Bogactwo i atrakcyjność regionu opisaliśmy w artykule: Południowy Tyrol na rowerze: co, gdzie i jak?. Serię mini przewodników, w której przedstawiamy trasy rowerowe Południowego Tyrolu zaczynamy od ścieżek w dolinach, które swoim charakterem najbardziej przypadną do gustu rowerzystom rekreacyjnym, nastawionym na typową turystykę na dwóch kółkach. Ścieżki położone w dolinach są dostępne tuż po ustaniu zimy, już od wczesnej wiosny, a sezon trwa zazwyczaj aż do późnej jesieni. To idealne trasy dla całych rodzin oraz osób chętnych na mniej wymagające i łatwiejsze wycieczki. Istotnym walorem Południowego Tyrolu jest także fakt, że region słynie z doskonałej pogody, gdyż słońce świeci tu podobno aż 300 dni w roku. Rowerowe trasy oferują piękne widoki, a w przerwach od jazdy warto skupić się na architekturze, ludziach i panujących zwyczajach. Ulokowana na pograniczu prowincja oferuje bowiem niezwykłą mieszankę kultur, która stanowi o jej oryginalności i niepowtarzalności. Trasa 1 – Ścieżka rowerowa Brennero – Bolzano Długa na 96 km trasa rowerowa przez dolinę Valle Isarco/Eisacktal to doskonała propozycja dla miłośników pięknych widoków. Prowadzi przez malownicze wzgórza i małe miasteczka. Dobrze oznakowana trasa pozwala śmiało skupić się na jeździe i podziwianiu okolicy oraz lokalnych skarbów kulturowych. Początek trasy prowadzącej z Brennero/Brenner do stolicy prowincji (Bolzano/Bozen) zlokalizowany jest na przełęczy Brennerpass. Stąd ścieżka rowerowa prowadzi dawną trasą kolejową. Początkowe kilometry to lekka i komfortowa rozgrzewka, ponieważ trasa wiedzie delikatnie w dół aż do Vipiteno/Sterzing. Dalej ścieżką rowerową jedziemy częściowo w terenie płaskim, a częściowo po lekko unoszącej się drodze, gdzie trud pedałowania pod górę rekompensuje przejazd przez malownicze wioski i maleńkie przysiółki. Tym sposobem dociera się do wartej odwiedzenia twierdzy Franzensfeste (Festung Franzensfeste), która została wzniesiona za Cesarza Franciszka I by chronić ważny szlak handlowy z Wenecji do Tyrolu. Jadąc dalej miniemy małe jezioro Vahrner See i przez szlak kasztanowy dotrzemy aż do historycznego klasztoru Neustift (Kloster Neustift) i dalej aż do miasta Bressanone/Brixen. Na odcinku z Bressanone do Bolzano ukształtowanie terenu znowu pozwoli odsapnąć i pojechać nieco szybciej, a droga prowadzi przez wąski pas doliny Valle Isarco. Przystanek warto zaplanować jeszcze w Chiusa/Klausen, miasteczku artystów słynącym ze wzgórza, na którym znajduje się klasztor Säben (Kloster Säben). Dalsza droga prowadzi ścieżką rowerową aż do Bolzano. Warto pokonać całą prezentowaną trasę, a przy transferach z i do miejsca pobytu skorzystać z sieci połączeń kolejowych i autobusowych. W ofercie stworzonej z uwzględnieniem potrzeb turystów znajdują się specjalne bilety (bikemobil Card – pisaliśmy o nich w pierwszym tekscie z tej serii) dzięki którym na pewno wraz z jednośladem dotrzemy na miejsce. Trasa 2 – Via Claudia AugustaBiegnąca starą rzymską drogą trasa wzdłuż rzeki Etsch to niewątpliwie jedna z najciekawszych atrakcji turystyki rowerowej w regionie. Nazywana jest też najłatwiejszą rowerową przeprawą przez Alpy. Via Claudia Augusta to szlak rowerowy, który przebiega drogą zbudowaną i używaną przez rzymian jako przeprawa przez Alpy. Cesarska droga prowadzi z Quarto d’Altino koło Wenecji aż do Dunaju. My natomiast skupiamy się na południowotyrolskim odcinku tego szlaku, który liczy aż 138 km i przebiega łatwymi technicznie asfaltowymi oraz szutrowymi drogami. Gospodarze regionu proponują rozbicie trasy na dwa etapy. Jeden 80 km od jeziora Reschensee do Merano/Meran i drugi 58 km od Merano/Meran do Salorno/Salurn. Oba odcinki można też w różnych wariantach skrócić lub uprościć w dowolnym momencie korzystając z kolei Vinschgerbahn. Jako atut regionu wymienia się również możliwość skorzystania z sieci wypożyczalni rowerów zlokalizowanych na różnych dworcach kolejowych, które można pobierać i oddawać w dowolnych punktach sieci. Śmiało można tu więc planować rowerowe wycieczki nawet nie zabierając własnego roweru. Via Claudia Augusta – odcinek 1Trzymając się umownego podziału na dwa etapy, trasę zaczynamy w miejscowości Resia/Reschen na przełęczy Passo di Resia/Reschenpass. Warto od razu zatrzymać się przy jeziorze Lago di Resia/Reschensee, gdzie spod wody wyłania się piękna wieża kościelna, której widok robi interesujące wrażenie. Dalej trasa biegnie w dół wzdłuż brzegów jeziora Haidersee, przez Burgusio/Burgeis z widokiem na wioskę Malles/Mals i jej siedem romańskich kościołów oraz przez średniowieczne miasteczko Glorenza/Glurns. Warto mieć czujne oko, gdyż cała trasa obfituje w malownicze widoki oraz zabytki architektury sakralnej oraz zamki. Jadąc dalej wjeżdżamy w bardziej płaski fragment trasy, przejeżdżamy przez Prato/Prad i bramę parku narodowego Stilfserjoch, marmurową wioskę Lasa/Laas, by wspiąć się w górę do Covelano/Göflan i podążać przez malownicze sady owocowe do Laces/Latsch. Od Laces czekają nas kolejne atrakcje – podążamy bowiem w kierunku zamku Kastelbell (Schloss Kastelbell) i wczesnochrześcijańskiego kościółka św. Prokulusa (Prokuluskirchlein) w Naturno/Naturns. Etap pierwszy kończy się w Merano/Meran. Trasa biegnie w większości po płaskim lub w dół i choć – zważywszy deniwelację terenu – z pewnością dałoby się pokonać 138 km jednego dnia, to warto podzielić ten dystans na dwa i pozostawić sobie więcej czasu na przerwy poświęcone zwiedzaniu.Via Claudia Augusta – odcinek 2Drugi, 58-kilometrowy odcinek wyprawy startuje z Merano i prowadzi najpierw przez miejscowości Marlengo/Marling, Lana, Nalles/Nals i Andriano/Andrian. Następnie przejeżdżamy na trasę doliny Etschtal (Etschradweg), która prowadzi aż do Bolzano, czyli stolicy regionu Południowego Tyrolu. Dla fanów fortyfikacji i zamków cenna będzie informacja, że na południe od Merano znajduje się region będący największym skupiskiem twierdz w Europie: warto tu wymienić Hocheppan (Burg Hocheppan) w Missiano/Missian, Maultasch (Burg Maultasch) koło Terlano/Terlan, czy też zamek Sigmundskron (Schloss Sigmundskron) koło Firmiano/Firmian. Nasza rowerowa trasa prowadzi zachodnim obrzeżem Bolzano. Za stolicą prowincji, jako znaczące historycznie miejsca, należy wymienić średniowieczne Egna/Neumarkt, z jedyną w Południowym Tyrolu udokumentowaną rzymską stacją postojową Endidae oraz leżące na granicy obszarów językowych miasteczko Salorno. Koło Salorno kończy się zresztą południowotyrolski odcinek Via Claudia Augusta, szlaku prowadzącego dalej do Ostiglia koło Werony, czyli Quarto d’Altino koło Wenecji.(czytaj dalej)
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS