We wrześniu 2018 r. Warner poinformowała, że centrala tej grupy w Nowym Jorku zadecydowała, że od dalszych negocjacji odstępują, gdyż zmieniła strategię biznesową grupy i że nie miała zamiaru nabywać praw do tych utworów, aby je potem sprzedawać z zyskiem, i będzie dbać o dobre z nich korzystanie utworów.
Czytaj więcej
Polskie Wydawnictwo Muzyczne i pozew za negocjacje
W tej sytuacji krakowskie PWM pozwało polska spółkę Warner o zapłatę 150 tys. zł odszkodowania za wydatki, jakie poniosło na te niesfinalizowane negocjacje, zarzucając Warnerowi prowadzenie ich w złej wierze. Na podstawie art. 72 § 2 kodeksu cywilnego, który stanowi, że strona, która rozpoczęła lub prowadziła negocjacje z naruszeniem dobrych obyczajów, w szczególności bez zamiaru zawarcia umowy, jest obowiązana do naprawienia szkody, jaką druga strona poniosła przez to, że liczyła na zawarcie umowy.
Sądy Okręgowy i następnie Apelacyjny w Warszawie oddaliły to żądanie, ale PWM nie pogodziło się z tym werdyktem i złożyło skargę kasacyjną. Pełnomocnik wydawnictwa, adwokat Wojciech Kuliz, mówił przed Sądem Najwyższym, że nie jest kluczowe, czy to spółka warszawska, czy centrala z Nowego Jorku podjęła decyzję o zakończeniu negocjacji, ważne jest to, że gdyby PWM miała wątpliwości, czy Warner zgodzi się na sprzedaż, to by nie przystępowała do negocjacji.
SN: złego zamiaru po stronie Warner Music nie było
Ewa Stefańska, sędzia sprawozdawca, powiedziała w uzasadnieniu, że zmiana strategii centrali grupy nie dotyczyła relacji pozwanej (spółki córki) i jej relacji z jej kontrahentami, a na zgodę centrali strony umówiły się we wstępnej umowie. Nie wykazano też, aby decyzji centrali Warner towarzyszył zły zamiar, zresztą nie miałby on wpływu na negocjacje polskie spółki tej grupy.
Poza tym kontrahent może prowadzić negocjacj … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS