A A+ A++

Zdania na temat Petera Hyballi są podzielone. Jedni uważają nowego trenera Wisły Kraków za wariata, inni cenią zaangażowanie. Jedno jest pewne. Z niemieckim trenerem nikt nie będzie się nudził: ani kibice, ani piłkarze.

Marek Wawrzynowski

Marek Wawrzynowski 04 Grudnia 2020, 08:00

PAP/EPA / GEORGIA PANAGOPOULOU / Na zdjęciu: Peter Hyballa

  • PKO Ekstraklasa. Peter Hyballa: Wisła to wielki klub, czuję dumę i euforię

– W piłce nożnej najważniejsza jest empatia. Potem jest plan na mecz, taktyka – mówi Peter Hyballa. To chyba jedno z ulubionych zdań nowego szkoleniowca Wisły Kraków. W świecie coraz młodszych trenerów z laptopem, znakomitych specjalistów analizujących każdy ruch ciała, Hyballa trzyma się bezwzględnie przekonania, że nic nie zastąpi relacji ludzkich.

W tym roku jego urodziny będą nieco inne niż zwykle. Jeśli tylko może, 5 grudnia jedzie do Rotterdamu, gdzie miejscowi dość hucznie obchodzą Mikołajki. Dzień przed nami. Peter Hyballa kocha Rotterdam. W tym mieście wszystko się zaczęło.

Stąd pochodziła Yvonne Verhoeff, jego matka. Wymyśliła sobie wyjazd do Hamburga, który w tamtych czasach był marzeniem wielu zbuntowanych nastolatków z zachodniej Europy. Nie znała języka, więc zatrudniła się w domu marynarza w Rotterdamie. Tam, w 1971 roku, spotkała Hansa-Joachima Hyballę. Był pastorem marynarzy. 5 lat później urodził się Peter, jeden z dwóch synów państwa Hyballa. Już w Bocholt, gdzie jego rodzina zamieszkała w niewielkim domku jednorodzinnym. Obecnie to dwie godziny jazdy samochodem w kierunku wschodnim, tuż za granicą niemiecko-holenderską. Hans-Joachim Hyballa zawsze żałował, że nie został na stałe w Rotterdamie, ale jego syn jeździ do tego jednego z największych portów Europy kilka razy w roku. Tam czuje się dobrze.

Biega jak nakręcony

W tym roku urodziny, już 45., spędzi w Krakowie. Kibice patrzą na niego z nadzieją. Jawi się jako zbawiciel klubu, który wciąż żyje wspomnieniami o wielkiej Wiśle Cupiała. Wisła, w głowach jej kibiców, jest wielka, nawet gdy walczy o utrzymanie lub środek tabeli, co od dawna jest normą. Ale Hyballa ma to zmienić. Przynajmniej zrobić krok do przodu, ruszyć głaz, który utknął w miejscu. Po wielu szkoleniowcach ułożonych, nowoczesnych, eleganckich i skrajnie poprawnych, przyszedł czas na “wielki eksperyment”. Hyballa biega wzdłuż linii, gestykuluje, krzyczy. To od razu wzbudza emocje. Zwykle pozytywne. Ludzie lubią pozytywnych wariatów. A Hyballa właśnie taki jest. Dlatego, jak napisał holenderski “Elf Voetbal”, jedni kochają jego pasję, inni uważają za idiotę. On sam mówi, że “zbyt wielu ludzi myśli o sobie za bardzo poważnie. Zwłaszcza w piłce nożnej”. To właśnie cały Peter Hyballa, taki Juergen Klopp skrojony na polskie możliwości finansowe.

ZOBACZ WIDEO: #dziejesiewsporcie: fenomenalny gol w III lidze! Strzał piętką, z powietrza!

Kristopher Vida, były zawodnik DAC Dunajska Streda, obecnie w Piaście Gliwice, potwierdza: – Peter to bardzo emocjonalny trener. Zawsze mówi to, co myśli, bez względu na to, czy to jest dobre, czy złe. Przy linii bardzo żyje meczem. Dużo gestykuluje i non stop krzyczy, ale jego przekaz jest pozytywny, nakręca w ten sposób swoich piłkarzy. Nam w DAC to pomagało.

Nowy trener Wisły uwielbia mówić o relacjach. To jego słowo klucz. Zauważa, że historia zatoczyła koło. -Kiedyś sztuką było opanowanie komputera. Dziś nawet ośmiolatek umie obsługiwać komputer, sztuką jest opanowanie relacji – mówił w wywiadzie z “Elf Voetbal”.

Chce mieć kontakt z ludźmi, rozmawiać. Gdy idzie na siłownię, jest jedną z niewielu osób, która nie zakłada słuchawek. Mimo że bardzo lubi muzykę, Queen, Stinga czy niemieckie gwiazdy, Petera Foksa i Die Fantastischen Vier. Narzeka na brak relacji w dzisiejszych czasach. – Każdy nosi słuchawki. Jak piłkarze, którzy wysiadają z klubowego autokaru albo studenci na przystanku. Wszyscy są w jakimś rodzaju zamkniętego świata. Gdy ja uprawiam sport, chcę słyszeć otaczającą mnie rzeczywistość. Ale ja jestem z innego pokolenia. Dorastałem w świecie, gdzie spotkana osoba pytała, jak leci i co słychać. Teraz, kiedy kupuję bułki, zawsze na pożegnanie mówię “Do widzenia”, ale nie każdy odpowiada – zauważał.

Sporo w tej kwestii zmienił jego wyjazd do Afryki. – Miałem 25 lat, gdy wyjechałem na rok do Namibii. To była niesamowita przygoda. Afrykańscy piłkarze nie mają wielkich domów czy ubrań znanych marek. Za to zawsze są uśmiechnięci. I jak się bawią, to się bawią. Tylko dyscyplina nie istniała. Próbowałem to zmienić – mówił w rozmowie z “Elf Voetbal”. W innej rozmowie przyznał, że gdy zawodnicy dostawali pieniądze, potrafili znikać na wiele dni.

Miał problem ze starszymi piłkarzami

Życie w Afryce dało mu dystans, choć trudno powiedzieć, że go zmieniło. To przyszło z wiekiem, może też było efektem tego, że nie zrobił kariery, o jakiej marzył. Na początku – jak mówi – był pewien, że to się łatwo potoczy. – Cztery lata i Liga Mistrzów – założył sobie. Praca okazała się prawdziwym wyzwaniem. Również relacji z zawodnikami musiał się nauczyć. Na początku swojej pracy z seniorami, w Alemannii Aachen, miał z tym problemy. – Gdy przychodził do klubu, był postacią anonimową. Wiedzieliśmy, że dobrze radził sobie w piłce młodzieżowej, ale to była dla niego nowość. Miał bardzo dobry kontakt z młodszymi zawodnikami, ale jeśli chodzi o starszych, były problemy. Również ze mną. Byłem od niego dwa lata starszy. Po prostu nie wiedział jak postępować z zawodnikami z dorobkiem – opowiada Tomasz Zdebel, były reprezentant Polski, który kończył karierę w Aachen.

Hyballa był już wtedy szkoleniowcem z 20-letnim stażem, jednak wcześniej pracował z młodzieżą. Z sukcesami. Wprowadzał do dużej piłki kilku zawodników jak Mario Goetze, Antonio Rudiger czy Benjamin Henrichs. Zaczynał jako 16-latek w rodzinnej miejscowości i z miejsca wsiąkł w futbol. Był wtedy zakochany w piłce Louisa Van Gaala. Z czasem przyszła fascynacja Volkerem Finke, cudotwórcą i rebeliantem z Freiburga. Hyballa stał się przedstawicielem piłkarskich “dzieci kwiatów”, jednym z rewolucjonistów, którzy zmienili niemiecki futbol. Jako przedstawiciel zbuntowanej klasy średniej, pasował do tego świata. Ojciec był teologiem, matka pracowała w domu opieki społecznej, brat z niepełnosprawnymi, on sam studiował psychologię, pedagogikę oraz nauki sportowe.

Może też właśnie dzięki tym rodzinnym korzeniom ma przyjacielskie podejście do ludzi. Bez względu na to, czy jesteś biznesmenem czy zamiatasz ulice, zawsze z tobą pogada jak równy z równym. – Jestem tylko trenerem piłkarskim, to żaden wielki zawód. Są ważniejsze sprawy na świecie – mówi w rozmowie z “Algemeen Dagblad”. Dlatego, jak mówi, analiza analizą, ale warto czasem spytać zawodnika “co u twojej dziewczyny?”. Jak mówił w wywiadzie z “Wesstfalische Nachrichten”: – Najlepsze wyniki miałem tam, gdzie drużyna była w stanie pójść za mną w ogień. Ale to działało w dwie strony.

– Peter lubi być szefem, to na pewno. Ale z drugiej strony, jest też przyjaznym facetem. Nie buduje muru między sobą a drużyną. Poza boiskiem można z nim pożartować, pogadać o wszystkim – mówi Kristopher Vida z Piasta Gliwice, który pracował z Hyballą w DAC Dunajska Streda.

Musi być jednak jasno powiedziane, że jest też świetny jeśli chodzi o sprawy taktyczne czy sam trening. Hyballa ma naukowe podejście, wszystko bada, analizuje. Sam pisze książki dla trenerów, często jeździ z wkładami po całym świecie, często był w Izraelu na zaproszenie Jordiego Cruyffa, jeździł na Bliski Wschód, zaś w 2018 roku był nawet w Warszawie, gdzie poprowadził wykład na zlecenie Mazowieckiego Związku Piłki Nożnej na temat “Wykorzystanie dryblingu w przestrzeni”.

Zawsze do przodu

– Miał bardzo dobre podejście do piłki, treningi były bardzo profesjonalne, dopracowane, każdy wiedział, o co chodzi – mówi Zdebel, któremu faktycznie nowy trener Wisły zakończył karierę. – Nie mam o to pretensji. Gdy przychodziłem był inny trener, któremu pasowałem do koncepcji. Potem przyszedł Peter Hyballa i zmienił grę. Od tej pory podstawą było bardzo szybkie wyjście do ataku, wertykalne piłki, ciągła ofensywa.

Podobne wspomnienia ma Lubomir Satka, obrońca Lecha, który grał dla Hyballi w DAC Dunajska Streda: – Preferuje ofensywny, nowoczesny futbol. Zawsze staraliśmy się budować akcje od tyłu. Od nas, środkowych obrońców, chciał, żebyśmy czasami dryblingiem robili przewagę i szukali podań prostopadłych. On o swoim futbolu mówi, że to jest “rock’n’roll”. W naszych meczach zawsze dużo się działo i to były fajne widowiska. Na początku traciliśmy dużo bramek, ale kiedy znaleźliśmy balans, to mieliśmy bardzo dobre wyniki przy bardzo dobrej grze – mówi Słowak.

Potwierdza to Kristopher Vida. – Kocha futbol ofensywny, nienawidzi bronić. Dlatego czasem mecze jego drużyn przypominają bokserską wymianę ciosów. Jego drużyny grają w wysokim tempie, nawet w ataku pozycyjnym. Tego wymaga. Lubi pracować z młodymi piłkarzami, których może kształtować. Preferuje bardzo intensywne, agresywne, ciężkie i długie treningi. Ale wszystko odbywa się w formie gier, to są bardzo piłkarskie treningi, piłkarze to lubią – stwierdza Węgier.

To piłka, która wymaga ofiar. Grana na dużej intensywności. Treningi Hyballi są czasem mordercze, ale i on sam jest pracoholikiem. Gdy pracował w Sturmie Graz czy w RB Salzburg… ani razu nie był w centrum miasta. Jeden z jego znajomych trenerów opowiadał, że on zawsze jest w pracy, a gdy nie jest, to cierpi.

Każdy moment chce wykorzystać na pracę. – Trener dużo uwagi poświęca pracy indywidualnej z piłkarzami. Dla młodych piłkarzy to był trener idealny. W DAC wielu zawodników zrobiło duże postępy – zauważa Satka.

Oczywiście wiele tu słodkich słów, ale często jego przygody kończyły się średnio. W Alemanii na koniec nikt nie mógł już na niego patrzeć, w Grazu wpadł w konflikt z drużyną i kończył w atmosferze skandalu. Z nowoczesnego trenera, który doświadczył magicznego dotyku Kloppa i Tuchela, z którymi pracował w Borussii, stał się, jak pisze “Westfalische Nachrichten”: “znienawidzonym Piefke”. Tak nazywani są przez Austriaków zarozumiali Niemcy.

Peter Hyballa to wielka niewiadoma. Z jednej strony wielki profesjonalista, który dotknął wielkiego świata, z drugiej wyniki, które osiąga, odbiegają od tego, co się o nim mówi. Pewne jest natomiast, że fani nie będą się z nim nudzili. Pierwszą próbkę możemy mieć już w piątek. Niemiec zadebiutuje w roli trenera Wisły w meczu z Cracovią. 200. derby Krakowa rozpoczną się o godz. 20:30.

Marek Wawrzynowski, Maciej Kmita

ZOBACZ Peter Hyballa trenerem Wisły Kraków

ZOBACZ Mariusz Piekarski: Michał Karbownik stworzy do Premier League

Czy Peter Hyballa odniesie sukces z Wisłą Kraków?

zagłosuj, jeśli chcesz zobaczyć wyniki

Skomentuj 0

Zgłoś błąd

WP SportoweFakty

Komentarze (0):

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułMiliard złotych na przewozy i dwa nowe pociągi w Województwie Lubuskim
Następny artykułKONKURS „100-LECIE POWSTANIA POLSKIEGO LOTNICTWA MORSKIEGO W PUCKU”