Zapraszamy do zapoznania się z dwoma wierszami napisanymi przez Janusza Kuleszę.
Rozważania Wielkopostne – Janusz Kulesza
Wielki Post
Chrystus się udał na miejsce pustynne
Postem, modlitwą On żyje teraz
Swojemu Ojcu siebie powierza
Wszystko ku temu celowi zmierza
Jego godzina nadejdzie wkrótce
Czas ten nadchodzi nieubłagany
Lud w nim nie dojrzał swojego Mesjasza
Będzie przez swoich na śmierć wydany
W Ogrójcu
Ojcze jeśli możliwe oddal ode mnie ten kielich
Ojcze jeżeli trzeba chcę Twoją wolę wypełnić
Te słowa słychać nadal w Ogrójcu
Widać w ciemnościach postać Jezusa
I apostołów śpiących w noc taką
To do myślenia głębszego zmusza
Judasz Iskariota
Judasz to zwykły pospolity człowiek
Który za cenę 30 srebrników
Sprzeda przyjaciół, odzienie, swą duszę
Na targowisku ludzkich nawyków
Lecz kiedy stanie potem pośród swoich
I pojmie prawdę, że całkiem jest nagi
Diabeł mu wetknie do ręki postronek
I pod najbliższe drzewo zaprowadzi
Sąd nad Jezusem
Skazali Jego bo mówił prawdę
Za to, że nazwał się synem Boga
Za to, że razem jadł z celnikami
Jawnie nauczał w ich synagogach
Skazali Jego przez ludzką zawiść
Która na barkach spoczęła Jego
W postaci krzyża nie protestował
Wypełniał wolę Ojca swojego
Golgota
Wiatr niesie słowa Jezusa z Golgoty
Wybacz im Ojcze nie wiedzą co czynią
Krzyżem obarczył lud Izraela
Boga, któremu umierać tu przyszło
Śpieszno mu było do swoich świątyń
Aby móc Jahwe swojemu Bogu
Tam podziękować za dobrodziejstwa
Po czym Izrael wrócił do domów
Zmartwychwstanie
Zbudzona ze snu Jerozolima
W taki kolejny niedzielny poranek
Nie wierzy uszom
Chrystus zmartwychwstał
To niemożliwe
Czy ty w to wierzysz?
Mam takie pytanie
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS