ZUS twierdzi, że wykonywanie pracy zdalnej w trakcie kwarantanny i izolacji jest możliwe, przy założeniu, że pracownik jest zdolny do wykonywania pracy, tzn. nie występują u niego objawy chorobowe powodujące niezdolność do pracy.
Z kolei PIP przyjmuje, że w obecnym porządku prawnym brakuje przepisu, który pozwalałby pracownikowi na pracę w trybie zdalnym podczas izolacji w warunkach domowych, zaś dopuszcza pracę na kwarantannie.
Pracę podczas kwarantanny uregulowano w art. 4h Ustawy z dnia 28 października 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1842). Przepis ten wprowadza możliwość pracy zdalnej podczas obowiązkowej kwarantanny. Co ważne, przepis wyraźnie wskazał pracę podczas kwarantanny, nie zaś izolacji. Należy więc przyjąć, że praca podczas izolacji jest niedopuszczalna.
Problematyczny jest fakt, że powyższa ustawa została podpisana przez Prezydenta RP w dniu 3 listopada 2020 r., jednak do tej pory nie została ogłoszona w Dzienniku Ustaw. Natomiast art. 4h powyższej ustawy wejdzie w życie dopiero z dniem następującym po dniu ogłoszenia ustawy w Dzienniku Ustaw.
Należy podkreślić, że fakt pobytu pracownika na kwarantannie nie oznacza, że jest niezdolny do pracy z powodu choroby. Kwarantanna jest odosobnieniem osoby zdrowej, z uwagi na kontakt z osobą chorą, u której stwierdzono zakażenie chorobą zakaźną, co nie oznacza, że osoba ta jest automatycznie chora. Inaczej sytuacja kształtuje się przy izolacji, ponieważ tą ostatnią objęte są osoby chore, które mają stwierdzoną obecność wirusa SARS-CoV-2.
To pracownik na kwarantannie zgłasza wniosek
Jeśli pracownik chciałby pracować podczas kwarantanny, musi zgłosić wniosek do pracodawcy o wykonywanie pracy zdalnej, na co wymagana jest również zgoda pracodawcy. Wymagane jest, aby pracownik i pracodawca wyrazili zgodę na pracę podczas kwarantanny. Pracodawca nie może zmusić pracownika do pracy podczas kwarantanny.
Pracownikowi za pracę zdalną przysługuje wynagrodzenie za pracę, traci zaś prawo do wynagrodzenia chorobowego lub zasiłku chorobowego. Co ważne, powyższa zasada ma zastosowanie nie tylko do osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, ale także na podstawie umów cywilnoprawnych, np. umowy-zlecenia.
Przykładowo, pracownik zdecydował się na pracę zdalną podczas kwarantanny, ponieważ pozwalał mu na to dobry stan zdrowia, jednak po upływie kilku dni wystąpiły u niego objawy chorobowe. W tej sytuacji rodzi się pytanie, czy przysługuje mu wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy? Okazuje się, że nie.
Kiedy ZUS upomni się o zwrot zasiłku
Pracownik, który pracował podczas kwarantanny nawet kilka dni, a później pobierał zasiłek chorobowy, zobowiązany będzie do jego zwrotu za cały okres kwarantanny czy izolacji. Takie świadczenie ZUS zapewne potraktuje jako nienależnie pobrane i będzie mógł dochodzić jego zwrotu, jeśli nie teraz, to nawet w przyszłości. ZUS może żądać zwrotu za okres 3 lat, a jakkolwiek praca podczas niezdolności do pracy (pobierania zasiłku) jest niedopuszczalna. Co ważne, ZUS może domagać się zwrotu świadczenia nienależnie pobranego nie tylko od pracownika, lecz także bezpośrednio od płatnika składek (pracodawcy czy zleceniodawcy).
W tym przypadku płatnik składek może być zobowiązany do zwrotu świadczenia tylko wtedy, gdy przekazał ZUS-owi dane stanowiące podstawę przyznania świadczenia oraz gdy były to dane nieprawdziwe. ZUS może … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS