A A+ A++

Z samego rana po schodach wspinał się pokaźny pająk, szukając schronienia na nadchodzące dni. Więc to już ten czas w roku, kiedy każde opuszczenie łóżka i wygrzebanie się spod ochronnego płaszcza kołdry wiąże się z zagrożeniem i możliwością walki na śmierć i życie. Oko w oko z wrogiem. Z wieloma oczyma wroga. 

Tego dnia pająki były trzy. 

Gdy wyszłam spod gorącego prysznica, owiał mnie chłód. Szczypał mokrą skórę, w pośpiechu okryłam się miękkim białym szlafrokiem. Stopy marzyły o ciepłych skarpetach. 

Zza otwartego w salonie okna napływały fale chłodnego powietrza. Po raz pierwszy od wielu miesięcy marzłam. 

Świeca o zapachu dyni z rumem nagle zaczęła pachnieć intensywniej niż kwiaty w wazonie. 

W ciągu nadchodzących miesięcy – długich, ciemnych i przygnębiających, z pewnością się sobą znudzimy. Wyczekane ciepłe kubki z herbatą czy czekoladą spowszednieją. Wszystkie miękkie płaszcze, szaliki i czapki z wytęsknionych artefaktów staną się narzędziami tortur. Bo ile jeszcze, kiedy w końcu będzie można je odrzucić i poczuć letnią lekkość i beztroskę? Tę beztroskę, którą dzisiaj z radością zagrzebujemy pod opadającymi liśćmi. Obecnie trwa na najpiękniejsza przejściowa chwila – dzisiaj założyłam sweter nie bez przyjemności. Dzisiaj zrobię ciepłą kąpiel nie bez przyjemności. Choć z wielką uwagą. Pająki czasem chowają się

Witaj. 

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułŚwięcicki zapomniał własnego hasła. Lepsze… co? – polsatnews.pl
Następny artykuł„Kosmiczna” skala podwyżki cen odbioru odpadów komunalnych w Lidzbarku Warmińskim