Mieliście tak kiedyś? Po latach prób i błędów nagle zdarza się but, który pasuje idealnie. Żadnych otarć, żadnego uwierania, poprawiona życiówka (lub choćby najlepszy tegoroczny wynik), ani śladu bąbla, i to przez dłuższy czas. Biegacz po prostu trafia nagle na buty, które mu się sprawdziły.
Składa więc ślubowanie: „Z wami na zawsze!”, udaje się do sklepu po następną parę i słyszy, że tego modelu już nie ma – jest nowy, ulepszony. Bez sensu. Coś, co dla kogoś jest lepsze, dla innego może okazać się gorsze. Najdrobniejsza zmiana w bucie powoduje, że przestaje być tym sprawdzonym.
Niestety, chęć trwania biegacza przy wybranym modelu kłóci się z chęcią producenta, by wyciągnąć z biegacza jak najwięcej pieniędzy i w tym konflikcie interesów producent obuwia jest stroną silniejszą. Na trwanie przy wybranym modelu nie pozwala, produkcję starego porzuca i bez skrupułów wmusza nowy.
Jako osobnik z BMI ocierającym się o niedowagę zawsze preferowałem buty bez miękkich poduszek pod stopą i piętą i kiedy sprawdziły mi się takie, co to stwarzały wrażenie „jak na bosaka” – kupiłem aż dwie pary na zapas. Kiedy jedna para ze mnie już zleciała (każde buty u mnie pracują do zupełnego końca i jeden kilometr dłużej), wyruszyłem na poszukiwania kolejnej, zapasowej.
Nie znalazłem: przed oczami stanęła mi gehenna poszukiwań w sklepach i internecie. Stanęła, postała chwilę i znikła. Tak! Nagle do mnie dotarło, że przecież ja tych butów nie zużyję. Te, co mam, już mi wystarczą. Ile razy w życiu zdecyduję się jeszcze stanąć na starcie? Może dwa, może trzy. Jaki to będzie dystans? Spójrzmy prawdzie w oczy: góra 5 kilometrów.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS