Gaude, Mater Polonia,
prole fecunda nobili,
Summi Regis magnalia
laude frequenta vigili. Amen.
Autorem tych słów jest dominikanin i kanonik krakowski Wincenty z Kielczy. Są to słowa pieśni, której pierwsze wykonanie miało miejsce 766 lat temu, 8 maja 1254, podczas uroczystości kanonizacyjnych św. Stanisława ze Szczepanowa. Skomponowana na melodię chorału gregoriańskiego “O salutaris Hostia” , jest w dziejach Polski jedną z pierwszych pieśni o charakterze hymnu. W XIX wieku powstało 4-głosowe opracowanie hymnu i w tej postaci jest on wykonywany do dzisiaj w trakcie oficjalnych uroczystości.
W czerwcu 1979 r. do Polski przybył z pierwszą pielgrzymką Jan Paweł II. Wizyta przebiegała pod hasłem „Gaude Mater Poloniae” („Ciesz się Matko Polsko”). Pierwsza pielgrzymka Jana Pawła II trwała od 2 do 10 czerwca. Ojciec Święty odwiedził Warszawę, Gniezno, Częstochowę, Kraków, Kalwarię Zebrzydowską, Wadowice, Oświęcim, Nowy Targ. I we wszystkich tych miejscowościach witany był tymi słowami: „Raduj się, Matko Polsko, szlachetnym potomstwem bogata, Najwyższego Króla wielkość uwielbiaj chwałą mu należną. Amen”
Tak, cała Polska radowała się wtedy, może z wyjątkiem komunistycznych władz. A razem z nami cieszyli się bracia Słowacy, którzy pojawili się na mszach w Nowym Targu i Krakowie. Radowaliśmy się, że nasz rodak jest następcą św. Piotra. Tu es Petrus et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam. (Ty jesteś Piotr (czyli skała) i na tej skale zbuduję Kościół mój). Również te słowa Chrystusa (Mt 16,13–19) były śpiewane podczas spotkań Jana Pawła II z rodakami, we wszystkich miejscowościach na trasie jego pierwszej pielgrzymki.
***
2 kwietnia 2005 roku, o godzinie 21.35 w Pałacu Apostolskim w Watykanie zmarł Jan Paweł II. Był najdłużej urzędującym papieżem we współczesnej historii, po Piusie IX (jego pontyfikat trwał 26 lat, pięć miesięcy i 17 dni). Ostatnie godziny jego życia cechowały się nieprzerwaną modlitwą wszystkich towarzyszących mu w jego śmierci oraz zbiorową modlitwą tysięcy wiernych zebranych przez wiele godzin na Placu św. Piotra. Następnego dnia była Niedziela Miłosierdzia. W Warszawie, na Placu Piłsudskiego, została odprawiona msza św, w której uczestniczyło około 150 tys. wiernych.
W Polsce została ogłoszona sześciodniowa żałoba narodowa. 6 kwietnia 2005 r. w gmachu sejmu zebrało się uroczyste zgromadzenie posłów i senatorów. Otwierając to posiedzenie marszałek Sejmu powiedział:
Otwieram uroczyste zgromadzenie posłów i senatorów poświęcone uczczeniu pamięci Jego Świątobliwości Papieża Jana Pawła II.
Panie Prezydencie! Panie i Panowie Posłowie i Senatorowie! Szanowni Zgromadzeni!
Polska opłakuje swojego najwybitniejszego syna. Zjednoczeni przez smutek i ból Polacy czczą pamięć wspaniałego, mądrego człowieka i wybitnego papieża.
Uczucie smutku i żalu łączy dziś setki milionów ludzi na całym świecie. Nie mają znaczenia różnice narodowe i religijne. Wszyscy wiedzą, że straciliśmy nie tylko wielkiego i odważnego przewodnika, ale i kogoś bliskiego, kogoś, komu my wszyscy byliśmy bliscy.
Odszedł człowiek, ale zostały Jego idee i myśli. Dziś, być może bardziej niż w przeszłości, staramy się zrozumieć i zachować w pamięci Jego przesłanie wynikające w równym stopniu ze słów kierowanych do nas, jak i z całego Jego życia. On wskazywał drogę. Od ludzi zależy, czy idą nią dziś i czy będą szli w przyszłości. W tej szczególnej chwili jaskrawo widać, jak dalecy jesteśmy wszyscy od wzorca, jak miałkie i bezsensowne są nasze codzienne spory.
Dzisiejsze wspólne posiedzenie Sejmu i Senatu poświęcone pamięci Jana Pawła II będzie miało ograniczone znaczenie, jeżeli nie skłoni wszystkich tu obecnych do głębokiego i szczerego zastano-wienia się nad własnym życiem i postępowaniem, zwłaszcza że nasze czyny i decyzje mają często istotny wpływ na los wielu ludzi.
By ułatwić nam samym to zadanie, przypomnijmy sobie wystąpienie Papieża Jana Pawła II skierowane do posłów i senatorów 5 lat temu. Przypomnijmy Jego słowa o chlubnej tradycji i roli polskiego parlamentaryzmu, o potrzebie współpracy na rzecz dobra wspólnego, o potrzebie wyrzeczenia się własnych czy grupowych korzyści w wykonywaniu władzy politycznej.
Wielokrotnie w czasie Jego pielgrzymek do Ojczyzny tłumy rodaków prosiły: Zostań z nami. On został – przez swoją naukę. Jak długo pozostanie? Od dziś decydujemy my sami. Proszę o projekcję.
Po projekcji filmu, przedstawiającego przesłanie Jego Świątobliwości Papieża Jana Pawła II wygłoszone na uroczystym zgromadzeniu posłów i senatorów Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 11 czerwca 1999 r., marszałek Sejmu kontynuował:
Wysoki Sejmie! Wysoki Senacie! Za chwilę przedstawię tekst aktu oddania hołdu pamięci Ojca Świętego. Panie i panów posłów i senatorów proszę o przyjęcie go w milczeniu i przez milczenie.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS