Wtynczos był tyż pogrzyb, na kerym żodyn niy “becoł” ani niy “ślimtoł” (płakał), a wszyscy sie radowali.
Niy mogło być inaksi, bo z chałpow „wykludzoł” (wyprowadzał) sie „płony” (tyż postny, jałowy) żur i chudy „szot” (śledź). Ale jakby ftoś sie powożył zjeś wtedy miynso abo wuszt, mog niy przeżyć nocy, bo na spaniu „zymstliwy” (mściwy) duch szpechotka wytargoł mu to z „basa” (brzucha).
Miała łona chronić przed złymi mocami
W Piontek panowała srogo żałoba. Dziyń zacynało sie łod mycio w rzyce abo „krzipopie” (rowie) cichom wodom. A beztoż mianowali jom cicho, bo niy było wolno przi tym nic godać. Za bajtla żech se „tuplikowała” (tłumaczyła), co „styknie” (wystarczy) sie umyć porzonnie „ino” (tylko) roz na rok. A wiycie pojakymu wszyscy ciongli ku wodzie? Bo kożdy chcioł „wycyrklować” (dokładnie trafić) cas, kej sie na kwila przemiyni we wino. Ale po prowdzie to miała łona chronić przed złymi mocami. I niy było wolno łociyrać sie żodnym „handtuchym” (ręcznikiem), cołko woda musiała sama wyschnońć.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS