Pomaganie ma we… krwi. Człowiek-legenda regionalnego krwiodawstwa

Rozmowa z byłym rzecznikiem Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Przemyślu, wiceprezesem Oddziału Rejonowego PCK w Jarosławiu, prezesem klubu HDK PCK „Płomyk” Zdzisławem Wójcikiem.

Kim chciałeś zostać za młodu? O czym marzył mały Zdzisiu?

– Miałem pełną głowę marzeń, co zostało mi do dzisiaj. Kim chciałem zostać? To stało się jeszcze w podstawówce, gdy byłem świadkiem pożaru Domu Nauczyciela w Przemyślu, gdzie się urodziłem i mieszkałem ponad 20 lat. Podziwiałem strażaków walczących z ogniem. Pomyślałem, że to może być praca, dzięki której będę pomagać innym.

Byłeś dobrym uczniem w szkole? Chuliganiłeś? A może dwa w jednym: dobrym uczniem, który lubił młodzieńczo lekko pochuliganić?

– Zapewne dwa w jednym jest bliższe prawdy.

Jak trafiłeś do straży pożarnej? Od ilu lat jesteś z nią związany?

– W 1981 roku, po dwóch latach edukacji w Szkole Chorążych Pożarnictwa w Krakowie, rozpocząłem pracę w Komendzie Wojewódzkiej Straży Pożarnych w Przemyślu. Pełniłem służbę między innymi jako kierownik służby, zastępca dowódcy plutonu, zastępca komendanta rejonowego. We wrześniu 2024 roku minie 45 lat mojej przygody z pożarnictwem. Od 1996 roku należę do OSP w Radymnie, gdzie mieszkam od 33 lat.

Przez długi okres byłeś rzecznikiem prasowym. Wcześniej wyjeżdżałeś do zdarzeń. Jak wspominasz ten czas?

– Przez 13 lat byłem rzecznikiem prasowym komendanta wojewódzkiego, a później komendanta miejskiego PSP w Przemyślu. W 2005 r. przeszedłem na emeryturę. Wcześniej, pełniąc służbę w podziale bojowym, zdobyłem cenne doświadczenie, które procentowało  później także podczas pracy w biurze. Interwencje i podejmowane działania, zwłaszcza podczas tych trudniejszych akcji, zostawiły ślad w pamięci. Odnośnie rzecznikowania… To była niesamowita przygoda. Trzeba było być dyspozycyjnym o każdej porze dnia i nocy. Kontakt z tragediami ludzkimi często uświadamiał mi, jak kruche jest ludzkie życie…