Pora taka by ucznia zrobić z przedszkolaka

Pierwszoklasiści zostali oficjalnie uczniami Szkoły Podstawowej Nr 4. Złożyli ślubowanie i zostali pasowani na ucznia. To ważna chwila w ich życiu. Rodzice byli bardzo wzruszeni tą uroczystością.

Dwie klasy przystąpiły dzisiaj do ślubowania pierwszoklasisty w Szkole Podstawowej Nr 4. Uroczystość została przygotowana przez starszych uczniów, nauczycieli oraz rodziców i samych pierwszoklasistów.

– Uroczystość przygotowali uczniowie klasy 4b wraz z rodzicami – powiedziała Katarzyna Cirko wychowawczyni klasy Ia. – Nasi pierwszoklasiści przygotowali krótkie występy taneczne i artystyczne. Ta uroczystość jest swoistym włączeniem do grona społeczności szkolnej i symboliczne przejście: od przedszkolaka do ucznia. Myślę, że wtedy już zaczyna się szkoła „na poważnie”. Oczywiście nie znaczy  to, że kończy się zabawa bo dzieci cały czas będą bawić się nauką, ale będą miały już poczucie, że są starsi, że są uczniami. Jest to też forma zapoznania się z tradycją i symboliką szkoły.

Niespodzianką był króciutki występ uczniów klasy VII, którzy przywitali uczestników uroczystości grając na cymbałkach. Następnie pierwszoklasiści odśpiewali hymn narodowy i zaprezentowali krótki pokaz taneczny.

Oficjalną częścią było pasowanie wielkim ołówkiem. Dokonały tego Ewa Kowalik, zastępca Burmistrza ds. Społecznych oraz Mariola Król, Dyrektor Szkoły Podstawowej Nr 4.

– To chyba najważniejsza uroczystość dla dzieci ze szkoły podstawowej – stwierdziła Ewa Kowalik. – Pasowanie na ucznia to przejście na nowy etap życia. Już nie jest się dzieckiem, przedszkolaczkiem tylko jest się uczniem, osobą poważną, która sama musi dbać o swój rozwój. Zawsze mnie te uroczystości wzruszają, dzieci są takie kochane i takie przejęte tą uroczystością, że należałoby sobie życzyć żeby każdy do tego typu uroczystości tak podchodził.

– Organizujemy takie uroczystości co roku – powiedziała Mariola Król, Dyrektor Szkoły Podstawowej Nr 4. – Jak było widać, dzieci podchodzą do nich ze wzruszeniem, wielką odpowiedzialnością i wielką radością. Cieszą się, że mogą ich widzieć rodzice, dziadkowie i Cieszyć się z nimi. Bardzo się cieszę, że udało się w tym roku przeprowadzić uroczystość z udziałem rodziców – w ubiegłym roku musiały wystarczyć nagrania filmowe. Jestem dumna ze swoich uczniów, wychowawców i rodziców, że tak wspaniale przygotowali dzisiejszą uroczystość.

Zgłoś naruszenie/Błąd