Powiat Płock: Dzień Leśnika i Drzewiarza

W tym roku 5 kwietnia przypada Dzień Leśnika i Drzewiarza. Z tej okazji życzymy wszystkim Leśnikom wszystkiego co najlepsze oraz dużo satysfakcji z wypełniania obowiązków zawodowych. Dziękujemy Wam za dbałość o nasze lasy, opiekę nad tym wielkim narodowym bogactwem. Pragniemy wyrazić słowa uznania dla prowadzonej gospodarki leśnej i stosowania zasad zrównoważonego rozwoju.

Lasy to wielkie bogactwo powiatu płockiego, zajmują blisko 31 516 ha powierzchni, co stanowi 17,5% ogólnej powierzchni powiatu płockiego. W strukturze własnościowej dominują lasy publiczne. Największy areał, tj. ok. 23 104 ha, zajmują lasy stanowiące własność skarbu Państwa będące w zarządach 3 Nadleśnictw: Płock – 7 099,75 ha, Łąck – 9 759,15 ha i Gostynin – 6 245,21 ha. Lasy niestanowiące własności Skarbu Państwa zajmują powierzchnię ok. 8 412 ha. Lasy gminne zajmują powierzchnię zaledwie 50 ha.

Lesistość w powiecie płockim jest rozmieszczona nierównomiernie. Najwyższą lesistością charakteryzują się gminy: Nowy Duninów (około 72 % powierzchni gminy), a zaraz po niej Gmina Łąck (około 49% powierzchni gminy). Obie gminy mają charakter turystyczno – rekreacyjny, ze względu na atrakcyjne warunki przyrodnicze i ukształtowanie terenów. Pozostałe gminy charakteryzują się lesistością na poziomie od 2,5% (Gmina Radzanowo) do 20,7% (Miasto i Gmina Gąbin).

Powiat płocki może się poszczycić dwoma dużymi, zwartymi kompleksami leśnymi, w których nazwie funkcjonuje słowo „park krajobrazowy”, tj. Lasy Brudzeńskie oraz Lasy Gostynińsko – Włocławskie. Te drugie, funkcjonują także jako Leśny Kompleks Promocyjny. W obu fragmentarycznie funkcjonuje obszar Natura 2000. Część lasów jest objętych ochroną, jako obszary chronionego krajobrazu, tj. Nadwiślańskiego oraz Gostynińsko – Gąbińskiego. Wśród lasów rozmieszczone są rezerwaty przyrody, obejmujące obszary leśne zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, chroniące ekosystemy leśne.

Dotychczasowe rozpoznanie naturalnych funkcji lasu pozwala wyróżnić, ze względu na sposób ich świadczenia, trzy grupy funkcji:

1. biotyczne, które tworzą potencjał biotyczny lasu w przestrzeni, w tej grupie funkcji wyróżnia się funkcje: klimatyczne, uzdrowiskowe, rekreacyjne, turystyczne, retencji, oczyszczania i dystrybucji wody oraz stymulacji produkcyjności w pozaleśnych działach gospodarki.
2. ochronne, które chronią walory przyrody i środowisko naturalne w lesie i poza lasem. Wyróżnia się tu funkcje ochrony różnorodności biologicznej i bogactwa genetycznego, ochrony naturalnych warunków życia człowieka, ochrony krajobrazu naturalnego, ochrony wody przed zanieczyszczeniem, ochrony gleb przed erozją, ochrony środowiska przed: hałasem, wiatrem, zapyleniem, promieniowaniem, powodzią, lawinami, osuwiskami, przemieszczaniem się zanieczyszczeń (funkcja bariery fizycznej), funkcje obronne, funkcje ochrony miejsc prowadzenia prac badawczych, funkcje historyczne, kulturowe, estetyczne, duchowe itp.
3. produkcyjne i reprodukcyjne, które zapewniają produkcję ożywionej i nieożywionej materii organicznej oraz odnawialność lasu i jego trwałość jako ekosystemu. Funkcje produkcyjne, zwane też gospodarczymi, wśród których najczęściej wymienia się:

• funkcja produkcji biomasy i akumulacji energii, w tym produkcja drewna i użytków ubocznych tj. zwierzyny, grzybów, owoców runa leśnego, żywicy, ziół, kory, choinek, stroiszu itp.
• funkcje majątkowe i dochodowe,
• funkcje miejsca pracy,
• funkcje narzędzia rekultywacji terenu,
• funkcje miejsca różnorodnych usług dla ludności itp.

Wiele funkcji lasu nie zostało jeszcze rozpoznanych i zdefiniowanych. Przyszłość ujawni z pewnością nowe funkcje lasu w przyrodzie, gospodarce i różnych dziedzinach życia człowieka.