Podróż do przeszłości. Wisła Kraków w pierwszej lidze nie pierwszy raz

W 1927 roku mistrzostwa Polski rozegrano w systemie ligowym. Od początku w rozgrywkach uczestniczyła Wisła Kraków.

“Biała Gwiazda” na najwyższym poziomie rozgrywkowym występowała aż do 1964 roku. Do tego czasu zdobyła cztery mistrzostwa.

W 1964 roku Wisła jednak spadła, co też było dużym ciosem. Wtedy jednak drużyna walczyła o byt do ostatniej kolejki. Przed decydującym meczem, z Górnikiem Zabrze, zmieniono trenera. Czesław Skoraczyński zastąpił Czecha Karela Kolsky’ego.

Z Kolskym wiąże się podobna historia, jak z Adrianem Gulą. W swoim kraju był utytułowanym i cenionym trenerem. W Wiśle mu jednak nie poszło, ale pracował aż do ostatniej kolejki. Wyleciał przed najważniejszym spotkaniem. Do zmiany szkoleniowca doszło chyba jednak za późno. Wisła zremisowała 3-3 i choć miała tyle samo punktów, co Pogoń Szczecin – 21, to znalazła się na przedostatnim, 13. miejscu i pierwszy raz w historii spadła do drugiej ligi.

Skoraczyński, choć nie zdołał uratować zespołu przed degradacją, dostał szansę dłuższej pracy. Szybko udowodnił, że była to właściwa decyzja, bo już po roku Wisła wróciła na najwyższy poziom rozgrywkowy, choć sezon zakończyła porażką w derbach z Cracovią 0-1. Wygrała jednak drugą ligę.

W kolejnych latach Wisła grała ze zmiennym szczęściem, ale bez większych problemów utrzymywała się w lidze. W sezonie 1977/78 sięgnęła nawet po kolejne mistrzostwo. Jednak już rok później drużyna znalazła się dopiero na 13. miejscu.

W kolejnych latach ocierała się o czołówkę, w roku 1981 zajęła nawet drugie miejsce. Załamanie przyszło trzy lata później. Wisła znalazła się na 11. miejscu, a w 1985 była wyraźnie najsłabsza i na koniec sezonu zamykała tabelę, zajmując 16. miejsce, co oczywiście wiązało się ze spadkiem.

Tym razem Wisła spędziła więcej czasu na zapleczu ówczesnej pierwszej ligi. Grano wtedy w dwóch … czytaj dalej