Statystyki wymiany handlowej między Niemcami a Polską ilustrują poziom współpracy gospodarczej pomiędzy podmiotami zlokalizowanymi po obu stronach Odry i Nysy Łużyckiej.
W 2021 r. eksport z Niemiec wzrósł o 14 proc. do 1,3755 bln euro, natomiast import zwiększył się o 17,1 proc. i przekroczył 1,202 bln euro – podał destatis. W efekcie nasi zachodni sąsiedzi mieli 173,3 mld euro nadwyżki handlowej – nieco mniej niż rok wcześniej, gdy było to 180,4 mld euro.
Największym partnerem handlowym Niemiec pozostały Chiny. Eksport do Państwa Środka przekroczył 103 mld euro, a import zza Muru zbliżył się do 142 mld euro. Na drugim miejscu znalazła się Holandia – sprzedaż do Niderlandów wyniosła przeszło 100 mld euro, a zakupy – blisko 106 mld euro. Trzeci stopień podium zajęły Stany Zjednoczone, dokąd z Niemiec wywożono najwięcej produktów (122 mld euro).
Polska była piątym największym partnerem handlowym Niemiec. Spośród czołowej piątki obroty z Polską rosły najszybciej – o prawie 19 proc. w porównaniu do 2020 r., dzięki czemu zbliżyliśmy się do Francji (+12 proc.), choć równocześnie nieco dystansu odrobiły do nas Włochy (+23 proc.).
Eksport nad Wisłę przekroczył 78 mld euro, a w drugą stronę przejechały
towary za niespełna 69 mld euro. Odpowiadało to za 5,7 proc. eksportu i
importu Niemiec.
Z niemieckich danych wynika, że w 2021 r. Niemcy odnotowały 9,3 mld euro nadwyżki w handlu z Polską. Tymczasem GUS informuje, że od stycznia do listopada to Polska miała ponad 20 mld euro nadwyżki w handlu z Niemcami. Jak to możliwe?
Odpowiedź kryje się w charakterystyce współczesnego systemu gospodarczego oraz specyfice statystyk o wymianie handlowej.
Sam bilans dwustronny jest drugorzędny wobec salda wymiany z zagranicą. Podmioty z obu stron Odry i Nysy Łużyckiej tworzą ogniwa łańcuchów dostaw, w ramach których towary krążą pomiędzy krajami, nie zważając na granice, zanim trafią do ostatecznego odbiorcy, nierzadko na drugim końcu świata. Firmy importują komponenty, by wytworzyć z nich produkt, który jest następnie sprzedawany za granicę, gdzie stanowi element bardziej złożonego produktu etc.
Proces produkcji jest wieloetapowy i rozproszony. Skwantyfikowanie wkładów poszczególnych ogniw łańcucha nie jest łatwe, dlatego takie szacunki są publikowane o wiele rzadziej. Z ostatnich dostępnych wyliczeń wynika, że w 2018 r. pod względem wymiany wartości dodanej (części produktu wytworzonego w danym kraju) Polska miała 5 mld dol. nadwyżki z Niemcami. Polski przemysł jest w dużej mierze podwykonawcą przemysłu niemieckiego, którego końcowe produkty są konsumowane m.in. w USA.
W statystkach dwustronnych jest pewien haczyk, a raczej potężny hak. Krajowe urzędy statystyczne raportują eksport według kraju, do którego bezpośrednio trafia produkt, a nie miejsca, gdzie nabywa go konsument. Najwyraźniej widać to w danych dot. Holandii – tak niewielki rynek jest czwartym odbiorcą towarów z Niemiec z niemal takim samym wynikiem jak czterokrotnie ludniejsza Francja, także sąsiad RFN. Po prostu Niderlandy i ich porty są potężnym centrum logistycznym,
skąd rozprowadzane są towary na cały glob.
Natomiast import jest klasyfikowany według kraju pochodzenia (w
uproszczeniu miejsca, gdzie rzekomo powstała główna część produktu) a nie kraju, z
którego bezpośrednio przybył towar. Wyliczanie na tej podstawie bilansu handlowego jest więc trochę jak zestawianie gruszek z jabłkami. GUS podaje również wielkość importu według kraju wysyłki – zestawiając go z eksportem, Polska nadwyżka z Niemcami kurczy się z ponad 20 mld euro do 6,5 mld euro. Ponadto wartość eksportu uwzględnia inny rozkład kosztów między kupującym a sprzedającym (free on board) niż import (cost, insurance, freight)
Polska jest istotnym partnerem handlowym Niemiec, ale Niemcy są jeszcze ważniejszym partnerem handlowym dla Polski. Według danych GUS-u sprzedaż za zachodnią granicę stanowi blisko 29 proc. eksportu, a zakupy zza Odry i Nysy Łużyckiej – prawie 21 proc. importu.
Powyższe dane dotyczą wyłącznie wymiany towarowej, podczas gdy współpraca gospodarcza jest dużo bardziej rozległa – sięga nie tylko handlu usługami, ale i inwestycji czy przepływów ludności lub informacji. Ponadto relacje utrzymują nie tyle kraje, co ludzie. To nie państwo niemieckie sprzedaje towar państwu polskiemu, ale firma działająca w Niemczech – firmie działającej w Polsce. I wcale nie muszą być to przedsiębiorstwa należące do Niemca czy Polaka. Ba, mogą nawet należeć do tej samej osoby czy grupy osób.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS