Podróż do kwitnących widowiskowo Alp

Trentino – podróż do kwitnących widowiskowo Alp

Od końca kwietnia aż do czerwca, zgodnie z kalendarzem ustalonym przez altymetrię i ekspozycję górskich zboczy, trwa widowisko przebudzenia natury wśród gór Trentino.

Rozciągające się między Vallagarina a Jeziorem Garda terytorium Lokalnego Parku Naturalnego Monte Baldo już od Średniowiecza jest znane botanikom z całej Europy, a to za sprawą jego nadzwyczajnej bioróżnorodności i bogactwa preglacjalnych gatunków endemicznych, które mogły przetrwać aż do naszych czasów, ponieważ skolonizowały wyższe obszary, nie pokryte czapami lodowymi w czwartorzędzie. Prawdziwy szlak botaniczny pod gołym niebem, który przez stulecia przemierzali najwięksi europejscy przyrodnicy. Już w XVI w. Giovan Battista Olivi, farmaceuta i uczony z Cremony, przez długi czas w służbie Gonzagów, nazwał masyw Monte Baldo “Ogrodem Włoch”, Hortus Italiae. Ze względu na swoją specyfikę i rzadkie występowanie niektóre z istniejących wciąż gatunków mają w nazwie dodany przymiotnik baldensis, wskazujący na ich wyjątkowość. Najpopularniejsze jednak, takie jak arnika, lilie, goryczki, storczyki, pełnik europejski i bodziszek srebrzysty, tworzą na górskich halach, w okresie od maja do czerwca, kolorowe kobierce, które można podziwiać podążając szlakami Parku. Szczególnie widowiskowe jest tutaj kwitnienie pełnika europejskiego, o charakterystycznych kwiatach w intensywnym żółtym kolorze.

Trentino – podróż do kwitnących widowiskowo Alp

Wycieczka. Aby to zobaczyć, można wybrać się na wycieczkę po trasach tworzących “Trekking wśród chat i kwiatów Baldo” opracowany, aby poprzez świadomą i zrównoważoną turystykę przybliżyć to dziedzictwo bioróżnorodności i natury, wyróżniające alpejskie łąki.

Najbardziej widowiskowe kwitnienie można podziwiać w drodze do schroniska Graziani, w kierunku Malga Campo, Bocca Paltrane, aby dotrzeć do schroniska Malga Campei w Val Par?l, gdzie z kolei znajdują się rozległe połacie pełnika europejskiego. Gdy tylko stopnieje ostatni śnieg, kobierce przebiśniegów rozkwitają wokół szlaku prowadzącego od Polsa di Brentonico, w górę w stronę Malga Susine aż do Bocca d?Ardole i do stanowisk obronnych z czasów I Wojny Światowej, w pobliskim Corno della Paura. Szlak wiodący od Mori in Vallagarina w górę do Brentonico przebiega przez lasy liściaste w pierwszej części, a następnie między kwitnącymi łąkami w okolicach Brentonico i Dos Robin?n, gdzie znajduje punkt widokowy na cały płaskowyż. Informacje: www.parcomontebaldo.tn.it

Monte Casale to góra z najpiękniejszymi widokami w Valle delle Terme di Comano: ze szczytu można podziwiać pełny horyzont wypełniony szczytami, ale to nie jedyne takie miejsce. Także tu w górze, na wysokich łąkach z widokiem na południowe zbocza Dolomitów Brenty, natura budzi się w maju, a kwitnienie przeistacza to miejsce w wielobarwny fresk, w którym kolory mieszają się z delikatnymi zapachami niezliczonych dziesiątek gatunków kwiatów. Rozległy zielony, wysokogórski kobierzec jest usiany krokusami, górskimi tulipanami, storczykami, piwoniami lekarskimi, goryczkami, liliami złotogłów, rododendronami, janowcem promienistym, a także przytulią wonną, żurawiną, arniką górską, wrzoścem krwistym, łobodą.

Trentino – podróż do kwitnących widowiskowo Alp

Wycieczka. Wejście na Monte Casale odbywa się po prostej trasie, bez szczególnych utrudnień, więc mogą się go podjąć całe rodziny. Za okazaniem wejściówki, do zakupienia w Albergo Panorama w miejscowości Comano, można dostać się aż do parkingu w Le Quadre, skąd dalej należy już iść pieszo po drodze gruntowej, biegnącej przez górskie łąki. Po dotarciu do schroniska Don Zio należy wejść aż na szczyt, do punktu panoramicznego, z którego widać Valle dei Laghi oraz wszystkie szczyty wytyczające horyzont. Następnie można iść dalej na południe, aż do dużego krzyża i stamtąd wrócić do schroniska Don Zio.

Regenerujące morze kwiatów

Wraz z postępem wiosny przemiana jest coraz bardziej dynamiczna: Valle di Non, dolina jabłek, z rozległej zielonej połaci w ciągu kliku dni przeistacza się w śnieżnobiały i bladoróżowy kobierzec. Kwitnienie jabłoni pod koniec kwietnia to niepowtarzalna okazja, aby wyruszyć na poznanie tej doliny wypełnionej małymi osadami o bogatej historii oraz prawdziwie wyjątkowymi miejscami przyrodniczymi, takimi jak kanion wokół Jeziora Świętej Justyny. Do większości z tych miejsc prowadzą liczne szlaki wycieczkowe i rowerowo-piesze, przecinające rozległe kwitnące sady.

