Po co menedżerowi doktorat? Tych, którzy go zrobili, pytamy, czy było warto. „Niektórzy po kilku latach na uczelni zaczęli mi odpowiadać dzień dobry”

– Jeśli tak dalej pójdzie, to komunikacja zewnętrzna banku w jednej czwartej będzie składała się z doktorów. Bardzo to cieszy. Bo kiedy widzisz, jak twoi współpracownicy rozwijają się naukowo, masz pewność, że nie zabraknie im energii, by mierzyć się z kolejnymi zawodowymi wyzwaniami – uważa Szelecki, który swojej pracy doktorskiej: „Model rządów partii w Polsce. Penetracja instytucji władzy przez partie polityczne” bronił w lipcu 2016 r. na Uniwersytecie Warszawskim (wcześniej poświęcił cztery lata na jej napisanie).

Czy ten wysiłek opłacił się w jego pracy zawodowej?

– To nie jest tak, że doktorat pomaga mi w codziennej pracy, w codziennym wykonywaniu zadań. Skłamałbym jednak, mówiąc, że fakt, że mam przed nazwiskiem dwie literki, nie ma znaczenia. Bo znaczenie owszem ma – twierdzi dr Szelecki.

Jakie konkretnie? Warto poświęcać lata w pogoni za literkami „dr” przed nazwiskiem? I czy w ogóle da się rozwijać naukowo bez ogromnych wyrzeczeń?

Lepiej mieć dr czy MBA?

Kipiący energią pracownicy banku, którzy chcą się rozwijać naukowo – to wprawdzie brzmi wspaniale i motywująco, ale w realiach życia codziennego proste wcale nie jest. Nigdy zresztą nie było, bo praca naukowa, z którą nieuchronnie wiąże się dążenie do zdobycia tego tytułu, to bardzo angażujące – intelektualnie i czasowo – zobowiązanie. Co do tego nie miał wątpliwości również zmarły w grudniu 2023 r. prof. Janusz Filipiak, były prezes i główny akcjonariusz Comarchu, którego praca naukowa dotyczyła m.in. zagadnień optymalizacji oraz modelowania systemów złożonych. Swojego czasu na łamach „Forbesa” radził on, aby doktoranci, którym ciężko pogodzić pracę ze studiami doktoranckimi, przerwali pracę zawodową i skoncentrowali się na naukowej.

– Powinni wykonać badania, przygotować rozprawę, zdobyć wiedzę, a potem ewentualnie wrócić do biznesu. W Comarchu kilka osób próbuje pracować i robić doktorat. Obserwuję, jak się frustrują. Zaczynając, mają ambicję, chęci, zamierzają pracować zawodowo, mieć rodzinę i robić badania, ale to ich przerasta. W efekcie mają sami do siebie pretensje, a nie powinni, bo to przekracza możliwości większości osób – mówił w rozmowie z „Forbesem” prof. Filipiak.

Zobacz też: Menedżer naukowcem

… czytaj dalej

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