Pociski GLSDB dla Ukrainy. Umożliwią rażenie celów daleko za linią frontu

Nazwę pocisku można przełożyć jako “wystrzeliwaną z ziemi bombę o małej średnicy“, co dobrze oddaje naturę systemu. Opracowany w 2015 r. przez koncerny Boeing i szwedzki SAAB to połączenie silnika rakietowego pocisku M26 – starej, standardowej, niekierowanej rakiety wystrzeliwanej z systemów HIMARS – z małą szybującą bombą lotniczą GBU-39 SDB. Oba komponenty są szeroko dostępne w zasobach amerykańskich sił, co sprawia, że pociski te są stosunkowo niedrogie – według agencji Reutera koszt jednej precyzyjnej, naprowadzanej satelitarnie i laserowo rakiety to 40 tys. dolarów.

Dostarczenie GLSDB Ukrainie stanowi częściowo odpowiedź na ponawiane od wielu miesięcy prośby Kijowa o pociski dalekiego zasięgu, które umożliwiłyby uderzanie daleko za linią frontu na lądzie, aby zakłócić rosyjską logistykę i dowodzenie.

Dotychczas Ukraina posiadała jedynie wystrzeliwane z HIMARS-ów pociski GMRLS o zasięgu 70-80 km. Kijów posiada co prawda rakiety przeciwradarowe HARM oraz przeciwokrętowe Harpoon i Neptun, których zasięg jest większy, ale ich przydatność przeciwko np. węzłom logistycznym jest ograniczona.

GLSDB ma o połowę mniejszy zasięg i co najmniej kilkakrotnie mniejszą głowicę niż rakiety ATACMS (Army Tactical Missile System), o które ubiegał się Kijów.

Ponieważ G … czytaj dalej