Wycieczka. Inny, odpowiedni dla każdego szlak między kwitnącymi łąkami biegnie też wokół głównego miasta w tym obszarze – Cles. Z Piazza Fiera należy najpierw zejść w dół mijając domy, a następnie sady i las, aż dojdzie się majestatycznego Castel Cles, wznoszącego się na pojedynczym wzgórzu otoczonym sadami jabłoniowymi, ponad Jeziorem Santa Giustina. Potem lekko w górę po szlaku Nogare, aby dotrzeć do wioski Maiano, przy kościółku św. Piotra i Pawła, z widokiem na dolinę. Następnie znowu w górę, aż do zabytkowego okręgu Pez z placykiem otoczonym majestatycznymi zabytkowymi domami. Idąc dalej w kierunku Doss di Pez dociera się do zabytkowego kościółka San Vigilio. Kolejnym etapem jest powrót do centrum Cles, podążając via Romana, przy czym koniecznie trzeba się zatrzymać w Palazzo Assessorile z salami bogato zdobionymi freskami.

Trentino – podróż do kwitnących widowiskowo Alp

Aby uczcić widowiskową wiosnę, stowarzyszenie Strada della Mela e dei Sapori delle Valli di Non e di Sole opracowało bogaty program spotkań i imprez, dopasowany do wszelkich oczekiwań. Ciekawy kalendarz spotkań proponuje także impreza “Aprile dolce fiorire” trwająca od 8 kwietnia do 1 maja (www.apriledolcefiorire.com). Program przewiduje spacery gastronomiczne, pikniki tematyczne z przepisami na bazie sezonowych kwiatów i ziół, kwieciste szlaki pozwalające z bliska podziwiać widowiskowe kwitnienie, wycieczki z przewodnikiem do wyjątkowych miejsc, takich jak Sanktuarium San Romedio, będące jednym z najpiękniejszych zabytków sakralnych w Europie, wizyty w winiarniach i destylarniach, wine trekking, wycieczki na osiołkach, ciekawe spotkania przybliżające wiedzę o rukwi wodnej, o sposobie jej zbierania, gotowania i przetwarzania w celu wykorzystania jej wszystkich cennych właściwości.

Na przełęczy Passo Lavaz? w dolinie Fiemme, na granicy Trentino i Górnej Adygi można podziwiać wiosną dziko rosnące, niebywale aromatyczne orchidee, w takich odmianach jak Nigritella Rubra i Nigritella Nigra, pachnących wanilią i czekoladą, a także szarotki alpejskie, porastające skały pokryte warstwą skamieniałych alg morskich, ponieważ stąpamy po dolomicie, który wyłonił się z tropikalnego morza miliony lat temu. Tutaj na górze różne gatunki rosną obok siebie na jednym kwitnącym tarasie, między torfowiskami, pastwiskami i dwoma bliźniaczymi szczytami, i choć są tak blisko siebie, to różni je wiele. Zbocza Corno Bianco (z dolomitu) i Corno Nero (z porfiru) są porośnięte różnymi odmianami kwiatów. Na przykład w czerwcu na Corno Bianco kwitnie Rhododendron hirsutum, z charakterystycznymi omszonymi liśćmi, natomiast na Corno Nero rozkwita Rhododendron ferrugineum o liściach gładkich i lśniących. Można tu również spotkać rozłożystą mięsożerną roślinę pochodzącą z Afryki Południowej, rosiczkę pośrednią (Drosera intermedia), która rośnie na wysokości 1780 metrów na torfowiskach płaskowyżu Lavazé. Jej wysokość nie przekracza dwudziestu centymetrów, wygląda jakby pokryła ją rdza, ale w rzeczywistości są to jej liście obsypane włoskami zakończonymi lepkimi, błyszczącymi kroplami. Nieszczęsne owady nie mają szans, aby wydostać się z lepkich macek.

Wycieczka. Te miejsca, w których wiosną stajemy się świadkami wyjątkowego festiwalu kolorów, jak również widowiskowego Enrosadira, rozświetlającego szczyty Latemar i pobliskie Catinaccio, można odkryć podczas wycieczki, która z Passo di Lavaz? prowadzi na panoramiczny szczyt Pala Santa. Różnorodność miejsc i krajobrazów decyduje o niezwykłym pięknie tej trasy. Od płaskowyżu Lavaz?, przez las świerkowo-sosnowy, który towarzyszy turystom do obszaru Tombole, aż po szeroki grzbiet, pozbawiony już roślinności. Rozległą panoramę urozmaicają szczyty Corno Bianco i Corno Nero, a po drugiej stronie Latemar, jawiący się niczym prawdziwa ściana pionowych skał. Schodząc w dół należy kierować się trasą na stoku narciarskim aż do Passo di Pampeago, a stamtąd, podążając zgodnie ze znakami szlaku nr 9, można już wrócić do Passo Lavaz?, najpierw drogą leśną i na ostatnim odcinku ścieżką.