W Srogym Poście, kej downi niy przistoło ani se „pomaścić” (tłusto zjeść) ani „amizyrować” (tyż „balandrować” – wesoło bawić, tańcować), roz szło robić inkszych „za bozna” (żartować, ośmieszać). Prima aprilis mianowało sie tyż dniym „wicow” (kawałów), „szpasu” (żartów) i gupielokow. I jak ftoś wtynczos żodnego niy nabroł, to był ś niego „mamlas” (oferma) i łostatni „ćućmok” (ciamajda).
Za bozna ludzie robiyli jedyn drugego, a „cajtongi” (gazety) i radyjoki wszyskich kerzi je cytali i suchali. Dzisiej nojgorsze jes to, że ciynszko „spokopić” (zrozumieć) co jes „znokwione” (wymyślone), a co prowdziwe. Bo tak po prowdzie, to kożdy dziyń momy prima aprilis. Robiom nos za bozna, nudle nom wiyszajom na „morchlach” (tyż „daklach” – uszach), cyganiom wiela wlezie i łobiecujom „byrny” (gruszki, ale tyż żarowki) na wiyrzbie. Jo już nawet „przibadała” (przyzwyczaiłam się) na godka, że niy ino byda sie mieć coroz lepi, ale że już mom wiyncy piniyndzy w bajtliku i wszysko moga se „lajstnońć” (pozwolić).
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS