Cieszy mię ten rym: “Polak mądry po szkodzie”;
Lecz jeśli prawda i z tego nas zbodzie,
Nową przypowieść Polak sobie kupi,
Że i przed szkodą, i po szkodzie głupi.
Jan Kochanowski
W maju 2021 r. prezydent Biden zrezygnował z sankcji nałożonych przez Kongres na konsorcjum budujące gazociąg Nord Stream 2. Minister spraw zagranicznych Zbigniew Rau poinformował (11 czerwca 2021 r.), że o decyzji wycofania się przez Bidena z sankcji dowiedział się z mediów.
Wiele wskazuje, że pojawił się problem z sojuszami. Mówiłem ostatnio w rozmowie w Radio WNET: “Przez pryzmat spraw, o które zaczyna się ta awantura [ KPA i TVN] możemy sprawdzić, na ile wiarygodny jest nasz sojusz – a to oznacza, że trzeba będzie wyciągać wnioski i być może szukać innych rozwiązań.“
Gdy sojusznik zawodzi
Od września 1939 r., kiedy Hitler i Stalin postanowili zniszczyć Polskę i na zawsze wymazać państwo polskie z mapy politycznej Europy Polacy podejmowali wiele wysiłków, przelali wiele krwi walcząc o odzyskanie niepodległości. W końcu w 1989 r. za sprawą wielkiego ruchu polskiej Solidarności i papieża Jana Pawła II doprowadzili do bankructwa komunizmu, Polska wróciła jako suwerenne państwo do grona wolnych narodów, Polacy mogli zacząć odrabiać zapóźnienia i usuwać pozostałości po latach komunistycznej niewoli.
W 1999 r. Polska została członkiem NATO, sojuszu suwerennych państw, w 2004 r. Polska weszła do wspólnoty ojczyzn Unii Europejskiej. Wydawało się, że państwo polskie jest bezpieczne i ma wszelkie warunki rozwoju – słyszeliśmy, że Polska tak bezpieczna nigdy nie była. Można było założyć, że fatalizm geopolitycznego położenia między prącymi Drang nach Osten Niemcami, a ruszającymi Na Zapad! Rosjanami Polska ma definitywnie za sobą. Dziś jednak powstają poważne wątpliwości, czy tak naprawdę jest.
Europa zmienia się
Niemcy (sojusznik w NATO, partner w UE) coraz mocniej wiążą się z Rosją Putina i nie tylko starają się dominować w Europie, ale też propagują ideologie kwestionujące wartości jakim ciągle hołdują Polacy. Do tego USA pod rządami Joe Bidena porzucają linię strategicznych związków z Polską i aprobująco traktują zacieśnianie współpracy niemiecko-rosyjskiej (Nord Stream2). Pojawiają się też próby ingerencji w wewnętrzne sprawy Polski ze strony naszych sojuszników fałszywie uzasadnianych jako obrona praworządności i demokracji, rzekomo w Polsce zagrożonych.
Jeżeli polityka USA i Niemiec będzie zmierzała w kierunku ograniczania naszej suwerenności, narzucania zachowań zgodnych z oczekiwaniami Berlina i Waszyngtonu, godzących w interesy Polski trzeba będzie rozważyć do jakiego momentu możemy temu ulegać i kiedy pojawi się konieczność powiedzenia Non possumus! (Nie możemy), jak to kiedyś komunistom powiedział Prymas Tysiąclecia kardynał Stefan Wyszyński.
Polska znalazła się w obliczu konieczności wyboru drogi jaką ma podążać w XXI wieku!
Odpowiedzialna i rozważna analiza tego problemu oraz niezbędne wnioski to formuła trudna do przeprowadzenia nie tylko z racji toczących się w Polsce sporów i walk politycznych. Działa paraliżująco na wiele umysłów przekonanie, że Polska pozbawiona wsparcia silnego sojusznika (USA) jest skazana na podległość Rosji, a ponieważ takie rozwiązanie jest dla nas najgorsze w głowach wielu rodzi się myśl, że dla zachowania dobrych relacji, zwłaszcza z USA, trzeba godzić się na wszystko, czego od nas oczekuje Waszyngton czy Berlin. Tak uważają mniej i bardziej lewicowi politycy opozycji (postkomunistka Joanna Senyszyn „broni” amerykańskiej TVN). Ale nie tylko oni, znany publicysta Rafał Ziemkiewicz, nazywający siebie „neo-endekiem”, pisał w artykule „Polska realna – czyli jaka?” („Rzeczpospolita”, 26-09-2009): „Być może jednak trzeba dziś wyraźnie powiedzieć, że zachowanie suwerenności wyszło z naszego realnego zasięgu. W takim razie trzeba sobie zadać pytanie o mniejsze i większe zło. Największym byłoby bez wątpienia rozdzielenie w Polsce stref wpływów pomiędzy Rosję i Niemcy, jak wielokrotnie w przeszłości. Jeśli już musimy znaleźć się w całości w jednej ze stref, należy więc zadać sobie pytanie: Rosja czy Niemcy? Wystarczy porównać Wielkopolskę z Białostockiem, żeby uznać odpowiedź za oczywistą. Tym bardziej że współczesne Niemcy nie kwestionują polskiej odrębności i prawa do państwowości – co w wypadku Rosji nie jest oczywiste.”
Z racji „europejskich” silnie brzmi opcja proniemiecka, która coraz głośniej woła: Polacy idziemy pod Niemca! Pojawiły się książki przekonywujące, że w przeszłości władze II Rzeczpospolitej popełniły ciężki błąd nie wiążąc się z Hitlerem. Na taki temat można spotkać opracowania próbujące z „rewizjonistycznych” pozycji dziś uzasadnić konieczność przymierza z Hitlerem. Wniosek można wysnuć taki: skoro w 1939 r. warto było iść z kanclerzem Hitlerem, to cóż dopiero teraz z kanclerz Merkel.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS