atomy (np. wpis prawa własności do księgi wieczystej, wpis spółki do rejestru sądowego, skazanie obywatela na karę pozbawienia wolności), ale wykonywana jest na co dzień, zwykle pojedynczo tzn. nie w ramach wieloosobowego organu, który może rozmywać zaangażowanie jednostki. Przeciętny obywatel ma większą szansę na bezpośredni kontakt z sędzią niż na bezpośredni kontakt z innym przedstawicielem władzy: Prezydentem, Prezesem Rady Ministrów, marszałkiem izby parlamentu, posłem czy senatorem. Sędzia korzysta z codziennych atrybutów władzy: powagi urzędu, policji posiedzenia. Do sędziego na rozprawie zwraca się stojąc. „Uśmiech sędziego” jest przedmiotem poważnych badań naukowych. Sędzia jest urzędnikiem wynajętym przez państwo na całe życie. Nie odchodzi na emeryturę ale przychodzi w stan spoczynku.

Czytaj więcej

Sędziowie, neosędziowie i nieskazitelny charakter

Sędziowie jak każda grupa zawodowa są zróżnicowani. Niemniej do ich wspólnego mianownika należy wykształcenia prawnicze, ukończenie wymagającej aplikacji, złożenie trudnego egzaminu państwowego. Oczywiście ktoś może „oszukać” system ale są to raczej wyjątki. Sędzią może być wyłącznie osoba „nieskazitelnego” charakteru. Nie wymaga się tego od piłkarzy czy inżynierów. Czy to oznacza, że do wymiaru sprawiedliwości można rekrutować tylko świętych? Niezależnie od wysokiego cenzusu moralnego trafiają tam zwykli ludzie wraz ze wszystkimi swoimi przywarami czy słabostkami. Wśród nich są jednostki wybitne jak i mierne, osoby oddane swej pracy zawodowej jak i karierowicze.

Można postawić tezę, że przed zmianami wymiaru sprawiedliwości autorstwa PIS w sądownictwie nie było dobrze. Każde nawet najbardziej nieskazitelne środowisko trzeba czasem przewietrzyć. Podobno ks. prof. Tischner nie znał osoby, która straciła wiarę po rozmowie z komunistą ale poznał takie, które przestały wierzyć w Pana Boga po rozmowie z proboszczem. Podobnie można było zwątpić w sprawiedliwość po jednej rozprawie w dowolnym sądzie rejonowym. Tu i ówdzie zdarzały się wyjątkowo złe rzeczy, ale taki drobny przykład. Czy można było planować rozprawy tak, aby świadek nie musiał czekać cały dzień pod drzwiami z wezwaniem na rozprawę w ręku, z wyliczeniem szykan prawnych za niestawiennictwo?

Kto wybiera sędziów do Krajowej Rady Sądownictwa?

Zmiany w wymiarze sprawiedliwości dokonane w czasie rządów PIS zaczęły się rewolucyjnym przewrotem w konstrukcji ustawy o Krajowej Ra … czytaj dalej

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułBlisko 600 żołnierzy z podkarpacia wyjeżdża do walki z żywiołem
Następny artykułSprawia wrażenie mężczyzny zamkniętego w sobie, choć chętnie pomaga innym